The Ugly American က်ည္ဆန္ထြက္မွ လက္နက္မဟုတ္ပါ

၂၃-၆-၂ဝ၁၃ ေန႔က စီအိုင္ေအဝန္ထမ္းေဟာင္း စႏိုဒင္ရဲ႕ ဖြင့္ခ်ခ်က္ကိုၾကည့္ရင္ အေမရိကန္ အစိုးရဟာ သူ႔တိုင္းျပည္ ကာကြယ္ဖို႔ အစြန္းေရာက္ေတြကို NSA, CIA, FBI, DHS တို႔က ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္ေနတာ၊ လူမသိသူမသိ ဗ်င္းေနတာ ၾကာၿပီတဲ့။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံထဲ ဥပေဒအရခက္လို႔ ဂြာတာနာမိုတို႔၊ တျခားႏိုင္ငံတို႔က ေထာင္ေတြမွာ ထားၿပီး ေဆာ္တယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားျမင္ကြင္းမွာေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ဘာသာေရးအခြင့္အေရးေတြကို ပါးပါးနပ္နပ္ ေႂကြးေၾကာ္ေနတာ အားလံုးအသိျဖစ္တယ္တဲ့။ အဂၤလန္၊ ရုရွား၊ ျပင္သစ္တို႔ကလည္း အဲသလို လုပ္ေနတာဘဲ။ ဦးေႏွာက္ရွိတဲ့အစိုးရတိုင္း၊ တိုင္းျပည္အက်ဳိးကို တကယ္လိုလားတဲ့ အစိုးရတိုင္း ဒီလိုပဲလုပ္ၾကတယ္တဲ့။

ေနာက္သတင္းတပုဒ္လည္း ဖတ္ရပါတယ္။ ရန္ကုန္-မႏၲေလး အျမန္လမ္း ရွစ္လမ္းသြားခ်ဲ႕ရန္ အေမရိကန္ကူညီမည္တဲ့။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းေခတ္တံုးကေပါ့။ ေခတ္က စစ္ေအးကာလ၊ ဗီယက္နမ္စစ္ျဖစ္ေနစဥ္ကေပါ့။ အေမရိန္ကန္ကေန ရန္ကုန္နဲ႔ မႏၲေလး လမ္းမၾကီးေဖါက္ေပးမယ္လို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့တယ္။ အဲဒီအခါ ဆိုဗီယက္ယူနီယံကေန အဲဒီလမ္းမၾကီးအလယ္မွာ သစ္ပင္ေတြ စိုက္ေပးမယ္လို႔ ေစတနာေကာင္းခဲ့တယ္။ အၾကံသမားခ်ည္းပါ။ အေမရိကန္ဘ ဘီတူးဗံုးၾကဲေလယာဥ္ေတြ ဆင္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္က်ယ္တဲ့ လမ္းမၾကီးလုပ္ခ်င္တာ။ ဆုိဗီယက္က ေလယာဥ္ဆင္းမရေအာင္ ဒီအၾကံကိုဖ်က္ခ်င္တာ။ အဲဒီေခတ္က သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတာေတြ ေခတ္မစားေသးပါ။

သီ အားကလီး အေမရိကန္ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ရွိတယ္။ တီဗြီဆီးရီးစ္လည္းရွိတယ္။ စာအုပ္ပဲ ဖတ္ဘူးပါတယ္။ ဗီယက္နမ္မွာ အေမရိကန္ကေန ဆန္ေတြေဝပါတယ္။ ဆိုဗီယက္က ဆန္အိတ္ေတြမွာ သူတို႔တံဆိပ္ ကပ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေခတ္က ဝါဒျဖန္ခ်ိေရးမွာ အျပိဳင္အဆိုင္လုပ္ၾကတယ္။ ရန္ကုန္ရွိတဲ့သံရံုးေတြကစာအုပ္ေတြကုိ လူငယ္ေတြက မွာဖတ္ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က သံရံုးအစံုကေနမွာတယ္။ ယူအက္စ္၊ ယူေက၊ အေနာက္ဂ်ာမဏီက စာအုပ္ေတြဟာ ေၾကြစာရြက္ေတြ၊ အေရာင္စံုေတြနဲ႔ခ်ည္း။ ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဆိုဗီယက္နဲ႔ ခ်က္ကိုဆလိုဗက္၊ တရုပ္ကေနလည္း မွာတာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က ဘက္မလိုက္အစစ္။ အဲဒီကာလမွာ ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းကေတာ့ လက္ဝဲဘက္ကို အေတာ္ယိမ္းေနျပီ။ လက္ဝဲစာမဖတ္သူ အရင္းရွင္နဲ႔ ေပးစားခံရတယ္။ ဖဆပလေရာ၊ ဦးေနဝင္းပါ ျမန္မာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဆန္႔က်င္ေရးေတြ အားသြန္ခြန္စိုက္လုပ္ၾကတယ္။ လူငယ္ေတြက ဟိုဘက္၊ သည္ဘက္ ေရာက္သြားၾကတယ္။ အနီေတြကမ်ားပါတယ္။

ျပီးခဲ့တာေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္၊ အယူဝါဒေတြသာျဖစ္တယ္။ မျပီးေသးဘဲ ပိုပိုဆိုးဝါး ျပင္းထန္လာေနတာကေတာ့ ဘာသာေရးဝါဒျဖစ္ပါတယ္။ ရိုးလြန္းျပီး အ, တာမျဖစ္ၾကဘို႔ရာ အသိတရား၊ သတိတရား၊ ႏွလံုးသားလက္နက္၊ နည္းပညာ လက္နက္ေတြနဲ႔ ကာကြယ္ၾကရမယ္။ တရားစစ္ (တရားေသာစစ္ မဟုတ္) ကိုသာ ရွာၾကရပါမယ္။

ဘယ္လက္နက္ကိုျဖစျ္ဖစ္ အသံုးျပဳသူရဲ႕ ဦးေႏွာက္နဲ႔ဆံုးျဖတ္တယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွာ ႏွလံုးသားမပါရင္ေတာ့ စက္ရုပ္ပဲ။ သံရံုးမွန္သမွ်ကေနေဝတဲ့စာအုပ္ေတြထဲမွာ ႏွလံုးေကာင္းေဆးမပါ။ ျမန္မာလူမ်ိဳး အမ်ားစုက ႏွလံုးေကာင္းၾကတယ္။ ဦးေႏွာက္ပါေကာင္းၾကေစခ်င္တယ္။ အဲတာက က်ည္ဆန္မထြက္ပါ။ အၾကံဉာဏ္ေကာင္းထြက္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ရွိတဲ့လူထု ရွိေစခ်င္တယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၂-၄-၂ဝ၁၇

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