Mushroom မိႈ
တင္ထားျပီးသား အခုပဲ ရန္ကုန္မွာေနတဲ့သမီးဆီကို ေမျမိဳ႕ကပို႔လိုက္တဲ့မိႈပံုကိုေတြ႔လို႔ အေခၚအေဝၚျပင္ဆင္ခ်က္နဲ႔ ထပ္တင္ပါရေစ။ ပံုထဲကမိႈအမည္ကို ကြန္မင့္မွာေရးေပးၾကတာေတြလည္းဖတ္ရတယ္။ ေက်းဇူး။ သမီးေမေမကိုေျပာေတာ့ မိႈအုပ္နက္လို႔လည္းေခၚတယ္။ ငွက္ေစြ႔မိႈလို႔လည္း ေခၚတယ္တဲ့။ ကြ်န္ေတာ္အရင္တင္တာမွာ မိႈဦးနက္လို႔ေရးထားမိတယ္။ ေဆာရီး။ အေပၚကအုပ္ထားတာက အေရာင္နက္လို႔။
ဟိုအရင္တင္စဥ္က ငွက္စို႔မိႈလား၊ ငွက္စြတ္မိႈလား၊ ငွက္စြပ္မႈိလားေမးတာကို ေျဖေပးၾကတယ္။ ေက်းဇူး။
၁။ ငွက္စြတ္စြတ္၊ စုိ႔စုိ႔၊ စြပ္စြပ္၊ ေစြ႕ေစြ႕၊ စားစား ငါတို႔ေတာ့ ငွက္စြတ္လိ္ု ့ေခၚတာပဲေအ။
၂။ မိႈငွက္ေစြ႔။
၃။ ငွက္စြန္႔မိႈဟ။ ငွက္ေတြခ်ီးပါၿပီးထားခဲ့တဲ့ဟာကို မိႈတက္ၿပီးေပါက္လို႔ ငွက္စြန္႔မိႈလို႔ေခၚတာ။
မိႈသုေတသန ခပ္ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ၾကည့္ပါတယ္။
ငွက္ေစြ႔မႈိ = မိႈဦးနက္ (မိႈအုပ္နက္) = ထိပ္မွာ အနက္ေရာင္အကြက္ပါတယ္။ ဖိုလ္ဝင္းေတာင္မိႈလို႔လည္းေခၚတယ္။ အခုခ်ိန္မွာေပါျပီ။ တမိုးတြင္းလံုးေပါက္တယ္။ အညာေဒသမွာေတာ့ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္။
ေတာင္ပို႔မိႈ = မိႈေျခတံရွည္ = ေတာ္သလင္းလမွာ ေပါက္တာမ်ားျပီး၊ တမိုးတြင္းလံု းေပါက္တယ္။
ဖက္သြတ္မိႈ = ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္းမွာ ငွက္ေကြ႔စာမႈိလို႔ေခၚတယ္။ မိႈျဖဴလို႔လည္း ေခၚတယ္။ နယုန္လမွာ လိႈင္လိႈင္ေပါက္တယ္။ ျမင္တေျပးက်ယ္ေအာင္ေပါက္တယ္။ ဖက္သြတ္မိႈခင္းကိုေတြ႔လို႔ ျပံဳးရႊင္တာကို မိႈရတဲ့မ်က္ႏွာလို႔ ေခၚၾကတယ္။
ဝါမိႈလည္းရွိတယ္။ မိႈၾကက္ေတာင္က ဝါဆိုလမွာေပါက္တယ္။ ေကာက္ရိုးမိႈ = မိုးဦးက်မွာေပါက္တယ္။ ဆန္ကြဲမိႈ = ျမက္ၾကားမိႈလို႔လည္းေခၚတယ္။ ငွက္ေပ်ာမိႈကလည္း ငွက္ေပ်ာတံုးေပၚမွာ ဆန္ကြဲပက္ျပီးပ်ိဳးရတယ္။
မိႈဥကို ဘုတလင္နယ္က ၾကြက္မ်က္လံုးမိႈလို႔လည္းေခၚၾကတယ္။ မိႈဥက အဆိပ္ကင္းတယ္။ တခ်ိဳ႕မိႈဥက ခါးသက္တဲ့အရသာရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕အဆိပ္ရွိတဲ့ မိႈေတြက ေပါက္ကာစမွာ ဥလိုျဖစ္ေနလို႔ ခြဲျခားရမယ္။ မိႈဥေတြက ရင့္လာခ်ိန္မွာ ေပါက္ကြဲျပီး မ်ိဳးမံႈေတြက မီးခိုးလိုထြက္တယ္။
မိႈကို ရုကၡေဗဒအရ Agaricus အက္ဂါရိကတ္ ကမ္ပက္စထရစ္လို႔ေခၚတယ္။ မ်ိဳးစိပ္ေပါင္း ၃၈ဝဝဝ ေလာက္ရွိတယ္။ မိႈဟာ ဖန္းဂတ္စအုပ္စုျဖစ္တယ္။ ကလိုရိုဖီးလ္ ေခၚ အစိမ္းေရာင္မရွိ။ မိႈဟာ ေရေငြ႔ဓါတ္မ်ားခ်ိန္မွသာ မိႈေပါက္တယ္။ အပူခ်ိန္သင့္တင့္တာလိုအပ္တယ္။ အဆိပ္ရွိတဲ့မိႈေတြက အမန္နီတာအုပ္စုကျဖစ္တယ္။ ျဖဴတဲ့မ်ိဳးမံႈနဲ႔ အလႊာတန္းေလးေတြ ပါတယ္။ ငယ္ေသးတဲ့အဆိပ္ရွိမိႈမွာ အေျမွးဖံုးေနတယ္။ မိႈရွည္လာခ်ိန္မွာ အေျမွးက ေျခရင္းမွာ ခြက္လိုျဖစ္ေနတယ္။ အက္ဂါရိကပ္မႈိအမ်ိဳးမွာလည္း မၾကီးရင့္မီမွာ အျဖဴေရာင္အလႊာတန္းပါလို႔ ခြဲျခားရမယ္။ မိႈကို အဆိပ္ရွိ မရွိသိရမယ့္အျပင္ အဆိပ္မရွိလည္း လတ္ဆတ္မွသာ စားသင့္တယ္။
