ေလာကသာရပ်ိဳ႕
၁၃။ ထံုးတီးနည္းနာ၊ အျဖာျဖာ၌၊ ပညာရွာမွီး၊ မၾကီးသက္ရြယ္၊ အငယ္ေသာ္က၊ ၾကိဳးလံု႔လ၍။ ႏွိမ့္ခ်ပုဆစ္၊ ဆရာစစ္၌၊ ေၾကာက္ခ်စ္ရိုေသ၊ လုပ္ေၾကြးေထြျဖင့္၊ စာေပတတ္ေၾကာင္း၊ တေခ်ာင္းေခ်ာင္းလွ်င္၊ ဆဲေမာင္းသည္းခံ၊ ဆရာ့ထံ၌။ သင္အံက်က္ေလ့။ တေန႔တပါး၊ မွတ္သားေလေလ၊ ဝမ္းထဲေခြ၍၊ အေထြအထူး၊ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို၊ ၊ ဆည္းပူးသိျမင္ ၾကြယ္ေစမင္း။
မွတ္ခ်က္
တစ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းလွ်င္ မဟုတ္။ တစ္ေန႔တစ္ပါး မဟုတ္။
ေလာကသာရပ်ိဳ႕ (၁၅)
ကန္ေတာ္မင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ ေရးသားခဲ့ျပီး၊ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္က ဟံသာဝတီတိုက္ကေနထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ေလာကသာရပ်ိဳ႕
၁၅။ သူေတာ္တကာ၊ တတ္စရာသား၊ အ႒ာရသ၊ သိပၸအျပား၊ အတတ္မ်ားကို၊ မွတ္သားသတိ၊ ပညာရွိတို႔၊ တတ္သိအပ္စြ၊ ထိုသိပၸကို၊ ႏွံ႔မွ်လံုးျခံဳ၊ မတတ္တုန္လည္း၊ တစံုတခု၊ တတ္ေအင္ျပဳ၍၊ လူမႈကုန္ေအာင္၊ စီးပြားေဆာင္ေလာ့၊ ညဥ့္ေမွာင္ေရာက္ဘိ၊ ၾကက္မ်က္စိသို႔၊ မိမိကိုယ္ဘို႔၊ အတတ္ခ်ိဳ႕မူ၊ သူတို႔ျပစ္တင္၊ ကဲ့ရဲ႕ျမင္အံ့၊ ထင္ထင္မ်က္ေျမာ္၊ မေကာ္ေရာ္သည္၊ ၊ အိုေသာ္ သူမရယ္ေစမင္း။
မွတ္ခ်က္ = တစ္စံုတစ္ခု မဟုတ္။
ေလာကသာရပ်ိဳ႕ (၁၈)
ကန္ေတာ္မင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ ေရးသားခဲ့ျပီး၊ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္က ဟံသာဝတီတိုက္ကေနထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ေလာကသာရပ်ိဳ႕
၁၈။ ေစ့ေျမ့သိပ္သည္း၊ ေရြ႕ေရြ႕ဆည္းေသာ္၊ စရည္အိုးခြက္၊ ၾကီးစြာလ်က္တည့္၊ တံစက္က်မ်ား၊ ျပည့္ေသာလားသို႔၊ ပ်ား၏နည္းႏႈန္း၊ မွတ္က်င့္သံုး၍၊ ျခပုန္းေတာင္ပို႔၊ ဖို႔သည္ျခင္းရာ၊ လူလိမၼာတို႔၊ ဥစၥာဆီးေထြ၊ တတ္လွေစေလာ့၊ ၾကြက္ေသတခု။ အရင္းျပဳ၍၊ ၾကြယ္မႈတတ္ဆံုး။ ေသေ႒းထံုးကို၊ ႏွလံုးမူလ်က္၊ ၾကံစည္နက္၍။ ။ သူ႔ထက္လြန္ကုန္ ၾကိဳးေစမင္း။
မူကြဲ
ေရြ႕ေရြ႕ဆည္းေလာ့၊ ၾကီးစြာလ်က္လွ်င္၊ စဥ္ဆက္က်မ်ား၊ ပ်ား၏နည္းထံုး၊ ဖို႔သည့္ျခင္းရာ၊ လူလိမ္မာတို႔၊ ၾကံစည္နက္ကိ၊ု သူ႔ထက္လြန္ကဲ ၾကိဳးေစမင္း။
သတ္ပံု
လိမ္မာကို အရင္က လိမၼာလို႔ေရးခဲ့ၾကတယ္။ ၾကြက္ေသတခုကိုေတာ့ ၾကြက္ေသတစ္ခုလို႔ ေပၚလစီသတ္ပံုအရ ေရးေနၾကပါတယ္။ ေသေ႒းကို သေ႒းလို႔လည္း ေရွးကေရးၾကပါတယ္။ ေသေဌးနဲ႔ သေဌးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အခုေခတ္ထုတ္ အဘိဓာန္ေတြမွာ သူေဌးလို႔ေရးထားၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ခရိုနီလို႔ေျပာင္းေခၚကျပန္တယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၈-၁ဝ-၂ဝ၁၆
၂၈-၁ဝ-၂ဝ၁၇
Comments
Post a Comment