Beauty of post ပံုလည္းလွ၊ စာလည္းရုပ္မဆိုးပါ
Sony ဆိုနီကုမၸဏီကို အီလက္ထေရာနစ္ကေန ဓါတ္ပံုကိုေျခလွမ္းရတဲ့အေၾကာင္းကို ဆိုနီစာအုပ္ငယ္ေလးထဲမွာ ဖတ္ဖူးတယ္။ အဲဒီကာလ ျမန္မာျပည္မွာ ဖလင္လိပ္ထည့္ ကင္မရာေတြသာရွိတယ္။ မွတ္ဥာဏ္သံုးကင္မရာကို အၾကီးအက်ယ္လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ စဥ္းစားတာလိုက္မမီခဲ့ပါ။ အခုေတာ့ေနရာတိုင္းမွာ ကင္မရာ၊ ဓါတ္ပံု၊ ဗီဒီယို။
မၾကာခင္မွာ ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚလာတယ္။ ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ ပို႔စ္အျပင္ ဖိုတုိလို႔လုပ္ထားတယ္။ ဓါတ္ပံုကို ဦးစားေပးတဲ့သေဘာျဖစ္တယ္။ တင္ထားတဲ့စာကိုသာျပင္လို႔ရတယ္။ တင္ျပီးသားပံုကို ျပင္မရပါ။
တျမန္ႏွစ္တံုးက သၾကၤန္သတိေပးစာတပုဒ္တင္တယ္။ မိန္းကေလးေတြ အရက္ေသစာေသာက္စားၾကတာနဲ႔ ေသာက္စရာထဲမွာ မေတာ္တေရာ္ေဆးခပ္ခံရႏုိင္တယ္လို႔ သတိေပးပါတယ္။ စာနဲ႔တြဲတင္ဖို႔ ပံုလိုက္ရွာေတာ့ ျမန္မာျပည္က အမ်ိဳးသမီး ၃ ေယာက္ ဘီယာလား၊ အရက္လားမသိ ခြက္ေတြကိုယ္စီကိုင္ထားျပီး ေနာက္ခံမွာ ေရကစာေနတဲ့ပံုကို ေရြးလိုက္ပါတယ္။ ဖတ္တဲ့သူေတြက အေတာ္မ်ားတယ္။ ေသာင္းဂဏန္းထိေရာက္ေရာ။ ပံုေၾကာင့္ဖတ္တယ္လို႔ေတာ့ မထင္ပါ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာတင္ထားတဲ့ပံုထဲမွာ က်မပံုပါတယ္။ ဖ်က္ေပးပါလားတဲ့။ ပံုကို ခ်က္ခ်င္းဖ်က္ပါတယ္။ မရလို႔ ေသာင္းဂဏန္းဖတ္ျပီးသားစာကို ဖ်က္လုပ္ျပီးမွ ပံုအသစ္နဲ႔တင္လိုက္တယ္။
ျပီးခဲ့တဲ့သၾကၤန္မွာ အဲဒီစာကိုဆန္းသစ္ျပီး တင္ပါတယ္။ ပံုသင့္တာကို ဂူဂယ္မွာရွာေတာ့ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးသံုးေယာက္ပံုလည္း ဒိထက္ဆိုးဝါးတဲ့ပံုေတြနဲ႔ ရွိေနတာေတြ႔တယ္။ မသံုးပါ။ ေတာရြာမွာႏြားလွည္းနဲ႔ေရပက္ေနၾကတဲ့ပံုကိုသာ သံုးလိုက္ပါတယ္။ ဖတ္ၾကတာပါပဲ။ ေထာင္ဂဏန္းမနည္းပါ။
ပံုကိုလည္း အရသာခံေပါ့။ စာကိုလည္းဖတ္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၇-၇-၂ဝ၁၅
Comments
Post a Comment