သစၥာေဆာင္

တျမန္ႏွစ္က ဒီလိုေန႔မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၈ ႏွစ္ကသိမ္းထားခဲ့တဲ့ သံေသတၲာေလးကို ဖြင့္ပါတယ္။ လံုျခံဳေရးအတြက္ မီးရွိဳ႕ ဖ်က္ဆီးတာမခံရပဲ ခ်န္ထားတာေလးေတြသာ ေတြ႔ရေတာ့တယ္။

သစၥာေဆာင္ (၁၉၆၈-၆၉) က သမိုင္းေမဂ်ာေက်ာင္းသူ မတင္တင္ ေခၚ မျမျမေအးဓါတ္ပံုလည္း ျပန္ေတြ႔တယ္။

ကိုယ္တို႔ငယ္ငယ္ ဟိုခါတုန္းက ေျပာမရ ဆိုမရ မိုက္ခဲ့ၾကတာေတြ

ခ်စ္ေသာေဖေဖ ခ်စ္ေသာေမေမ ကရုဏာေဒါသာနဲ႔ ဆံုးမခဲ့ေပ

အသဲဘဝင္မွာ မနာတတ္ေသာအရြယ္ေပ

ျမမ်က္ရည္ ပုလဲမ်က္ရည္ စိမ့္စမ္းသြယ္ မ်က္ရည္ သို႔ေသာ္ အစဥ္ပူေႏြးေန။

သစၥာေဆာင္ရွိရာ မႏၲေလးတကၠသိုလ္ကိုလည္း ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေက်ာင္းသူေတြ မရွိပါ။ တကၠသိုလ္ပညာေရးနဲ႔ ေက်ာင္းသူေတြ ေနေကာင္းၾကပါေစ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂-၆-၂ဝ၁၈
၂-၆-၂၀၂၀

ဖိုးေမာင္ သြားေခ်ျပီ

ဖိုးေမာင္လာေနျပီကြလို႔ ေျပာစရာမလို။ ေရာက္ေနႏွင့္ၾကတဲ့ အေဖၚေတြက ကုန္းအျမင့္ေပၚတက္လာတဲ့ ဖိုးေမာင္ကို အထင္အရွားျမင္ႏိုင္ၾကတယ္။ မိႈင္းျပာေမွာင္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ေနာက္ခံေၾကာင့္ ဖိုးေမာင္ရဲ႕ တပတ္ႏြမ္းရွပ္အျဖဴဟာ ပိုျပီးသစ္လြင္ေနတယ္။

ဖိုးေဆာင္
ဒီေကာင္ကြာ မိန္းမ မရွိေတာ့ ေပါ့ပါးေနလိုက္တာ။ ငါ့မွာေတာ့ ဗိုက္တလံုးနဲ႔မိန္းမကို ထားခဲ့ရတာ ဗိုက္သံုးလံုးစာ အတြက္မို႔သာ။ အဲတာနဲ႔ အရင္လူေတြနဲ႔လိုက္ဘို႔ရာ အထမေျမာက္ခဲ့ဘူး။ အခုေတာင္ အိမ္ျပန္ရေကာင္းမလား စဥ္းစားေနသူက ဖိုးေဆာင္။

ဖိုးေအာင္
ဖိုးေမာင္ မင့္မွာ ယူစရာေတြ စံုရဲ႕လား။ ဓါတ္ပံုရိုက္ခဲ့တယ္ေနာ္။ ပတ္စပို႔ဆိုက္။ သူၾကီးဆီက စာေကာပါလား။ ေငြကေတာ့ လံုေလာက္ေအာင္ မပါလို႔ကမျဖစ္။ တို႔အားလံုး အတူတူနဲ႔ အႏူႏူခ်ည္းပဲကြ။ ေစ့စပ္ျပီး စာရင္းဇယားတြက္ခ်က္တာမွာ အထံုပါတဲ့ ဖိုးေအာင္က လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။

