Picture of Burma ပန္းခ်ီဆန္တဲ့ ျမန္မာျပည္

ကြ်န္ေတာ္အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝအထိ ပံုဆြဲတယ္။ ေဆးေက်ာင္းမွာလည္း ရံဖန္ရံခါေတာ့ ပံုတူေလးေတြ ဆြဲျဖစ္ေသးတယ္။ ဆရာဝန္ျဖစ္ကတည္းက မဆြဲျဖစ္ေတာ့ပါ။ ႏိုင္ငံေရးထဲေရာက္ေတာ့ ပန္းခ်ီနဲ႔ ပိုေဝးသြားတယ္။

ခြဲစိတ္ဆရာဝန္ကေတာ့ ေစာင္းသမားလိုပဲ ဓါးနဲ႔ေဝးမေနရဖူးတဲ့။ ပန္းခ်ီကေတာ့ မေျပာတတ္ေသးပါ။ ဟုိတေန႔က ပန္းခ်ီဆြဲခ်င္တဲ့ဆႏၵျဖစ္လာတယ္။ လက္ထဲမွာေတာ့ စကၠဴ၊ ခဲတံ၊ စုတ္တံ၊ ေရေဆး၊ ဘာတခုမွေတာ့ မရွိေသးပါ။

အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ ေျဖခဲ့ပါတယ္။ ငယ္ကတည္းက ပံုဆြဲဝါသနာပါတယ္။ အစဥ္အလာဆြဲနည္းပါ။ မ်ဥ္းေျဖာင့္၊ အခ်ိဳးက်တဲ့ မ်ဥ္းေကြး၊ (ပါစပက္တစ္) အနီးအေဝးသေဘာကို လက္ခံတယ္။ ညစ္ေပတာမ်ိဳးမၾကိဳက္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့အခါမွာလည္း ေျဖာင့္ေနတာ၊ ညီညာေနတာ၊ သန္႔ေနတာမ်ိဳးသာျဖစ္ခ်င္စိတ္က အျမဲလႊမ္းမိုးေနေတာ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္းမွာ အဆင္မေျပတာေတြျဖစ္ခဲ့ရတယ္။

ျမန္မာျပည္က ျမင္ကြင္းေတြ ရွဳခင္းေတြကိုထိုင္ၾကည့္ျပီး ဘယ္ေတာ့ဆြဲႏိုင္မလဲမသိပါ။ မ်ဥ္းေျဖာင့္ေတြ၊ အခ်ိဳးက်တဲ့ မ်ဥ္းေကြး၊ စနစ္က်တဲ့ မ်ဥ္းေကာက္ေတြသာ ျမန္မာျပည္မွာရွိပါေစ။ အညစ္အေထးေတြ၊ တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြး အရႈတ္အေထြးေတြ ကင္းေဝးပေပ်ာက္ပါေစသတည္း။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

Furamin BC သံဓါတ္အားေဆး