ေက်ာက္ပ်ဥ္
ေက်ာက္ပ်ဥ္ျဖင့္ သနပ္ခါးအေမႊးနံ႔သာေသြး၍ လိမ္းက်ံေသာ အေလ့မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေရွးက်ေသာ ယဥ္ေက်းမႈတရပ္ ျဖစ္ခဲ့၏။ သကၠရာဇ္ ၈၅၅ ခုႏွစ္တြင္ေရးသည့္ ဘူရိဒတ္ဇာတ္ေပါင္းခန္းပ်ိဳ႕၌ -
ဤစာသာရ၊ ေဂါသီတကို၊ နားဝႏွစ္ဖက္၊ ျမေက်ာက္ထက္၌၊ ဥာဏ္လက္ကိုေထး၊ ျဖည္းျဖည္းေသြး၍၊ နံ႔ေမႊးတသုန္၊ လိမ္းလင့္ကုန္ စသည္ျဖင့္ ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႔ရွိရ၏။
(၁၂-၇-၁၉၇၅ ေန႔ထုတ္ ေရႊေသြးဂ်ာနယ္မွ)
ပံုသဏၭာန္မွာ တစ္မ်ိဳးတည္းျဖစ္၏ မဟုတ္ပါ။ နံ႔ေမႊးတစ္သုန္၊ လိမ္းလင့္ကုန္ မဟုတ္ပါ။
ေက်ာက္ပ်ဥ္ကို ေရပတ္လည္ေဆာင္ အလယ္ေခါင္ ေသာင္ထြန္း မိန္းမလွကြ်န္းလို႔ စကားထာဝွက္ၾကတယ္။ ပဥၥမတန္း ျမန္မာဖတ္စာထဲမွာ ေရလယ္ေကာင္ ေသာင္ထြန္း။ နတ္သမီးေနတဲ့ကြ်န္းလို႔ ရိုက္ႏွိပ္ထားပါတယ္။ နတ္သမီးနဲ႔ မိန္းမလွကေတာ့ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။ ေရလယ္ေခါင္နဲ႔ ေရလယ္ေကာင္ သတ္ပံုမတူပါ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၉-၉-၂ဝ၁၈
Comments
Post a Comment