Gourd ဗူးသီးမွ အရီးေတာ္

လူခ်င္းလည္း သိတယ္။ ေဖ့စ္ဘြတ္မွာလည္း ေန႔တိုင္းလိုေတြ႔ေနတဲ့ ေက်ာင္းဆရာမေယာက္ကို ေပါ့ပါ့ပါပါးေျပာေစတယ္။
• ႕႕႕႕႕။
• ႕႕႕႕႕။
• ဆရာ ကန္ေတာ့ပါတယ္ေနာ္  က်မစကားမွားသြားရင္။
• ဆရာက ခပ္ေပါ့ေပါ့ေျပာတာပါ။
• ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ။ အသိစိတ္က ဆရာနဲ႔ေျပာရင္ ေလးစားမႈကအရင္းခံေနတာ။ ရင္းႏွီးစိတ္ကလည္း အလိုလို ဝင္ဝင္လာတာ။
• ဆရာ့ကို တင္ပါ့လို႔ အေျပာခံရတာ ခဏခဏ။
• ဆရာ ဒကာဒကာမေတြ ေပါတာေပါ့။ ဆြမ္းကြမ္းမၽွရဲ႕လားဆရာ။
• ဆရာလည္း ဒီျမိဳ႕က ဆရာေတာ္လိုပါပဲ။ ဟိုေန႔က သူ႔ေက်ာင္းအပင္က ဗူးသီးအၾကီးၾကီးတလံုးကို အိမ္အထိ လာပို႔ေပးတယ္။ ဆရာေတာ္အတြက္ ဆြြမ္းကပ္ဘို႔ တေယာက္တရက္သတ္မွတ္ထားတာ တခ်ိဳ႕ကေမ့တဲ့ရက္မွာ ေက်ာင္းရွိတဲ့ ဟင္းေလးအိုးနဲ႔ျပီးရသတဲ့။ ဒကာေတာ္ကေတာ့ ဘုန္းၾကီးစြန္႔တဲ့ဗူးသီးကို ဗူးသီးေၾကာ္ေၾကာ္စားလိုက္တာ ဓါတ္ပံုေတာင္ မရိုက္လိုက္ရဘူး။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃ဝ-၉-၂ဝ၁၅

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