Nutritional value per 100 g (3.5 oz) စားေကာင္းတဲ့မိႈရဲ႕ အာဟာရတန္ဖိုး
• Energy 94 kJ (22 kcal)
• Carbohydrates 4.3 g
• Fat 0.1 g
• Protein 2.5 g
• Thiamine (B1) (9%) 0.1 mg
• Riboflavin (B2) (42%) 0.5 mg
• Niacin (B3) (25%) 3.8 mg
• Pantothenic acid (B5) (30%) 1.5 mg
• Vitamin B6 (8%) 0.11 mg
• Folate (B9) (6%) 25 μg
• Vitamin C (0%) 0 mg
• Calcium (2%) 18 mg
• Iron (3%) 0.4 mg
• Magnesium (3%) 9 mg
• Manganese (7%) 0.142 mg
• Phosphorus (17%) 120 mg
• Potassium (10%) 448 mg
• Sodium (0%) 6 mg
• Zinc (12%) 1.1 mg
• Selenium 26 ug
• Copper 0.5 mg
Agaricus bisporus အမ်ိဳးအစားက ကမာၻမွာ စားသံုးသူအမ်ားဆံုးျဖစ္တယ္။ အဆိပ္ရွိ မရွိ ခြဲျခားရတာ တခါတေလ ခက္တယ္။ အတိအက်သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိပါ။ အနီေရာင္၊ အညိဳေရာင္၊ အဆန္းတၾကယ္ဆို မစားေကာင္းပါ။ စားရတဲ့မႈိကို တခ်ိဳ႕မတည့္လို႔ အလာဂ်ီရတယ္။ အဆိပ္ဆိုတာလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး။ တခ်ိဳ႕က အစာဆိပ္သင့္ေစတယ္။ တခ်ိဳ႕ကစိတ္ကို ေျပာင္းလဲေစတယ္။ ဗက္တီးရီးယားေသေစတာနဲ႔ ဗိုင္းရပ္စ္ေသေစတာ ရွိတယ္။ လူကိုေသေစေလာက္တာ နည္းနည္းသာရွိတယ္။ ေဆးေရာင္ဆိုးဘို႔ သံုးႏိုင္တဲ့မိႈရွိတယ္။ ေဆးကုသရာမွာသံုးႏိုင္တဲ့မိႈလည္းရွိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ေဒလီမွာေနခဲ့စဥ္က အနီးအနားမွာဝယ္လို႔ရတဲ့မိႈအမ်ိဳးအစားက ခပ္ပုပုတိုသာရွိတယ္။ အိုင္အင္ေအေစ်းအထိ သြားဝယ္မွ ရိုးတံေလးနဲ႔ အပြင့္ကားကား အျဖဴေရာင္မႈိမ်ိဳးရတယ္။ အဲတာကိုပိုၾကိဳက္တယ္။ နီေပါႏိုင္ငံကိုလည္း ခဏခဏေရာက္တယ္။ ခတၲမႏၵဴေစ်းထဲက ေတာသယ္ေတြလာေရာင္းၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္ကလို မိႈပြင့္ေတြကို ေလယာဥ္ထြက္မဲ့မနက္မွာ သြားဝယ္ခဲ့တာ အမွတ္ရေနတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ မိႈရတဲ့မ်က္ႏွာကိုယ္စီရွိၾကပါေစ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၅-၅-၂ဝ၁၈ ေန႔က မႏၲေလး၊ ေဒါင္းလန္းၾကီးဆိုင္ သြားစားၾကေတာ့ မိႈဟင္းခ်ိဳလည္းပါတယ္။ ေကာင္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကမႈိကို အၾကိဳက္ဆံုး။ အဲတာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မဟုတ္။ မိႈခ်စ္စိတ္။ Smile!