ဖိုးေထာင္
သူတို႔ထဲ စာဖတ္အမ်ားဆံုး ဖိုးေထာင္ကေတာ့ သူဖတ္ဖူးတဲ့ ရြက္ဝါေတာမွာ လမ္းႏွစ္သြယ္ဆိုတဲ့ ဘာသာျပန္ကဗ်ာကို အမွတ္ရေနတယ္။ ကဗ်ာထဲက ခရီးသည္ဟာ လမ္းႏွစ္သြယ္မွာ လူသြားလူလာနည္းတဲ့လမ္းကို ေရြးခဲ့တယ္။ သူေရြးတဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္ အရိပ္ေအာက္မွာ ခိုနားတယ္။ ပူေလာင္တာကို ရင္ဆိုင္ရတယ္။ ေလျပင္းနဲ႔ေတြ႔ရတယ္။ သားေကာင္ေတြ ရန္ကေနလည္း အသက္လုေျပးရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ျပန္လွည့္ျပီး သူမေရြးခဲတဲ့လမ္းက ပိုေကာင္းမလား စဥ္းစားမိတာကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားႏိုင္ခဲ့တယ္။

ဖိုးေမာင္ကေတာ့ တျခားေကာင္ေတြလိုမဟုတ္။ အေမ့သံေယာဇဥ္သာရွိတဲ့သူ။ ပညာကလည္း မေတာက္မေခါက္။ ရပ္ေရး ရြာေရးမွာေတာ့ လက္မေႏွးသူ။ ဘုန္းၾကီးကို ကန္ေတာ့ႏႈတ္ဆက္ျပီးျပီ။ ဗလာစာရြက္ေပၚမွာ ဆရာေတာ္ေရးေပးလိုက္တဲ့ မဂၤလသုတ္တပိုဒ္ကို ပါဠိလိုနဲ႔ ဘာသာျပန္အနက္ပါ အေသအခ်ာထည့္လာခဲ့တယ္။ အဲတာကို သူရြတ္ၾကည့္ေနတယ္။ သူတို႔သြားၾကေတာ့မယ့္ႏိုင္ငံမွာ ဘာသာျခားေတြလို႔ သိထားျပီးသားမို႔ အားကိုးစရာ တခါတည္းယူလာခဲ့တယ္။

လူစံုခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္းကင္က ပိုျပီးမည္းနက္လာတယ္။ မိုးရြာခ်ေတာ့မယ္။ ေလကလည္း ပိုတိုက္လာတယ္။ သည္မိုးနဲ႔ သည္ေလကို သူတို႔တေတြ ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွာ ျပန္ေတြ႔ၾကမလဲ။ ဖိုးေဆာင္ကေတာ့ တႏွစ္အလြန္ဆံုး။ ဖိုးေထာင္ကေတာ့ မေျပာတတ္ေသး။ ဖိုးေအာင္ကေတာ့ သူေရာက္တဲ့ဆီကေန ယူအက္စ္ေအဆက္ဘို႔ အကြက္ခ်ျပီးသား။ ဖိုးေမာင္ကေတာ့ အေမ့စကားပဲ နားေထာင္မယ္။

တူမေလးက
ဖိုးေမာင္အေမ့ဆီ အလည္ေရာက္လာတယ္။ ဖိုးေမာင္တို႔သြားၾကျပီ ေခြးမေရ ႕႕႕

ဂြ်န္းစစ္သည္ေတြကုိတိုက္ဘို႔ လႊတ္လိုက္တဲ့ စစ္သည္ေလးသိန္းနဲ႔ညီတဲ့ ပုဂံလူစြမ္းေကာင္းေတြလိုပဲ။ ေတာသား ေလးေယာက္တို႔ဟာ ျပည္ပထြက္ အလုပ္လုပ္ၾကရတဲ့ ျမန္မာ့ျပည္က လူေလးသန္းနဲ႔တူတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သူတို႔နဲ႔အတူ ေနရတာ ႏွစ္ ၃၀ ရွိျပီ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္တိတိက အခုေနထိုင္ရတဲ့ျမိဳ႕ကေန တျခားျမိဳ႕ကိုအသြား လမ္းမွာ အံု႔အံု႔ဆိုုင္းဆိုင္း သစ္ေတာေလးေတြ၊ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီ ေတာင္ကုန္းေလးေတြကို ျမင္ေတြခဲ့ရစဥ္က ဒီစာကို ေရးပါတယ္။ ေခြးမတို႔တေတြ ေနေကာင္းၾကပါေစ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁-၆-၂၀၁၇
၁-၆-၂၀၂၀

Mulch မြရွ္

သစ္ပင္စိုက္တာ ေပါင္းမေပါက္ေအာင္ အမည္းေတြဖုံးထားတယ္ အဲဒါဘယ္လိုလုပ္ရလဲ ေမးခ်င္လို႕ပါ

