You deserve it ကိုယ္လုပ္မွကိုယ္စားရဆိုတာ ဟုတ္ပါသလား

ကြ်န္ေတာ့္ပို႔စ္တခု = Photo omen ဓါတ္ပံုနိမိတ္

Tinko Min = နိဗၺာန္ေေရာက္ေၾကာင္းတရားသည္ ကိုယ္က်င့္မွကိုယ္ရသည္။ ထိုအတူ မိသားစုဝမ္းေရးသည္ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္စားရမယ္ျဖစ္။ မည္သူ႔ကိုမွ စိတ္ဝင္စားခ်ိန္မရွိ။ ဘယ္မင္းတက္တက္ ပ်ံက်ေစ်းသယ္ကေတာ့ စည္ပင္ဖမ္းတာ ခံရမွာပါပဲဗ်ာ။

Tint Swe = ကိုယ္လုပ္မွကိုယ္စားရဆိုတာ ဟုတ္ကဲ့လားလို႔ေမးလာၾကျပီ။ ေဒၚစုလည္းေျပာပါတယ္။

Tinko Min ဘယ္လိုေျပာလဲဗ်။

စာတပုဒ္ေရးရမလိုျဖစ္လာတယ္။ အေျဖကရွင္းလြန္းတာမ်ိဳးကိုေရးရတာ အားမပါလွပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ဒီဘာသာရပ္မွာ တတ္သိသူေတြက ေရးလွေျပာလွၾကပါျပီ။ ျမန္မာျပည္အျပင္ကေန အျပင္ထြက္အလုပ္လုပ္ေနရသူေပါင္း ဘယ္ႏွစ္သန္း ရွိမလည္း။ ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ ၃ သန္းပဲထားပါစို႔။ သူတို႔ထဲက တေယာက္ကေရးထားတခု ဖတ္ရတယ္။

ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ကိုယ္လုပ္မွကိုယ္စားရတယ္ဆိုသူမ်ားခင္ဗ်ား ေရျခား၊ ေျမျခားမွာထြက္ၿပီး ဘယ္သူက အလုပ္ သြားလုပ္ခ်င္မလဲ။ သားတစ္ကြဲ၊ မယားတစ္ကြဲနဲ႔ ေဆြျပစ္၊ မ်ိဳးျပစ္။ ကိုယ့္ဆီမွာဆိုရင္ ကိုယ္လုပ္သေလာက္ ကိုယ္မစားရလို႔၊ ကိုယ္လုပ္သေလာက္ ညီမ်ွတဲ့တန္ဘိုးျပန္မရလို႔ပါ။ အဲလို ညီမ်ွတဲ့တန္ဘိုး ျပန္မရတာဟာ ညံ့ဖ်င္းတဲ့အစိုးရေၾကာင့္နဲ႔ ႏိုင္ငံ မဖြံ႔ၿဖိဳးလို႔ဆိုတာေလာက္မွ မသိပဲ။ ဘယ္သူအုပ္အုပ္ဆိုတဲ့သူေတြ ကိုယ္ဘယ္ထဲပါသြားၿပီလည္း သိၾကပါတဲ့။

တေယာက္ကလည္းေရးတယ္။ အခြန္ေပးရတယ္ဆိုတာကို အခ်က္အလက္ေရာ ပံုေတြနဲ႔ပါ ေထာက္ျပတယ္။ အေမရိက ေရာက္ေနၾကသူေတြလည္း အခြန္ေပးေနၾကရတာပါ။ သူတို႔အခြန္နဲ႔ ျမန္မာျပည္မွာ ေပးေနရတဲ့အခြန္မတူပါ။ ျမန္မာျပည္က အခြန္ေကာက္စနစ္ ကမာၻမွာအညံ့ဆံုးထဲေရာက္ေနတယ္။ အခြန္အေကာက္ဟာ တိုင္းျပည္တိုင္းနဲ႔ အစိုးရတိုင္းမွာ လိုအပ္တယ္။ အလြန္အေရးၾကီးတယ္။

ယူအက္စ္မွာက အလုပ္လုပ္ေနသူေတြတိုင္း ပင္စင္အတြက္စုေငြ၊ က်န္းမာေရးအာမခံအတြက္ ေဆာင္ရေငြ၊ ကေလးပညာေရးစုေငြ၊ ျပည္နယ္ခြန္၊ ဖက္ဒရယ္ခြန္ စတာေတြမ်ားျပီး ရႈတ္ေထြးတယ္။ ေဆာင္ၾကရတာလည္း မတူဘူး။ တဦးတည္းသမားက ပိုမ်ားတယ္။ ကေလးရွိရင္ နည္းတယ္။ အဲ ႕႕႕ ႏွစ္စဥ္တၾကိမ္ အခြန္ျပန္အမ္းေငြလည္း ရၾကတယ္။ ေဆာင္ထားေငြနဲ႔ မိသားစုအၾကီး အေသးအလိုက္မတူပါ။ မိသားစုၾကီးေလ မ်ားမ်ားရေလလို႔ အၾကမ္းေျပာႏိုင္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရႊဗမာေတြ ကားေတြ၊ အိမ္ေတြဝယ္ၾကျပီ။ တႏွစ္မွာ တခါ။

