Tagore and Influence တဂိုး နဲ႔ တန္ခိုး
Tint Swe အဲလိုဆရာမ်ိဳးေတြရဲ႕ေခတ္ကို အလြန္သတိရတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆယ္တန္း (၁၉၆၄) တက္ခါနီးမွာ သိပၸံ-ဝိဇၨာခြဲပါတယ္။ ကိုးတန္းအထိ သင္ခဲ့ရသမွ် ဝိဇၨာဘာသာတြဲ (ပထဝီ၊ သမိုင္း၊ အေထြေထြသိပၸံ) သာသင္ယူခဲ့ရတယ္။ သိပၸံသင္ေပးမဲ့ဆရာႏွစ္ေယာက္ ကံအားေလွ်ာ္စြာေရာက္လာပါတယ္။ ဆရာေတြက သိပၸံဘာသာတြဲယူခ်င္သူေတြကို စစ္ေဆးစာေမးပြဲေျဖခိုင္းျပီးမွ ယူခြင့္ေပးတယ္။ တခါမွမၾကားဘူးေသတဲ့ (ေဗလင္စီ) တရာေလာက္ (တစ္ရာေလာက္ မဟုတ္) ကို အာဂံုေဆာင္ၾကရတယ္။
တအိမ္ထဲမွာ အတူေနအမ်ိဳးေက်ာင္းသားက (အိုဘီ) ေခၚ စိတ္ၾကိဳက္ျမန္မာစာယူတယ္။ သူ႔ဆီကေန ဥမၼာဒႏၲီပ်ိဳ႕ကို ငွားဖတ္တယ္။ ဆရာေဇယ်ေရးတဲ့ ျမန္မာ့မ်က္ပြင့္ထဲက ကစြန္းႏြယ္ (ကန္စြန္းႏြယ္ မဟုတ္) ကို အေတာ္ႏွစ္ျခိဳက္တယ္။ ျပန္ရွာေနတာ ခုထိမေတြ႔ေသးဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုတာက ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္မဟုတ္ပါ။ အနားမွာရွိတဲ့ ျမန္မာစာကို ရသေလာက္ဖတ္တယ္။ (တဂိုး) စာေတြကိုလည္း ေနာက္မွာဖတ္ပါတယ္။ ဆယ္တန္းက စိတ္ၾကိဳက္ျမန္မာစာ ငွားဖတ္ခဲ့တဲ့တန္ခိုးကၾကီးပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၃-၉-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment