Indiana ရြာနဲ႔ယိုးမွား အင္ဒီယာနာ
အိပ္ခန္းျပဴတင္းကျမင္ကြင္းမွာ စိမ္းစိုျပာေနတဲ့ျမက္ခင္းျပင္ကို ျမင္ရတယ္။ သစ္ပင္ၾကီးငယ္ေတြက ျခံစီးရိုးမွာ ေတာထေနတယ္။ ေအာက္ေျခ ေျမမွာက သစ္တံုးျပတ္ေတြ၊ သစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြ က်ေနတယ္။ အိမ္ေနာက္ေဖးက ကုန္းျမင့္ျမင့္ေလးေဘးမွာ ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးေတြကို ျမင္ရတယ္။
မျမင္ဖူးေတာ့ သစ္ပင္ေတြမွာ အသီးလား အပြင့္လား ခြဲျခားရခက္တယ္။ အစာရွာတဲ့ငွက္မ်ား သစ္ကိုင္းေတြေပၚမွာ နားေနၾကတယ္။ ပ်ံေနတဲ့ငွက္ေတြရ့ဲ ေအာ္မည္သံကိုေတာ့ အသံလံုတံခါး ဖြင့္ထားမွ ၾကားရတယ္။ အပင္ေတြၾကားနဲ႔ ျမက္ပင္ေတြၾကားမွာ အျမီးဖါးဖါး ရွဥ့္မ်ားကလည္း ႏွစ္ေကာင္၊ သံုးေကာင္။
အစိမ္းေရာင္သစ္ရြက္ေတြဟာ ျမင္ျမင္သမွ်အပင္ေတြမွာ။ အစိမ္းေရာင္ကေနတခါ အဝါ၊ လိေမၼာ္၊ မေဟာ္ဂနီ၊ နီညိဳအေရာင္ဆီကို တစတစေျပာင္းၾကေတာ့မယ္တဲ့။ အဲ့လို အညိဳနဲ႔အစိမ္း၊ အေရာင္ေျပးကို ေရေဆးနဲ႔ ရႈေမွ်ာ္ခင္းဆြဲရင္ ငယ္တံုးက သံုးခ်င္ခဲ့တယ္။ မငယ္ေတာ့လည္း အခုေနခါဆြဲရင္ အဲလိုအေရာင္းေျပးပဲ ဆြဲခ်င္တယ္။
စာၾကည့္တိုက္ဖက္သြားရင္ တသြင္သြင္စီးေနတဲ့ေရေျမာင္းရဲ့ တံတားေလးေပၚျဖတ္ေက်ာ္ရတယ္။ ေရထဲမွာ ကူးခတ္ေနၾကတဲ့ငါးေတြလည္းျမင္ရတယ္။ ေကာင္းကင္မွာ ျပာၾကည္ေနတယ္။ တိမ္ျဖဴအုပ္ေတြက လူလုပ္တဲ့ ဝါဂြမ္းအဆုပ္ေတြနဲ႔ တူလိုက္တာ။
ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ေနတာ ဇာတိျဖစ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ပုလဲျမိဳ႕နယ္က မင္းရြာမဟုတ္ပါ။ အင္ဒီယာျပည္နယ္က အင္ဒီယာနာပလစ္ျမိဳ႕မွာျဖစ္ပါတယ္။ ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၂-၉-၂ဝ၁၄
၂၂-၉-၂ဝ၁၇
Comments
Post a Comment