အသက္ ၁၈ ႏွစ္အထိ ေက်ာင္းစာမသင္မေနရ။ ဗမာျပည္ကကေလးေတြလည္းပါတယ္။ ကေလးကို မနက္လင္းတာနဲ႔ ေက်ာင္းကားလာၾကိဳတယ္။ ေက်ာင္းမွာပဲ ဘရိတ္ဖတ္စ္ေကြ်းတယ္။ ညေန အိပ္ေပါက္အထိေက်ာင္းကားနဲ႔ျပန္ပို႔တယ္။ မိဘေတြကကုန္က်တာ မေျပာပေလာက္ပါ။ အဲ ေကာလိပ္အဆင့္ကေတာ့ ေစ်းၾကီးတယ္။

တျခားတိုင္းျပည္ေတြကေန တရားဝင္လာေနသူေတြ အသက္ ၆၅ ႏွစ္ျပည့္သူတိုင္းကို ေထာက္ပံ့ေၾကးေပးတယ္။ အိမ္ခန္းေလးတခန္းနဲ႔ ေနႏိုင္တယ္။ မနက္စာညစာစားလို႔ရတယ္။ အေကာင္းဆံုးကိုေျပာရမလား။ က်န္းမာေရးအာမခံခ်က္ရလို႔ ေဆးစစ္တာေဆးကုတာ ကုန္စရာမရွိပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ကာကြယ္ေဆးေတြ အကုန္အစံုထိုးျပီးျပီ။ မ်က္စိတိမ္ ၂ ဖက္လံုး ခြဲျပီးျပီ။ အူမၾကီးကင္ဆာ စစ္ျပီးျပီ။ တျပားမွမကုန္ပါ။ ေဆးဝယ္ရင္ ေရာက္ကာစမွာ ေဆးတမယ္ ၃ က်ပ္။ အခုက်န္းမာေရး အာမခံစနစ္ ေနာက္တတခုေျပာင္းေတာ့ တျပားမွမေပးရဘူး။ ဥပမာ ေသြးတိုးရွိသူအတြက္ ေဆးကုန္ခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ ေဆးလာထုတ္ပါလို႔ ေဆးဆိုင္က မက္ေဆ့ခ်္လာတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္သြားလို႔ရတဲ့ေဆးဆိုင္ကို သြားလိုက္ရံုပဲ။ အဲဒါအတြက္ ကုန္က်ေငြေတြက ေစာေစာက အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြဆီကေန ျဖတ္ေတာက္ထားတာေတြထဲက ျဖစ္ပါတယ္။ ဒိထက္ တက္ေျပာရမလား။ အသုဘစရိတ္လည္းေပးမယ္တဲ့။ ကိုယ္မလုပ္တာေတာင္ ေသျပီးတဲ့အထိ ကိုယ္စားရပါတယ္။

(ဝဲလ္ဖဲယား စတိတ္) ေခၚတဲ့ (စကင္ဒီေနးဗီးယား) တိုင္းျပည္ေတြမွာဆုိ ဒိထက္ေကာင္းတယ္။ ကေနဒါနဲ႔ ၾသစေတးလ် တို႔က (ယူအက္စ္) ထက္သာတယ္။

အဲဒီအခြန္ေငြနဲ႔ (ယူအက္စ္ေအ) ဟာ ကာကြယ္ေရး (စစ္တပ္) အတြက္လည္းသံုးတယ္။ သူ႔တိုင္းျပည္ကို လာတိုက္ဘို႔ရာ ေနေနသာသာ သူကခ်ည္း သူမ်ားသြားတိုက္ေနေသးတယ္။

အေမရိကကို အကုန္ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ မၾကိဳက္တာေတြလည္း ေရးပါတယ္။ ေရးပါအံုးမယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ကိုယ္လုပ္တာကိုယ္မစားရတာေလးကိုသာ ေထာက္ျပတာျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့စနစ္ေျပာင္းဘို႔ NLD ကိုမဲေပးစို႔။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၇-၉-၂ဝ၁၅

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