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၅-၆-၂ဝ၁၈
ဟိုအရင္တင္စဥ္က ငွက္စို႔မိႈလား၊ ငွက္စြတ္မိႈလား၊ ငွက္စြပ္မႈိလားေမးတာကို ေျဖေပးၾကတယ္။ ေက်းဇူး။
၁။ ငွက္စြတ္စြတ္၊ စုိ႔စုိ႔၊ စြပ္စြပ္၊ ေစြ႕ေစြ႕၊ စားစား ငါတို႔ေတာ့ ငွက္စြတ္လိ္ု ့ေခၚတာပဲေအ။
၂။ မိႈငွက္ေစြ႔။
၃။ ငွက္စြန္႔မိႈဟ။ ငွက္ေတြခ်ီးပါၿပီးထားခဲ့တဲ့ဟာကို မိႈတက္ၿပီးေပါက္လို႔ ငွက္စြန္႔မိႈလို႔ေခၚတာ။
မိႈသုေတသန ခပ္ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ၾကည့္ပါတယ္။
ငွက္ေစြ႔မႈိ = မိႈဦးနက္ (မိႈအုပ္နက္) = ထိပ္မွာ အနက္ေရာင္အကြက္ပါတယ္။ ဖိုလ္ဝင္းေတာင္မိႈလို႔လည္းေခၚတယ္။ အခုခ်ိန္မွာေပါျပီ။ တမိုးတြင္းလံုးေပါက္တယ္။ အညာေဒသမွာေတာ့ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္။
ေတာင္ပို႔မိႈ = မိႈေျခတံရွည္ = ေတာ္သလင္းလမွာ ေပါက္တာမ်ားျပီး၊ တမိုးတြင္းလံု းေပါက္တယ္။
ဖက္သြတ္မိႈ = ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္းမွာ ငွက္ေကြ႔စာမႈိလို႔ေခၚတယ္။ မိႈျဖဴလို႔လည္း ေခၚတယ္။ နယုန္လမွာ လိႈင္လိႈင္ေပါက္တယ္။ ျမင္တေျပးက်ယ္ေအာင္ေပါက္တယ္။ ဖက္သြတ္မိႈခင္းကိုေတြ႔လို႔ ျပံဳးရႊင္တာကို မိႈရတဲ့မ်က္ႏွာလို႔ ေခၚၾကတယ္။
ဝါမိႈလည္းရွိတယ္။ မိႈၾကက္ေတာင္က ဝါဆိုလမွာေပါက္တယ္။ ေကာက္ရိုးမိႈ = မိုးဦးက်မွာေပါက္တယ္။ ဆန္ကြဲမိႈ = ျမက္ၾကားမိႈလို႔လည္းေခၚတယ္။ ငွက္ေပ်ာမိႈကလည္း ငွက္ေပ်ာတံုးေပၚမွာ ဆန္ကြဲပက္ျပီးပ်ိဳးရတယ္။
မိႈဥကို ဘုတလင္နယ္က ၾကြက္မ်က္လံုးမိႈလို႔လည္းေခၚၾကတယ္။ မိႈဥက အဆိပ္ကင္းတယ္။ တခ်ိဳ႕မိႈဥက ခါးသက္တဲ့အရသာရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕အဆိပ္ရွိတဲ့ မိႈေတြက ေပါက္ကာစမွာ ဥလိုျဖစ္ေနလို႔ ခြဲျခားရမယ္။ မိႈဥေတြက ရင့္လာခ်ိန္မွာ ေပါက္ကြဲျပီး မ်ိဳးမံႈေတြက မီးခိုးလိုထြက္တယ္။
မိႈကို ရုကၡေဗဒအရ Agaricus အက္ဂါရိကတ္ ကမ္ပက္စထရစ္လို႔ေခၚတယ္။ မ်ိဳးစိပ္ေပါင္း ၃၈ဝဝဝ ေလာက္ရွိတယ္။ မိႈဟာ ဖန္းဂတ္စအုပ္စုျဖစ္တယ္။ ကလိုရိုဖီးလ္ ေခၚ အစိမ္းေရာင္မရွိ။ မိႈဟာ ေရေငြ႔ဓါတ္မ်ားခ်ိန္မွသာ မိႈေပါက္တယ္။ အပူခ်ိန္သင့္တင့္တာလိုအပ္တယ္။ အဆိပ္ရွိတဲ့မိႈေတြက အမန္နီတာအုပ္စုကျဖစ္တယ္။ ျဖဴတဲ့မ်ိဳးမံႈနဲ႔ အလႊာတန္းေလးေတြ ပါတယ္။ ငယ္ေသးတဲ့အဆိပ္ရွိမိႈမွာ အေျမွးဖံုးေနတယ္။ မိႈရွည္လာခ်ိန္မွာ အေျမွးက ေျခရင္းမွာ ခြက္လိုျဖစ္ေနတယ္။ အက္ဂါရိကပ္မႈိအမ်ိဳးမွာလည္း မၾကီးရင့္မီမွာ အျဖဴေရာင္အလႊာတန္းပါလို႔ ခြဲျခားရမယ္။ မိႈကို အဆိပ္ရွိ မရွိသိရမယ့္အျပင္ အဆိပ္မရွိလည္း လတ္ဆတ္မွသာ စားသင့္တယ္။
