Half full or half empty ခြက္အျပည့္မဟုတ္ျခင္း
ဒီစကားစုဟာ ဒႆနိကေမးခြန္းတခုျဖစ္တယ္။ စိတ္ပညာမွာ အဲလိုေျပာသူရဲ႕ သုတအေျခခံျပီး ေရြးခ်ယ္ေျပာဆိုမႈကို နားေထာင္ရသူေတြကေန အကဲဖတ္ၾကတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီလိုအဆံုးအမမ်ိဳးက လိုအပ္တာအမွန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ေထာက္ျပခ်င္တာက တမ်ိဳးပါ။
က်ရွံဳးမႈတို႔ အႏုတ္သေဘာတို႔ကိုေျပာသူမ်ိဳးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေအာင္ျမင္တဲ့သူမ်ိဳးမျဖစ္ဘူးလို႔ စီပြါးေရးသမားေတြေရာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကပါ လက္ကိုင္ထားၾကပါတယ္။ အဲလိုလူေတြဟာ စည္းစိမ္၊ ရာထူး၊ အာဏာမွာ ျမဲၾကတယ္။ ၾကီးပြြါး ခ်မ္းသာၾကတယ္။ ေလာကၾကီးမွာ ခ်မ္းသာတဲ့သူက နည္းတယ္မဟုတ္ပါလား။ ခ်မ္းသာခ်င္သူကေတာ့ လူတိုင္းလို႔ ေျပာရင္ စကားမလြန္ေလာက္ပါ။ ဒါျဖင့္ ဘာလို႔ အဲလိုအဆံုးအမမွာ မတည္ၾကတာပါလည္း။
စကားေျပာေကာင္းသူလို႔ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ ဘိြဳင္းလ္ ရိုခ္ ေခၚတဲ့ အုိင္ယာလန္ႏိုင္ငံေရးသမားက သူ႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဒုကၡသုကၡေတြကို ေထာက္ျပရာမွာ အိုင္ယာလန္ရ့ဲ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာခြက္ေပၚမွာ လွ်ံက်ေနေအာင္ သြန္းေလာင္း ေနတာကေတာ့ ရာစုႏွစ္ေတြၾကာေနျပီ၊ ခုထိ တဝက္ျပည့္တယ္လို႔ မရွိေသးဘူးတဲ့။
ကေန႔ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို အကဲျဖတ္တယ္။ အရင္ကလို စစ္တပ္က ရာႏွဳန္းျပည့္ယူမထားေတာ့ဘူး။ အစိုးရ မေကာင္းတာလည္းေျပာႏိုင္ျပီ။ ေရးခ်င္တာလည္းေရးႏိုင္ျပီ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ ေထာင္ႏိုင္ျပီ၊ ေရြးေကာက္ပြဲလည္းဝင္ႏိုင္ျပီ၊ စသျဖင့္။ အဲေတာ့ ဖန္ခြက္မွာအျပည့္မဟုတ္ေတာင္မွ တဝက္ျပည့္ေနျပီ။
ကြ်န္ေတာ့္အျမင္က တမ်ိဳး။ ေမွာက္ထားတဲ့ဖန္ခြက္ကို လွန္လိုက္တာပဲရွိေသးတယ္။ မလွန္ခင္က ျဖည့္ခ်င္သေလာက္က ျဖည့္ထားျပီးသား။ ေမွာက္ထားတံုးက ေမွာက္ထားတယ္လို႔ မေျပာခဲ့ၾကရင္ ဖန္ခြက္ ပက္လက္ျဖစ္မလာေတာ့ပါ။ မျပည့္ေသးတာေတြကို ေျပာကိုေျပာရမယ္။ ေျပာတဲ့သူက အဆိုးျမင္မဟုတ္ပါ။ ေျပာတာကို မလုပ္သူကသာ ဆိုးတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့အစိုးရကို အေကာင္းျမင္ၾကပါလို႔ ေျပာခဲ့သူေတြဟာ ပညာရွင္အလိုေတာ္ရိေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃၁-၅-၂ဝ၁၅
၃၁-၅-၂ဝ၁၇
Comments
Post a Comment