Mulch မြရွ္ နဲ႔ Bark Mulch‎ လို႔ေခၚတယ္။ သစ္ပင္အေခါက္၊ အကိုင္းေတြကို စက္နဲ႔ျဖတ္ေတာက္ထားတဲ့ သစ္ေဆြး။ ပလပ္စတစ္အိတ္ထဲမွာ အစိုဓါတ္ထည့္ေပးထားတယ္။

အနက္ေရာင္နဲ႔ အေရာင္ဆိုးထားတာလို႔ရွိတယ္။ အနက္ေရာင္ မြရွ္ကို ေပါင္းမေပါက္ေအာင္ဖံုးရတယ္။ ပ်ိဳးပင္ေဘးနားမွာ ေျမေဆြးအရင္ေလာင္းျပီး၊ ေဘးေနရာေတြမွာ မြရွ္ဖံုးရတယ္။ ေပါင္းပင္ေတြ မေပါက္ေတာ့ပါ။

အိမ္ေဘး၊ စိုက္ခင္းေဘးလို တျခားေနရာေတြမွာ နီညိဳေရာင္စတဲ့ အမ်ိဳးအစား ေရြးသံုး ဖံုးထားၾကတယ္။

သစ္ပင္ပန္းပင္အတြက္မဟုတ္ပဲ ကေလးကစားကြင္းလို ေနရာေတြ အတြက္ ရာဘာနဲ႔လုပ္တာလည္းရွိတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ

တရာ တေထာင္

တရာကို တရာလို႔ေရးတဲ့ေခတ္မွာ တေထာင္ကို တေထာင္လို႔ ေရးတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁-၆-၂၀၂၀

အရိပ္

တမိုက္သာသာ တထြာမရွိတရွိ၊ ကိုယ္စိုက္ပ်ိဳးထာတဲ့ သစ္ပင္ပန္းပင္ေလးေတြကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္။
ကိုယ့္သားသမီး ေျမးျမစ္ေတြကိုလည္း အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္။

အရိပ္အေျခၾကည့္ဆိုတာ အေျခအေနကို အကဲခတ္ေနတာ။
အရိပ္အကဲၾကည့္ဆိုတာ လူတဘက္သားကို အကဲခတ္ေနတာ။

အရိပ္ေနေန အခက္ခ်ိဳးခ်ိဳးဆိုတာ ကိုယ္မွီခိုအားထားရာကို ေက်းဇူးကန္းတာ။
အတိတ္၏အရိပ္ဆိုတာ ျဖစ္ျပီးခဲ့တာေတြရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ေတြ။

အရိပ္ခိုစားတယ္ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္မစြမ္းေဆာင္ပဲ တပါးသူလုပ္ကိုင္ေကြ်းေမြးထာတက္ု ထိုင္စားတာ။
အရိပ္မနင္းေကာင္းဆိုတာ ေလးစားကိုးကြယ္သူရဲ႕အရိပ္ကို အျမတ္တႏိုးထားတာ။

အရိပ္အေရာင္ဆိုတာ ထင္ထင္ရွားရွားမဟုတ္ဘဲ ဝိုးတဝါးသာ ျမင္ရတာ။
အရိပ္အေရာင္ျပဆိုတာ တစံုတခုကို စဥ္းစားျပီးသိေစေအာင္ ျပသတာ။

ေရႊလမွာ ယုန္ဝပ္လို႔
ဆန္ဖြပ္တဲ့ အဖိုးအို
ေဟာၾကည့္ပါဆို
ဆိုသာဆို ပိုမိုတဲ့စကား
ကေလး အငိုတိတ္ေအာင္ အရိပ္အေရာင္ျပတယ္
ဖိုးလနတ္သား။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁-၆-၂၀၂၀

အ႒မတန္းသမိုင္း

တျမန္ႏွစ္က ဒီလိုရက္မွာ အ႒မတန္းသမိုင္းစာအုပ္ထဲက စာမ်က္ႏွာတခုကို ေတြ႔တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းရဲ႕ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ကို အမႊမ္းတင္ထားတယ္။ လက္ဝဲအင္အားစုေတြထဲက အလံနီကို ေဖးမျပီး၊ ဗကပကို အရင္းရွင္နဲ႔ ေပးစားထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ အဲလိုျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါ။ မဆလကို လူထုေထာက္ခံမႈမ်ားလာတယ္လို႔ ခ်ီးမြမ္းထားတယ္။ အခ်က္တခုက ၁၅ ရက္တၾကိမ္ ဂ်ာနယ္ႏိုင္ ထုတ္လို႔တဲ့။

ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ကို ေကာင္းေကာင္းမီတယ္။ ၁၉၆၂ မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းက အာဏာသိမ္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ၁၄ ႏွစ္သား။ အေတာ္အတန္ သိတတ္ေနပါျပီ။ ၁၉၈၈ မွာ အဲဒီပါတီကို လူထုအားနဲ႔ျဖဳတ္ခ်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အသက္ ၄ဝ တိတိ။ အေကာင္းအဆိုးကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး သိပါတယ္။

အ႒မတန္းသမိုင္းစာအုပ္ထဲက ပံုထဲပါအခ်က္အလက္ေတြဟာ ဘက္လိုက္ျပီးေရးထားတာျဖစ္တယ္။ သမိုင္းေရးနည္း မဟုတ္ပါ။ ေက်ာင္းျပ႒ာန္းစာအုပ္ဆိုတာ အလြန္မတန္သတိၾကီးၾကီးနဲ႔ သမာသမတ္က်က်သာ ေရးသင့္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းေခတ္ကို ဒိထက္ ဓမၼဓိ႒ာန္က်ေအာင္ေရးလို႔ရပါတယ္။

အလံနီကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕သမိုင္းမွန္က အဲလို မဟုတ္ပါ။

အစိုးရအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အလိုက်တဲ့သမိုင္းမ်ိဳးကို ေရးခိုင္းျပီး၊ ေက်ာင္းသံုးအျဖစ္လည္း ျပ႒ာန္းတတ္ၾကတယ္။ လက္ရွိအစိုးရဟာ ကြ်န္ေတာ္ တစိုက္မတ္မတ္ေထာက္ခံတဲ့ပါတီပါ။ ဒီသမိုင္းကိုေတာ့ သေဘာမတူႏိုင္ပါ။ ေဆာရီး။

အစိုးရတမ်ိဳးတက္ သမိုင္းတခါေျပာင္းေရးတဲ့ေခတ္ဆိုးၾကီး ကုန္ဆံုးပါေစသတည္း။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁-၆-၂၀၁၇
၁-၆-၂၀၂၀

ေက်းဇူးရွင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဆံုးမစာ

တျမန္ႏွစ္က ဒီလိုေန႔မွာ မံုရြာ သာစည္လမ္းေစ်းဘက္ လမ္းလွ်ာက္ထြက္တယ္။ စမ္းတမ္းစမ္းတမ္း ဟိုေမးသည္ေမးနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ ေရာက္သြားတယ္။ ေရာက္တာနဲ႔ သူ႔စာအုပ္ပံုကို ရွာတယ္။ ဖံုတလံုးလံုးနဲ႔ အဖံုးမပါတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ျမန္မာစာသတ္ပံုမွန္တာာ ေတြ႔ရတယ္။ ေက်းဇူးရွင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဆံုးမစာ။

တရားမၾကြယ္၊ အထုပ္ငယ္လ်က္၊ အပါယ္စခန္း၊ သြားျမဲလမ္း၌၊ တပန္းဟိုက္ဟိုက္၊ တရွိဳက္ငင္ငင္၊ တျငင္ျငိဳျငိဳ၊ ဆင္းရဲပိုလ်က္၊ ထိုထိုဘဝ၊ အနႏၲလွ်င္၊ အစမဆံုး၊ အမ်ိဳးထံုးတည့္၊ အႏႈန္းမပ်က္၊ ေအာက္နရက္ဝယ္၊ တသက္ႏြယ္ႏြယ္၊ အျမစ္တြယ္သို႔ အပါယ္ထိုထို၊ ဥဒဟိုသည္ နင္လိုလုမိုက္ သြားလမ္းတည္း။

လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီး စၾကၤ ံလမ္းေနရာလည္း ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဦးခ်ကန္ေတာ့ခဲ့တယ္။ ငယ္ငယ္ကေတာ့ အေဆာက္အဦ မရွိပါ။ ေဆာ့ကစားခဲ့တဲ့ ေနရာ။

တရားမၾကြယ္ အထုပ္ငယ္လ်က္ -

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁-၆-၂၀၁၈
၁-၆-၂၀၂၀