Deep thought လြဲလည္းမလြဲနဲ႔ နက္နက္နဲနဲ စဥ္းစားပါ

၁။ Aung Aly ဆရာသမိုင္းကို ေၾကညက္တဲ့သူပါ။
၂ (က)။ Javid Ali ဆရာကိုေလးစားပါတယ္ဗ်ာ။ ကဗ်ာကေတာ့ရွယ္ဘဲ။
၂ (ခ)။ Su Min ကဗ်ာကာရန္ေလးက ေကာင္းတယ္ဆရာ
၃။ KhinPone Nyar ဆရာ ေဆးရုံမရွိ၊ ေဆးခန္းမရွိ၊ ျမန္မာျပည္မရွိ၊ ဆမ သက္တမ္းမရွိတဲ့လား။ ဆရာ့စာကတိုတိုေလး  ဒါေပမဲ့ ရင္ထဲမွာ နင့္သြားတယ္ဆရာ။

မွတ္ခ်က္သံုးမ်ိဳးမွာ ပညာရပ္သံုးမ်ိဳးပါတယ္။ သမိုင္း၊ ကဗ်ာနဲ႔ ေဆးပညာ။ ကြ်န္ေတာ္က ျမန္မာစာကိုေတာ့ ေဆးေက်ာင္း ဒုတိယႏွစ္အထိနဲ႔ သမိုင္းကို ၉ တန္းအထိသာ သင္ခဲ့ရတယ္။ ေဆးပညာလည္း ၇ ႏွစ္စာသာသင္ယူခဲ့ရပါတယ္။

ငယ္စဥ္က ဆရာအမ်ိဳးအစား သံုးမ်ိဳးလံုးဆီကေန ပညာရင္ႏို႔ေသာက္စို႔ခဲ့ပါတယ္။ ဖတ္မွတ္တာလည္း အစံုၾကီး မဟုတ္ေတာင္ စံုပါတယ္။ ပညာတတ္လူတန္းစာကို ႏွိမ္တာ၊ ပစၥည္းမဲ့မွဆိုတဲ့ လက္ဝဲအယူအဆလည္း ဖတ္တဲ့ထဲမွာ ပါတယ္။ အသက္ၾကီးပိုင္းအေတာ္မ်ားမ်ားထဲမွာ လက္ဝဲကိုစြဲေနသူေတြမနည္းပါ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အသက္ၾကီးေပမယ့္ မစြဲပါ။ အရင္းရွင္လို႔သတ္မွတ္တာလည္း မျဖစ္ပါ။ ေတာင္မေရာက္ ေျမာက္မေရာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။

ပစၥည္းရွိမွဆိုတာေတာ့ ပိုေဝးေသးတယ္။ ဥစၥာကို က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာဘို႔ဆိုတာ ရည္ရြယ္ရင္းကို မရွိပါ။ ဒါေပမယ့္ လူမြဲေတာ့ မဟုတ္ပါ။ မြဲတာကို ဂုဏ္တင္ေျပာခ်င္သူလည္းမဟုတ္ပါ။ ပညာလည္းရွာပါတယ္။ ပညာမွပညာကြလို႔လည္း မလုပ္ပါ။ ပါရဂူဘြဲ႔ေတာ့ မရပါ။

ကဗ်ာရယ္လို႔ ေရးေနတာလည္း မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္ကိုယ္ကိုႏွိမ့္ခ်ျခင္းဟာ ခ်ီးေျမႇက္တာကို ပိုရခ်င္လို႔ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္၊ ကြ်န္ေတာ္က မဟုတ္ပါ။ ဘာေရးေရး (စာ) လို႔သာေရးပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာေတြက ေတာ္ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေရးတာပါ ကဗ်ာလို႔လုပ္မိရင္ ကဗ်ာဆရာေတြကို အားနာတာအမွန္ပဲ။

ေဆးစာေတြေရးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က ဆရာဝန္စာေရးဆရာေတြ ေရးတာေတြေရာ က်န္းမာေရးပညာေပးေတြပါ ဖတ္ပါတယ္။ ေရးပံုေရးနည္းေတြကိုေတာ့ တဦးဆီကမွ အတုမခိုးပါ။ ကြ်န္ေတာ္ စာေရးနည္းက စကားေျပာသလို မႏၲေလးဟန္ပါ။ အဲလိုေရးရတာ ဖတ္တဲ့သူနဲ႔ ရင္းႏွီးတယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေျပာေနသလို ေရးခ်င္တာ။ စာသင္ေနသလို၊ က်မ္းစာအုပ္ဖတ္ခိုင္းသလို မေရးခ်င္ပါ။ မီဒီယာေရးနည္းလည္း ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ မကိုက္ပါ။

ဘယ္အေၾကာင္းအရာေတြ ေရးမလည္းဆိုတာ ေဆးသိပၸံမွာ စနစ္တက် ေဗဒေတြခဲြသလို မေရးပါ။ ေမးလာတဲ့ေမးခြန္းကို ေျဖသလိုသာေရးတယ္။ လိုတာကိုရေစခ်င္တဲ့သေဘာမွ်သာျဖစ္တယ္။ ေမးတာမ်ားလို႔ ေရးစရာလည္းမ်ားရတာပါ။ ေမးတဲ့သူေတြက အတန္းအစားကအမ်ိဳးမ်ိဳးဆိုေတာ့ ခ်င့္ခ်ိန္ရတာေတာ့ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕အတြက္ နားလည္ရခက္မွာ သိပါတယ္။ ဖတ္တဲ့သူေတြထဲမွာ ေဆးေလာကလူတြလည္းပါေနတယ္။ ခုမွေပၚလာတဲ့ ကုသနည္းသစ္မွာလို ေရာဂါျဖစ္ေစတာကို ဒက္ထိမွန္ေအာင္ Targeted therapy ပစ္မွတ္ထား ေဆးေပးနည္း၊ လူနာတဦးခ်င္းအတြက္ သန္႔သန္႔ေဆး Personalized medicine ပါဇင္နယ္လိုက္ေဆးမ်ိဳးအထိေတာ့ မေရာက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ အရြယ္အရ အခ်ိန္မရွိေလာက္ပါ။

သမိုင္းကို စိတ္ဝင္စားလို႔ ရွာဖတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္သမိုင္းကိုလည္း စံုေအာင္သိခ်င္တယ္။ သူမ်ားသမိုင္းလည္း သိခ်င္တာပဲ။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတာက အခုေရြးေကာက္ပြဲကာလမွာ ေျပာတာေရးတာေတြဖတ္ေတာ့ တခ်ိဳ႕က စစ္အစိုးရ ဘယ္လိုက ဘယ္လို အာဏာတက္ယူေနသလည္း မသိၾကပါ။ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးကို ပံုမွန္ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုလို ထင္ေနၾကတယ္။ ၁၉၈၈ နဲ႔ ၂ဝဝ၇ မွာ သတ္ခဲ့ျဖတ္ခဲ့၊ ဖမ္းဆီးခဲ့တဲ့သူေတြဟာ အဲဒီလူေတြပဲလို႔ ေမ့သြားတာလား၊ မသိတာလား။ ရာဇဝင္မဖတ္ေတာ့ ပုဂံေခတ္ကအရည္းၾကီးကို မသိသူေတြက အသံေကာင္းဟစ္ေနၾကတာကို မသိၾကရွာဘူး။

ကြ်န္ေတာ္ဆိုလိုခ်င္တာက ကိုယ္ပိုင္ဟန္လုပ္ႏိုင္တာ ေကာင္းတယ္။ စဥ္းစားဉာဏ္ေတာ့ သံုးရမယ္ေပါ့။ တခ်ိဳ႕မွာ ဉာဏ္ရွိျပီး မသံုးတတ္ဘူးျဖစ္ေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က တလြဲသံုးေနၾကတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃ဝ-၉-၂ဝ၁၅