Water everywhere ေရၾကီးတဲ့ႏွစ္
မာနယ္ပေလာကိုသြားရတဲ့ ဒုတိယအေခါက္က မုတ္သုန္ကာလမွာ ျမစ္ေရေတြၾကီးတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ေဒလီကေန ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ကို ေလယာဥ္နဲ႔သြားျပီး၊ မဲေဆာက္ေရာက္ေအာင္ ကားစီးရတယ္။ အဲသည္ႏွစ္က မဲေဆာက္မွာ ေရၾကီးေနတယ္။ (မဲဆရီးယန္း) ကိုဆက္သြားတဲ့ ပံုမွန္ကားလမ္းက ပိတ္ထားတယ္။ ေသာင္ရင္းျမစ္နဲ႔ အျပိဳင္ေဖါက္ထားတဲ့ ကားလမ္းေလးတခုရွိတယ္။ (ေကအင္ယူ) ထဲက တာဝန္ရွိသူတေယာက္နဲ႔ ကားၾကံဳလိုက္ရလို႔ ခုထိ ေက်းဇူးတင္ေနတံုးပဲ။
ဒလေဝါစီးေနတဲ့ ေသာင္ရင္းျမစ္ေဘးကေန ခက္ခက္ခဲခဲကားေမာင္းရတာကို မွတ္မိေနတယ္။ မဲဆရီးယန္းကေန ေရၾကီးေနတဲ့ ေသာင္းရင္းျမစ္မွာ စက္ေလွနဲ႔ သြားရတာလည္း သက္စြန္႔ဆံဖ်ားပဲ။ ျမန္မာျပည္ေျမေပၚကို ျပန္ေျခခ်ႏိုင္တဲ့ စိတ္လႈတ္ရွားမႈထပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာ္ ဒါတို႔ေျပ၊ ဒါတို႔ေျမ တို႔မပိုင္တဲ့ေျမ။
မာနယ္ပေလာကေတာ့ တေဝါေဝါရြာေနတဲ့မိုးနဲ႔အတူ ခရီးေဝးကလာတဲ့သူကို ၾကိဳဆိုတယ္။ အေဝးေရာက္အစိုးရရံုးမွာ ျပည္ေျပး ၁၉၉ဝ အမတ္ေတြနဲ႔ ၾကမ္းတေျပးတည္း အိပ္ၾကရတယ္။ မွ်စ္စိမ္းဟင္းက ထမင္းျမိန္လွတယ္။ NCGUB ရံုး ေခါင္းရင္းက ဗံုးခိုက်င္းလည္း ေရနစ္ေနတယ္။
ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝ ေက်ာ္ၾကာတဲ့အခါ ျမန္မာျပည္ၾကီးပါ ေရနစ္ေနတယ္။ မာနယ္ပေလာမွာလႊင့္ထားခဲ့တဲ့ NCGUB အလံကေတာ့ ေနျပည္ေတာ္မွာ လႊင့္ထားပါတယ္။
ဓါတ္ပံု = ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္က အိုင္ယာလန္ႏိုင္ငံ၊ ဒပ္ဗလင္ျမိဳ႕ေတာ္မွာ NCGUB ကက္ဘိနက္သစ္ အလံကိုင္ျပီး က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုၾကစဥ္က။ ဦးတက္ဒီဘူးရီ၊ ဦးဘိုလွတင့္။ ဦးသိန္းဦး၊ ဦးေမာင္ေမာင္ေအး၊ ေဒါက္တာတင့္ေဆြ၊ ေဒါက္တာစိန္ဝင္း၊ ဦးျမဝင္း၊ ေဒါက္တာစန္းေအာင္၊ ဦးသာႏိုး၊ ဦးခြန္မာကိုဘန္း။
၃၁-၇-၂ဝ၁၅
Comments
Post a Comment