Political Readings ႏိုင္ငံေရးဖတ္စာ

ေရးထားတာ ၆ ႏွစ္ရွိၿပီ။ လူအမ်ားစု စဥ္းစားေတြးေခၚတာ တိုးတက္လာၾကတယ္လို႔ မထင္။ ႏိုင္ငံေရးစာေရာ ျမန္မာစာပို႔စ္ေတြမွာ ဘေလာ့ရတာတိုးလာတယ္။ ဖ်က္ဆီးရတာမၾကာ၊ အဆိုးကေန ေကာင္းလာေရးမွာ အခ်ိန္ယူတယ္။

ေဒါက္တာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေလ့လာစရာ၊ ဖတ္စရာစာအုပ္မ်ားကို ညႊန္ျပေပးပါဦး။ ေလးစားစြာျဖင့္ ခ်င္ျပစ္သား

ကြ်န္ေတာ္က ႏိုင္ငံေရးထဲမွာ ထဲထဲဝင္ဝင္လုပ္ေနသူေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ လူအမ်ားကေန သတ္မွတ္ေလ့ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားလို႔ေျပာရင္ေတာ့ တစိတ္တပိုင္းသာ မွန္ပါမယ္။ ႏိုင္ငံေရးကိုတတ္သိခ်င္ရင္ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံကို သင္ယူရတယ္။ ဖတ္ရမွတ္ရတယ္။ သုေတသနလုပ္ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က မသင္ယူခဲ့ဘူးပါ။ ဖတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ဖတ္ပါတယ္။

အဖတ္မွာလဲ ခက္ခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္သေဘာက်တဲ့ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ဘာသာရပ္ အသိပညာတခုတည္းမကပါ၊ အဲတာ မပါတာလဲ မဟုတ္ပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ လြတ္လပ္ေရးမရခင္ကေန ရျပီးေနာက္ပိုင္းအထိ လက္ဝဲအယူအဆ တမ်ိဳးတည္း သန္႔သန္႔သာ ေခတ္စားခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မွန္သမွ် အမ်ားစုကလဲ လက္ဝဲအယူအဆသမားၾကီးေတြျဖစ္ျပီး၊ က်န္လူေတြက လိုက္ပါသူေတြ၊ လိုက္နာေအာင္ သြန္သင္တာခံရသူ၊ ကန္႔သတ္တာခံရသူေတြနဲ႔ လက္ဝဲတိမ္းညြတ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။

ဒီမိုကေရစီကာလက မၾကာလိုက္ပါ။ ဆိုရွယ္လစ္အယူအဆကို ျမန္မာမႈျပဳတဲ့ေခတ္မွာေတာ့ ဖတ္စရာေရာ လုပ္စရာပါ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္တမ်ိဳးတည္းသာရွိေစေအာင္ အတင္းအၾကပ္ လုပ္လိုက္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ေရြးစရာမရွိေအာင္ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ဒီၾကားထဲကေန ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခ်င္လာသူေတြဟာ တိတ္တဆိတ္လက္ဝဲစာ ရွာဖတ္တာကလြဲရင္ မရွိသေလာက္ပါ။

၁၉၈၈ မွာ ဖြင့္ထြက္လာႏိုင္ခဲ့ၾကလို႔ စာမ်ိဳးစံုလာတယ္။ လုပ္စရာဆိုလဲ ဒီမိုကေရစီေျပာျပီး အစံုလုပ္လာၾကတယ္။ လူငယ္ေတြတခ်ိဳ႕မွာ မ်က္စိေရာနားပါရႈတ္ရတယ္။ ေဟာင္းတာမွန္သမွ် လက္မခံခ်င္ၾကေတာ့ပါ။ အသစ္ကလဲ အသားမက်ေသးပါ။

ဖတ္စရာ လိုတာအမွန္ပါ။ သမိုင္းက မဖတ္မျဖစ္ပါ။ သမိုင္းစံုသင့္တယ္။ ျမန္မာ့သမိုင္း၊ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြ သမိုင္းနဲ႔ ကမာၻ႔သမိုင္း။ အဲတာက ဘာသာရပ္ခြဲေတြ။ သမိုင္းစာအုပ္လဲ စာအုပ္စံုေလေကာင္းေလ။ သမိုင္းေရးသူေတြက သူတို႔အျမင္နဲ႔သာေရးတယ္။ ေခတ္ေတြကို သူတို႔ဖါသာသတ္မွတ္ခြဲေပးတယ္။ မတူၾကပါ။ တက္တက္စင္ကြဲလြဲတာေတြလဲ မနည္းပါ။

ထင္ရွားသူေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြအေၾကာင္းလဲ ဖတ္သင့္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ကိုေတာ့ အားမကိုးပါနဲ႔။ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံမွာေတာ့ ေကာင္းတယ္။ တျခားလူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္းပါဖတ္ပါ။ ကိုယ္မၾကိဳက္လဲ သူတို႔အေၾကာင္းလဲ ဖတ္ရပါမယ္။ အာဇာနည္သူရဲေကာင္းေတြကိုလဲသိရမယ္၊ ဆိုးသြမ္းဘုရင္ေတြ၊ အာဏာရွင္ေတြအေၾကာင္းလဲ သိရမယ္။

စစ္ေအးေခတ္မွာ လိုရာဆြဲနဲ႔ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးစာေတြသာရွိခဲ့လို႔ ကံဆိုးခဲ့ပါေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က တေၾကာင္းဆြဲကို အားမေပးပါ။ စြယ္စံုက်မ္းေတြနဲ႔ညႇိပါ။ စစ္အစိုးရကေန မူရင္းစြယ္စံုက်မ္းကို အလိုက်ျပန္ေရးထားတာေတြကိုေတာ့ သတိထားပါ။ အြန္လိုင္း သမိုင္းေၾကာင္းေတြမွာ ဆန္ကာစစ္စရာေတြပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကအလြဲေတြ။

ျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ အဂၤလိပ္လိုစာအုပ္ေတြကိုပါ ဖတ္သင့္ပါတယ္။ ဖတ္ျပီး လူတိုင္း စဥ္းစားၾကတယ္။ ၾကိဳက္-မၾကိဳက္ လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖတ္ျပီးတာနဲ႔ သိသြားျပီ၊ ျပည့္စံုျပီလို႔ မယူဆေစခ်င္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ဘူးတဲ့ စာအုပ္ေတြနဲ႔ အၾကံေပးခ်င္တဲ့စာအုပ္နာမည္ေတြကို ဒီစာမွာ မထည့္ေသးပါ။

လူ႔သမိုင္းမွာ ၾသဇာအာဏာအတြက္လုပ္တဲ့ႏိုင္ငံေရး၊ အိုင္ဒီေယာ္ေလာ္ဂ်ီအတြက္လုပ္တဲ့ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြါးအတြက္ ႏိုင္ငံေရးေတြလို႔ ျခံဳေျပာႏိုင္တယ္။ မတူသူေတြအၾကား ရင္ဆိုင္မႈေတြ၊ ပဋိပကၡေတြ၊ ကမာၻစစ္ေတြနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ လုပ္ေနၾကတာသာျဖစ္တယ္။ အသိနည္းသူ၊ အားနည္းသူေတြက ရွံဳးေနၾကရ ခံေနၾကရတယ္။

အရွံဳးထဲက ရုန္းထြက္ၾကရေအာင္ လုပ္ရပါမယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၅-၁ဝ-၂ဝ၁၄
၄-၁ဝ-၂၀၂၀

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