Nutritional value per 100 g (3.5 oz) စားေကာင္းတဲ့မိႈရဲ႕ အာဟာရတန္ဖိုး
• Energy 94 kJ (22 kcal)
• Carbohydrates 4.3 g
• Fat 0.1 g
• Protein 2.5 g
• Thiamine (B1) (9%) 0.1 mg
• Riboflavin (B2) (42%) 0.5 mg
• Niacin (B3) (25%) 3.8 mg
• Pantothenic acid (B5) (30%) 1.5 mg
• Vitamin B6 (8%) 0.11 mg
• Folate (B9) (6%) 25 μg
• Vitamin C (0%) 0 mg
• Calcium (2%) 18 mg
• Iron (3%) 0.4 mg
• Magnesium (3%) 9 mg
• Manganese (7%) 0.142 mg
• Phosphorus (17%) 120 mg
• Potassium (10%) 448 mg
• Sodium (0%) 6 mg
• Zinc (12%) 1.1 mg
• Selenium 26 ug
• Copper 0.5 mg
Agaricus bisporus အမ်ိဳးအစားက ကမာၻမွာ စားသံုးသူအမ်ားဆံုးျဖစ္တယ္။ အဆိပ္ရွိ မရွိ ခြဲျခားရတာ တခါတေလ ခက္တယ္။ အတိအက်သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိပါ။ အနီေရာင္၊ အညိဳေရာင္၊ အဆန္းတၾကယ္ဆို မစားေကာင္းပါ။ စားရတဲ့မႈိကို တခ်ိဳ႕မတည့္လို႔ အလာဂ်ီရတယ္။ အဆိပ္ဆိုတာလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး။ တခ်ိဳ႕က အစာဆိပ္သင့္ေစတယ္။ တခ်ိဳ႕ကစိတ္ကို ေျပာင္းလဲေစတယ္။ ဗက္တီးရီးယားေသေစတာနဲ႔ ဗိုင္းရပ္စ္ေသေစတာ ရွိတယ္။ လူကိုေသေစေလာက္တာ နည္းနည္းသာရွိတယ္။ ေဆးေရာင္ဆိုးဘို႔ သံုးႏိုင္တဲ့မိႈရွိတယ္။ ေဆးကုသရာမွာသံုးႏိုင္တဲ့မိႈလည္းရွိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ေဒလီမွာေနခဲ့စဥ္က အနီးအနားမွာဝယ္လို႔ရတဲ့မိႈအမ်ိဳးအစားက ခပ္ပုပုတိုသာရွိတယ္။ အိုင္အင္ေအေစ်းအထိ သြားဝယ္မွ ရိုးတံေလးနဲ႔ အပြင့္ကားကား အျဖဴေရာင္မႈိမ်ိဳးရတယ္။ အဲတာကိုပိုၾကိဳက္တယ္။ နီေပါႏိုင္ငံကိုလည္း ခဏခဏေရာက္တယ္။ ခတၲမႏၵဴေစ်းထဲက ေတာသယ္ေတြလာေရာင္းၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္ကလို မိႈပြင့္ေတြကို ေလယာဥ္ထြက္မဲ့မနက္မွာ သြားဝယ္ခဲ့တာ အမွတ္ရေနတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ မိႈရတဲ့မ်က္ႏွာကိုယ္စီရွိၾကပါေစ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၅-၅-၂ဝ၁၈ ေန႔က မႏၲေလး၊ ေဒါင္းလန္းၾကီးဆိုင္ သြားစားၾကေတာ့ မိႈဟင္းခ်ိဳလည္းပါတယ္။ ေကာင္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကမႈိကို အၾကိဳက္ဆံုး။ အဲတာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မဟုတ္။ မိႈခ်စ္စိတ္။ Smile!
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၅-၆-၂ဝ၁၈
Comments
Post a Comment