Privileged အခြင့္ထူးစံ
တိုတိုေျပာရရင္ လူေတြက အျမင္က်ယ္ အသံက်ယ္လာၾကျပီ။
အမိန္႔ခိုင္းေပးတိုင္း၊ ေအာ္ေငါက္ခိုင္းတိုင္း၊ မသိေအာင္လုပ္တာတိုင္း၊ သိသိၾကီးနဲ႔လုပ္တာတိုင္းကို မခံႏိုင္ၾကေတာ့ပါ။ မခံၾကေတာ့ပါ။ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာေရးထာတာကိုပါ ျပင္ခ်င္ေနလို႔ လႈပ္ရွားမႈေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ေနၾကျပီ။ လုပ္သေလာက္ အရာမေပါက္ေသးပါ။ မလုပ္ပဲေန ဘာမွမရတာလူတိုင္းသိတယ္။ ရမွာမဟုတ္ပါဘူးဆိုျပီး ျငိမ္ေန ငံု႔ခံတဲ့သူလည္း နည္းနည္းလာျပီ။ ကိုယ္နဲ႔တန္တဲ့အစိုးရမ်ိဳးသာရတယ္ဆိုတာကို အျဖစ္မခံႏိုင္တဲ့အထိ အသိလည္းတိုး၊ အလုပ္ပါ ျပလာၾကတာျဖစ္တယ္။
သူတို႔မွာလည္းအေၾကာင္းေတြရွိတယ္။ လုပ္ေနၾကလုပ္တယ္။ စားေနၾကေၾကာင္ဖါးေပါ့။
စစ္တပ္ကိုလိုတာထက္ ခ်ဲ႕ကားထားတယ္။ စစ္တပ္ဆိုတာ အဲလိုဖြဲ႔ရတာမဟုတ္ဘူး။ မရွိမျဖစ္အင္အားကိုဖြဲ႔ရမယ္။ လိုတဲ့အခ်ိန္မွာ အင္အားျဖည္ႏိုင္ေအာင္ေတာ့ စီမံထားရတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အဲလိုလည္းမရွိဘူး။ အေမရိကမွာ စစ္မႈထမ္းဥပေဒကို လူတိုင္းကလိုက္နာရတယ္။ ကမာၻ႔လက္ေဝွ႔ခ်န္ပီယန္ (မိုဟာမက္အလီ) udk ၂၈-၄-၁၉၆၇ မွာ သူ႔ ခ်န္ပီယန္တံဆိပ္ကို ျပန္ရုပ္သိမ္းခံရတယ္။ အစၥေရးလ္မွာလည္းရွိတယ္။ Refusal to serve in the IDF လို႔ ေခၚတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ဆရာဝန္ေတြကိုသာ စစ္မႈမထမ္းမေနရလုပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ စစ္တပ္ပိုင္ေဆးေက်ာင္းနဲ႔ စက္မႈတကၠသိုလ္ေတြ ဖြင့္လုိက္တယ္။ DSMA တပ္မေတာ္ေဆးတကၠသိုလ္ကို ၁၉၉၉ အကုနု္မွာစဖြင့္ခဲ့တယ္။
ေနာက္ ႕႕႕ ဗိုလ္ေနဝင္းလက္ထက္ကတည္းက စစ္တပ္ကေန အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ထြက္ရသူေတြကုိ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စုစည္းထားတယ္။ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းမ်ားအဖြဲ႔ဆိုတာ တိုင္းျပည္တိုင္းမွာရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ တိုင္းျပည္ အက်ိဳးထက္ စစ္တပ္အတြက္သာ အသံုးခ်တယ္။ (မဆလ) လက္ထက္မွာ ျပည္သူပိုင္သိမ္းလိုက္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အားလံုးကိုခ်ဳပ္ကိုင္ဘို႔ရာ စစ္ထြက္ေတြနဲ႔ ယူနီေဖါင္းမခြ်တ္ေသးသူေတြကို အထူးအရာရွိဆိုျပီးထြင္တယ္။ ဦးစီးဌာနတိုင္းမွာ ေနရာေတြေပးတယ္။
ၾကာေတာ့ စက္ရံုေတြ၊ ကုန္သြယ္ေရးေတြ၊ သမဝါယမေတြအားလံုး (တခုမက်န္) မွာ အရွံဳးေပၚတယ္။ တိုင္းျပည္မြဲေစခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းတရပ္ျဖစ္တယ္။ အဲတာက ေငြေၾကးနဲ႔ဆိုင္ေတာ့ သိသာတယ္။ ဦးစီးဌာနေတြကေတာ့ အရွံဳးမျမင္ႏိုင္ဘူး။ ဖြတ္တက္သလို အရႈံးေပၚေနျပီ။ စစ္ထြက္နဲ႔ စစ္ဗိုလ္ေတြလုပ္တဲ့ ဦးစီးဌာနေတြအားလံုးလည္း စက္ရံုအလုပ္ရံုေတြကို ပုဂၢလိကပိုင္အျဖစ္ ေျပာင္းရ၊ ေရာင္းရသလိုလုပ္ဘို႔နည္းလမ္းသာရွိေတာ့တယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၆-၉-၂ဝ၁၅
Comments
Post a Comment