ဆန္ျဖင့္တိုင္းတာ၍ရေသာ အရည္အခ်င္း
ဆန္နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ခြဲျခားမရတဲ့ စံုတြဲျဖစ္တယ္။ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီလက္ထက္ကစျပီး ျမန္မာ့ဆန္ ကမာၻေက်ာ္ခဲ့တယ္။
၁၈၆၉ ခုႏွစ္မွာ ဆူးအက္တူးေျမာင္းျပီးေတာ့ ကမာၻမွာဆန္ေစ်းေတြလက္လာတယ္။ ဆန္စပါး စိုက္ပ်ိဳးျဖစ္ထြန္းလွတဲ့ ဧရာဝတီျမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသကို ျမန္မာျပည္တျခားေနရာေတြကလူေတြ ေျပာင္းေရြ႕ေနထိုင္လုပ္ကိုင္လာၾကတယ္။ အိႏၵိယေတာင္ပိုင္းက ေငြေခ်းစားသူ ခ်စ္တီး ေခၚ ခ်စ္တီးယားေတြလည္းေရာက္လာၾကတယ္။ ခ်စ္တီးယားဆိုတာ ဆင္းရဲတဲ့ တမီးလ္ေတြကိုေခၚတယ္။
ကိုလိုနီအစိုးရကေန စပါးစိုက္တာျဖစ္ထြန္းေစဘို႔ သူ႔ကိုလိုနီျဖစ္တဲ့ အိႏၵိယကလူေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ ေခၚသြင္းလာတယ္။ ေရာက္လာသူေတြဟာ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ၾကတဲ့ အိႏၵိယေျမာက္ပိုင္း ဘီဟာျပည္နယ္နဲ႔ အူတရာပရာဒက္ရွ္ ျပည္နယ္ကမ်ားတယ္။ ကုန္သြယ္ေရာင္းဝယ္သူေတြလည္း ပါလာတယ္။ တမီးလ္-တယ္လီဂူ၊ မာလာယန္ စကားေျပာ မဒရာပရာဒက္ျပည္နယ္ကလူေတြ၊ ဟင္ဒူဘာသာကိုးကြယ္တဲ့ ဘဂၤါလီေတြ၊ ပန္ခ်ာပီစကားေျပာတဲ့ ပန္ဂ်ပ္ျပည္နယ္ကလူေတြ ပါတယ္။ လူမ်ိဳးစံုတယ္။
၁၉၄၂-၄၅ မွာ ျမန္မာျပည္ကို ဂ်ပန္ဝင္လာေတာ့ အိႏၵိယကလာေနသူ ၅ သိန္းေလာက္ ျပည္ေတာ္ျပန္ၾကရတယ္။ တဝက္ေလာက္သာ ျပန္ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔ ဆင္းဗီအစီရင္ခံစာကဆိုပါတယ္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းလက္ထက္ ျပည္သူပိုင္သိမ္းတဲ့အခါ အိႏၵိယလူမ်ိဳးေပါင္း ၃ သိန္းေနရပ္ျပန္ၾကရတယ္။
၁၉၆၂ ခု စစ္တပ္ကအာဏာမသိမ္းခင္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကမာၻမွာ ဆန္တင္ပို႔မႈအမ်ားဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္တယ္။ ဆန္အမ်ိဳးအစားကလည္း အေကာင္းစားေတြ။ ေအာက္သူေအာက္သားေတြအၾကိဳက္ ဧည့္မထ၊ ေပၚဆန္းေမႊး၊ ငကြ်ဲ ခပ္ေစးေစး ခပ္ေမႊးေမႊး။ အညာသာေတြအတြက္က ေရႊဘိုခြန္နီ။ ေကာင္းသလားမေမးနဲ႔။
အေကာင္းဆံုးေတြ အမ်ားဆံုးေတြအဆင့္ကေန မဆလ ေက်းဇူးနဲ႔ ျမန္မာ့ဆန္ ဝယ္သူမရွိျဖစ္သြားရရွာပါေတာ့တယ္။ ဘယ္လိုကဘယ္လို ဒီစာမွာ မတည့္ေတာ့ပါ။ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္မွာ လူအမ်ားစုဟာ စားမျဖစ္ေအာင္ညံ့လြန္းလွတဲ့ ကုန္သြယ္ေရဆန္ကို တန္းစီတိုးစားၾကတဲ့ဘဝ ေရာက္ကုန္ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံျခားတင္ပို႔မႈကို အၾကမ္းေျပာရရင္ ၁၉၃၀ ေက်ာ္မွာ မက္ထရစ္တန္ ၇ သန္းပို႔ခဲ့ရာကေန ၂၀၁၁ မွာ ၇ သိန္းသာ ပို႔ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။
