မီးတိုင္တခု
အသံုးလံုး ေခၚ စာတတ္ေျမာက္ေရးျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအသံ ပဲ့တင္သံမဂၢဇင္းပါ ဆရာ တင္မိုးေရးတဲ့ကဗ်ာ။ ၁၉၇၄-၇၅ ခုႏွစ္က ထုတ္ပါတယ္။
မီးတိုင္ကို ကိုင္ၾကစို႔
သူတို႔ဘဝ၊ အေမွာက္က်လည္း
က်မွန္းမသိ၊ ငံုးတိတိ။
သူတို႔အျဖစ္၊ ေမွာင္ညစ္ညစ္လည္း
ေမွာင္မွန္းမသိ၊ ကန္းေလဘိ။
အ,မွန္းမသိ၊ ကန္းေလဘိ၍
လမ္းမသိႏိုင္၊ ေမွာင္ထဲငိုင္စဥ္
မီးတိုင္တခု၊ ျမင္လိုက္မႈေၾကာင့္
အလုအယက္၊ ဝမ္းေျမာက္လက္ျဖင့္
ႏွစ္သက္လွစြာ၊ ကိုင္စြဲလာျပီ
ခြာေလာ့ ရွဲေလာ့ အေမွာင္ထု။ (တင္မိုး)
တစ္သံုးလံုး ပေပ်ာက္ေရးေခတ္ ရွိႏိုင္ဦးမည္ေလာ။ ခြာေလာ့ ရွဲေလာ့ အေမွာင္ထု။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၈-၅-၂၀၂၀
ပံုအတြက္ ေက်းဇဴး။
မီးတိုင္ကို ကိုင္ၾကစို႔
သူတို႔ဘဝ၊ အေမွာက္က်လည္း
က်မွန္းမသိ၊ ငံုးတိတိ။
သူတို႔အျဖစ္၊ ေမွာင္ညစ္ညစ္လည္း
ေမွာင္မွန္းမသိ၊ ကန္းေလဘိ။
အ,မွန္းမသိ၊ ကန္းေလဘိ၍
လမ္းမသိႏိုင္၊ ေမွာင္ထဲငိုင္စဥ္
မီးတိုင္တခု၊ ျမင္လိုက္မႈေၾကာင့္
အလုအယက္၊ ဝမ္းေျမာက္လက္ျဖင့္
ႏွစ္သက္လွစြာ၊ ကိုင္စြဲလာျပီ
ခြာေလာ့ ရွဲေလာ့ အေမွာင္ထု။ (တင္မိုး)
တစ္သံုးလံုး ပေပ်ာက္ေရးေခတ္ ရွိႏိုင္ဦးမည္ေလာ။ ခြာေလာ့ ရွဲေလာ့ အေမွာင္ထု။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၈-၅-၂၀၂၀
ပံုအတြက္ ေက်းဇဴး။
Comments
Post a Comment