English ဘာသာစာေပေစာင့္ဥပေဒ ေပၚပါေစ

မိခင္စကားမဟုတ္တဲ့ အဂၤလိပ္စာအေၾကာင္းေလး ေရးပါရေစ။ ျပည္ပထြက္ေနရေတြ သန္းဂဏန္းမနည္းပါ။ ဘာသာစကားအခက္အခဲေတြရွိၾကတယ္။ အိႏၵိယမွာေနရတံုးက ေမးလာတဲ့သူရွိတိုင္း အၾကံေပးရပါတယ္။ ျဗိတိသွ်-အဂၤလိပ္ျဖစ္ျဖစ္ အေမရိကန္-အဂၤလိပ္ျဖစ္ျဖစ္ အစစ္ကိုသာယူဘို႔၊ အိႏၵိယ-အဂၤလိပ္နဲ႔ ျမန္မာ-အဂၤလိပ္ေတြကိုမယူဘို႔။

ယူအက္စ္ေအေရာက္ျပန္ေတာ့ အဂၤလိပ္စာသင္တဲ့ေက်ာင္းမွာ ျမန္မာဘာသာျပန္ဆရာလုပ္ရတာမို႔ အၾကံေပးစရာေတြ ပိုရွိလာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံသားေတြမွာ အဂၤလိပ္လိုစစ္စစ္တတ္ဘို႔မွာ ဘာေတြကအတားအဆီးျဖစ္ေနသလည္း။
ကြ်န္ေတာ္က အဂၤလိပ္စာေတာ္သူမဟုတ္ပါ။ ပညာေရးဘာသာရပ္ကို ေလ့လာထားသူလည္းမဟုတ္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ျမင္တာက ျမန္မာျပည္မွာ အဂၤလိပ္စာသင္နည္းနဲ႔ နမူနာယူစရာအဂၤလိပ္လိုေရးတာေတြမွာ လိုေနတယ္ထင္ပါတယ္။

တို႔တိတို႔တိ နမူနာေလးေတြသာေရးပါမယ္။ Myanmar ကို ဘယ္သူမွ မွန္ေအာင္မထြက္ႏိုင္ၾကပါ။ My နဲ႔ စတဲ့စာလံုးမို႔ (မိုင္) သံနဲ႔ (မိုင္ယန္မာ) လို႔ဘဲ ထြက္တာတယ္။ Kyi ကိုလည္း မွန္ေအာင္မထြက္တတ္ၾကပါ။ အိႏၵိယ-အဂၤလိပ္မွာ R သံကို ပီပီသသထြက္တယ္။ Doctor ဆိုရင္ (ေဒါက္တားရ္) လို႔ ထြက္ၾကတယ္။ အိႏၵိယေနတဲ့ ေရႊျမန္မာေတြအေတာ္မ်ားမ်ားလဲ အဂၤလိပ္စကားထဲမွာ မဆလာနံ႔ပါေနတာကို တျခားလူေတြက သတိထားမိၾကတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္ကတည္းသံုးေနတဲ့ Ka = က၊ Kha = ခ၊ Kya ၾက-က် စတဲ့ သင္ရိုးကို ျပင္ဆင္ဆန္းသစ္တာ မေတြ႔ေသးပါ။ လူနာမည္ေတြကို အဂၤလိပ္လိုမေပါင္းမျဖစ္ေပါင္းၾကရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္နာမည္ ႏွစ္လံုးစလံုးလည္း အဂၤလိပ္စကားေျပာသူေတြက မွန္ေအာင္မထြက္ပါ။ သူတို႔ မမွားဘူးထင္ပါတယ္။

ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားလို ပီသမွန္ကန္ပါေစ။ အဂၤလိပ္စာကိုလည္း အဂၤလိပ္လိုမွန္ေအာင္ ေျပာဆိုေရးသားဘို႔ ၾကိဳပမ္းသင့္ပါတယ္။ လက္ရွိ ျမန္မာ-အဂၤလိပ္ (ျမန္ဂလိပ္) ဆိုတာ လိပ္နဲ႔တူတယ္။ ေခါင္းမေဖာ္ရဲတဲ့အခါ မေဖၚ္ရဲျဖစ္မယ္။ ဘာသာစာေပေစာင့္ဥပေဒ ေပၚပါေစ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃၁-၁ဝ-၂ဝ၁၅

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