သတိ

(ဆ႒သံဂါယနာတင္ ပိဋကတ္ေတာ္ မိလိႏၵပဥွာ ပါဠိျမန္မာျပန္)

မိလိႏၵမင္းသည္ အသွ်င္ဘုရားနာဂေသန လြန္ေလျပီးေသာ ၾကာျမင့္စြာက ျပဳအပ္ျပီးေသာအရာကို အဘယ္တရားျဖင့္ ေအာက္ေမ့ႏိုင္ပါသနည္းဟု ေမးေလွ်ာက္၏။

မင္းျမတ္ သတိတရားျဖင့္ ေအာက္ေမ့ႏိုင္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ)။

အသွ်င္ဘုရားနာဂေသန သတိျဖင့္ မေအာက္ေမ့ႏိုင္ စိတ္ျဖင့္သာ ေအာက္ေမ့ႏိုင္သည္မဟုတ္ပါေလာဟု (ေမးေလွ်ာက္၏)။

မင္းျမတ္ အသင္မင္းျမတ္သည္ တစံုတခုေသာ ျပဳဖြယ္ကိစၥကို ျပဳျပီး၍ ေမ့ေလ်ာ့သည္ကို မွတ္မိဘူးသေလာဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား မွတ္မိပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

မင္းျမတ္ အသို႔နည္း။ သင္မင္းျမတ္သည္ ထိုေမ့ေလ်ာ့ေနစဥ္အခါက စိတ္မရွိသေလာဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရား စိတ္မရွိသည္ မဟုတ္ပါ။ ထိုေမ့ေလ်ာ့ခိုက္အခါက သတိသည္မျဖစ္ပါဟု (ေလွ်ာက္သည္)။

မင္းျမတ္ သို႔ျဖစ္ပါလ်က္ သင္သည္ သတိျဖင့္မေအာက္ေမ့ႏိုင္ စိတ္ျဖင့္သာေအာက္ေမ့ႏိုင္သည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုဘိသနည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္ဘုရားနာဂေသန သင့္ေလ်ာ္ ေလ်ာက္ပတ္ပါေပ၏ဟု (ေလ်ာက္၏)။

ကြ်န္ေတာ့္မွတ္ခ်က္ = တစ္စံုတစ္ခုေသာ မဟုတ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

Furamin BC သံဓါတ္အားေဆး