ေမြးခ်င္းေျခာက္ေယာက္ တမိေပါက္ တေယာက္ထြန္းတဲ့ကြ်န္ေတာ္ တရြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္ဆိုသလို သူမ်ား တိုင္းျပည္ေတြမွာသာ ေနရတာ ၂၈ ႏွစ္နီးပါးၾကာသြားတယ္။
တေန႔တလံ ပုဂံဘယ္ေရြ႕မလဲ။ ျမန္မာျပည္ အလည္ျပန္တာ တလ ကိုးသီတင္းၾကာခဲ့တယ္။ တရားမပ်က္ ေက်ာင္းမခက္။ တည္းစရာခိုစရာ မရွားခဲ့ပါ။ တလုတ္စားဖူး သူ႔ေက်းဇူး၊ ေက်းဇူးရွိသူေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ရတယ္။ တေယာက္စကား တေယာက္နားနဲ႔ သိသြားသူေတြနဲ႔ပါ ေတြ႔ရ၊ တႏြယ္ငင္တစင္ပါ အသိေတြတိုးရတယ္။ တေလွတည္းစီး တခရီးတည္း သြားခဲ့သူေတြနဲ႔လည္း ျပန္ဆံုရတယ္။ တတ္သည့္ပညာ မေနသာ အင္တာဗ်ဴးလည္း နည္းနည္းေျဖခဲ့ပါတယ္။
စာတလံုး ဘုရားတဆူ၊ ႏႈတ္တရာ စာတလံုးကို တစ္ေတြနဲ႔သာေရးေနၾကတာေတြ႔ရယ္။ တေယာက္အားနဲ႔ယူေသာ္မရ တေသာင္းအားနဲ႔ယူေသာ္ရတဲ့၊ ၉၉၉၉ ေယာက္သာလိုေတာ့တယ္။
တ စကားပံုမ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ စကားပံုေတြ မသိပါ။
တရြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္
အလည္ျပန္ေတာ့ တစ္ရြာလို႔ေရးတာေတြ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ No Smile!
တေန႔တလံ ပုဂံဘယ္ေရြ႕မလဲ
တေန႔တလံ ပုဂံဘယ္ေျပးမလဲ
တစ္ေန႔တစ္လံလို႔ မေရးတဲ့အတြက္ ေနာက္တေခါက္ ျပန္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ Smile!
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၅-၉-၂ဝ၁၈
Comments
Post a Comment