စိတ္က်န္းညံ့ေလ်ာ့ ကြ်န္ကန္ေတာ့၏
ေျမာင္းျမျမိဳ႕ တိုက္သစ္ ပေဇၨာတာရံု အရွင္ကုမာရရဲ႕ စာေပအမွတ္ - ၁၊ အလကၤာပန္းကံုး၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၆၅ မွာ တမ်ိဳးေတြ႔တယ္။ မူရင္းသတ္ပံုအတိုင္း ကူးယူေဖၚျပပါတယ္။
ငါႏွင့္ငါသာ ႏိႈင္းစရာဟု ပညာမုန္ယို အရြယ္ပ်ိဳက မဆိုစေလာက္ မာန္ေစာင္ေျမာက္၍ ႏႈတ္ေငါက္လြန္မိ ေဒါသျငိလည္း ေနာင္ျပီးတခါ ရိုေသစြာလွ်င္ ဤစာကိုးခန္း ပုလဲပန္းျဖင့္ စိတ္က်န္းညံ့ေလ်ာ့ ငါကန္ေတာ့၏။ ဟူေသာလကၤာကို ေရးသားျပီးလွ်င္ ကန္ေတာ့ပူေဇာ္ေလသည္။ မိမိ၏အမွားကိုသိ၍ လူသိရွင္ၾကား ကန္ေတာ့ဝန္ခံျခင္းျဖင့္ပင္ ထိုအရွင္၏ ပညာရွိလကၡဏာျပည့္စံုပံုကို စံတင္ေလာက္ေပ၏။ ယခုအခါ၌မူ ကိုယ့္အမွားကို ဝန္မခံရဲေသာ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ ေဆာင္သူတို႔ ေပါမ်ားေနေသာေၾကာင့္ ေလာကၾကီးတခုလံုး ကေမာက္ကမျဖစ္ေနေခ်သည္။
ေနာင္ျပီးတစ္ခါ လို႔ မေရးပါ။ ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုးလို႔ မေရးသားပါ။
ကြ်ႏ္ုပ္၏ ျမန္မာစာအေရးအသား ေထာက္ျပခ်က္မ်ား မွားယြင္းခြ်တ္ေခ်ာ္ေနခဲ့ပါလွ်င္ စိတ္က်န္းညံ့ေလ်ာ့ ကြ်န္ကန္ေတာ့၏။ စိတ္က်န္းမာန္ေလွ်ာ့ ကြ်န္ကန္ေတာ့၏၊
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
Comments
Post a Comment