Hands up လက္ေျမႇာက္

ကြ်န္ေတာ္အခုေနရတဲ့အိမ္ခန္းေဘးမွာ မီးရထားလမ္းရွိတယ္။ တေန႔မွာ ၁ဝ ခါေလာက္ ရထားအသြားအလာရွိတယ္။ ကုန္တြဲရထားပါ။ ရထားလမ္းနဲ႔ အိမ္ခန္းၾကားမွာ သစ္ပင္အုပ္တန္းကေလးရွိတယ္။ ေႏြရာသီမို႔ လူငယ္လူရြယ္ေတြ မၾကာမၾကာလာခိုၾကတာေတြ႔တယ္။ တျမန္ေန႔ကေတာ့ လူငယ္ေလးႏွစ္ေယာက္ ရဲကဖမ္းသြားတာကို ေနာက္ကေန လွမ္းျမင္လိုက္ရတယ္။ ေဆးေျခာက္္မႈျဖစ္မလားပဲ။

ေနာက္တခုက ရထားလမ္းမႈ။ အေမရိကမွာ မီးရထားလမ္းတေလွ်ာက္ လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္မရွိပါ။ ၂ဝဝ၈ ခုတံုးက ၁၁ မိုင္ ရွည္တဲ့ ဂိုရွန္နဲ႔ အယ္လ္ခတ္ၾကားမွာ ရထားလမ္းျဖတ္သန္းမႈနဲ႔ လူ ၅ဝ အဖမ္းခံရတယ္။ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ လူ ၁၃ ေယာက္ ရထားတိုက္လို႔ ေသဆံုးခဲ့လို႔ရထားလမ္းဥပေဒကို လူေတြသိေအာင္ လံႈ႕ေဆာ္ေရးလုပ္ရတယ္။ ျမန္မာျပည္ကေန ဒီလာေနသူေတြက ရထားဥပေဒကို အမႈမဲ့ရွိတတ္တယ္။

ဒီကေန ျမန္မာျပည္ျပန္သူေတြလည္း မထူးပါ။ မိတ္ေဆြလင္မယားႏွစ္ေယာက္ ျမန္မာျပည္ကိုအလည္ျပန္ၾကတယ္။ မျပန္တာ ၂၁ ႏွစ္ရွိျပီတဲ့။ ရန္ကုန္ကေန မႏၲေလးကို မီးရထားနဲ႔သြားမိၾကသတဲ့။ ေနာက္ဆံုးထြဲမွာရတယ္။ ရထားက ခုန္လြန္းလို႔ အိပ္လို႔မရ။ ထိုင္ေနေတာ့ ေခါင္းေပၚကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အမိုးကိုပင့္ေထာက္ထားရတယ္။ ေခါင္းရြက္ေစ်းသည္ ေစ်းဖမ္းကိုကိုင္ရသလိုမလုပ္ရင္ ရထားတြဲေခါင္မိုးနဲ႔ ေခါင္းနဲ႔ေဆာင့္မိမွာတဲ့။ ျမန္မာျပည္မွာ ေနရာတကာ လက္ေျမႇာက္ေနရပါကလား။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၁-၇-၂ဝ၁၅

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

Furamin BC သံဓါတ္အားေဆး