ဆန္ကို အဲလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ မဆလ ဆိုတာ စစ္တပ္အရာရွိေတြနဲ႔ စစ္ထြက္ေတြက တိုင္းျပည္ၾကီးကို ဆိုရွယ္လစ္ လူ႔ေဘာင္ တည္ေဆာက္ၾကတာ။ တိုင္းျပည္ အယ္လ္ဒီစီ အဆင့္က်ျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ စစ္တပ္အရာရွိေတြနဲ႔ စစ္ထြက္ေတြက အာဏာသိမ္းျပီး တိုင္းျပည္ၾကီကို ဆင္းရဲတြင္းနက္သည္ထက္နက္ေအာင္ လုပ္ၾကျပန္တယ္။
တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္လုပ္ႏိုင္စြမ္း အရည္အခ်င္းကို ဆန္နဲ႔ တိုင္းတာႏိုင္ပါတယ္။ အခု သူတို႔က မဲရခ်င္ေနၾကသတဲ့။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၃-၇-၂၀၂၀
ဆန္အေၾကာင္း အဆက္
ဆန္ျဖင့္တိုင္းတာ၍ရေသာ အရည္အခ်င္းေအာက္မွာ ကြန္မင့္တခုရတယ္။ ေက်းဇူး။
(စ) လြပ္လပ္ေရးမရမီအခ်ိန္ ကာလက ျမန္မာနိဳင္ငံ လူဦးေရႏွင့္စိုက္ပ်ိဳးေျမဧကအခ်ိဳးအစားႏွင့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္လူဦးေရ ႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေျမဧကအခ်ိဳးကို ျပန္ၾကည့္ေစလိုပါသည္ (ဆံုး)
ကြန္မင့္က ဘာကိုဆိုလိုခ်င္သလဲ မသိပါ။ အခုလူဦးေရမ်ားလို႔ ဆန္ညံ့လာတာလို႔ ဆိုခ်င္ပါသလား။ လူဦးေရမ်ားလို႔ ႏိုင္ငံျခားက မဝယ္ခ်င္ေတာ့တာလို႔ ဆိုလိုခ်င္ပါသလား။ ျမန္မာျပည္ထက္ ဆန္ေရာင္းေကာင္းလာတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြမွာလည္း ဟိုအရင္ကနဲ႔စာရင္ လူဦးေရနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေျမ ဧကအခ်ိဳးအစား ေျပာင္းလဲၾကပါတယ္။
တခ်ိန္က ဆန္တင္ပို႔မႈႏိုင္ငံ နံပတ္ (၁) ေနရာကေန အခု (၈) ေရာက္ေနတာပါ။
Rice Exports by Country
1. India: US$7.1 billion (32.5% of total rice exports)
2. Thailand: $4.2 billion (19.2%)
3. United States: $1.9 billion (8.6%)
4. Vietnam: $1.4 billion (6.6%)
5. Pakistan: $1.2 billion (5.6%)
6. China: $1.1 billion (4.8%)
7. Italy: $624.3 million (2.9%)
8. Myanmar (Burma): $579 million (2.6%) ျမန္မာႏိုင္ငံ
9. Cambodia: $430.6 million (2%)
10. Uruguay: $375.8 million (1.7%)
ျမန္မာျပည္မွာ အခုဆန္မရွားပါ။ ၁၉၈၈ မွာေတာ့ စားစရာမရွိေအာင္ရွားခဲ့တယ္။ အေရးအခင္းၾကီးကို ဦးတည္ေစခဲ့တယ္။ မဆလ ေခတ္မွာ ျပည္ပပို႔တာေတြမွာပါ အေရာအေႏွာေတြနဲ႔ စံခ်ိန္မမီလို႔ သေဘၤာေတြ ျပန္လာခဲ့ရတယ္။ နဝတ-နအဖ ေခတ္မွာ ဆန္ရွင္ ေခၚ စီးပြါးေရး ဒဏ္ခတ္ခံရတယ္။ အခုမွ ၾကိဳးစားေနရတာ။ ၾကားကာလေတြမွာ သူမ်ားေတြကို ကိုယ့္ထက္သာသြားၾကတာ။
ဆန္မရွားေပမဲ့ အရည္အေသြးမေကာင္းေသး။ ဖြဲပါသလား၊ အာဆဲနစ္ပါသလား၊ ပိုးသတ္ေဆးပါသလား၊ စသည္။
ဘယ္အရာမဆို ဘာ့ေၾကာင့္ ညံ့သလဲရွာတဲ့အခါ ႏိုင္ငံေရးညံ့တာၾကာလြန္းရာကေန လူေတြကိုပါညံ့ေစျခင္းလို႔ေျပာရင္ လြဲခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းရင္းမွန္သိမွသာ ကုသနည္း ကာကြယ္နည္းသိႏိုင္တယ္။ ၾကိဳးစားၾကရမယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၄-၇-၂၀၂၀
Comments
Post a Comment