ဓမၼစၾကာသုတ္
ဇူလိုင္လ (၂၇) ရက္ေန႔ဟာ ဝါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကာေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားေလာင္းေတာထြက္ျပီးေနာက္ ေျခာက္ႏွစ္ၾကာမွာ သဗၺၫုတ ဉာဏ္ေတာ္ကိုရ႐ွိျပီး ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူတာ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ျဖစ္တယ္။ေနာက္မွာ ဗာရာဏသီျမိဳ႕ေတာ္အနီးမွာရွိတဲ့ မိဂဒါဝုန္ေတာကိုႂကြတယ္။ အဲဒီမွာ ပၪၥဝဂၢီငါးဦးတုိ႔ ေနထိုင္ၾကတယ္။ တရားဦး ေဟာတဲ့ေန႔က ဝါဆိုလျပည့္ေန႔။ တရားေဟာတဲ့အခ်ိန္ကာလက ေနဝင္လုဝင္ဆဲ၊ လထြက္ကာစျဖစ္တယ္။ တရားေတာ္ကို ဓမၼစကၠ ပဝတၱန သုတၱ လို႔ေခၚတယ္။ ဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ (၅) ရက္ေန႔မွာ အနတၱလကၡဏသုတၱကို ေဟာၾကားေတာ္မူတယ္။
ဆ႒သံဂါယနာတင္ ပိဋကတ္ေတာ္လာ ဓမၼစၾကာသုတ္ သတ္ပံုမွန္စာသား
၁၃။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပဥၥဝဂီၢရဟန္းတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူ၏ -
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းျဖစ္သူသည္ ဤအစြန္းႏွစ္ပါးတို႔ကို မမွီဝဲအပ္ကုန္၊ အဘယ္ႏွစ္ပါးတို႔နည္း၊ ယုတ္ညံ့၍ ရြာသူတို႔၏ အက်င့္ျဖစ္ေသာ ပုထုဇဥ္တို႔၏ အေလ့အက်င့္သာျဖစ္၍ အရိယာတို႔၏ အေလ့အက်င့္မဟုတ္ေသာ အက်ိဳးစီးပြါးႏွင့္ အစပ္ယွဥ္ေသာ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာကို ကပ္ျငိေသာအားျဖင့္ အဖန္တလဲလဲ လိုက္စားအားထုတ္ျခင္း၎ ကိုယ္စိတ္၏ ဆင္းရဲျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အက်င့္မဟုတ္ေသာ အက်ိဳးစီးပြါးႏွင့္ မစပ္ယွဥ္ေသာ ကိုယ္ပင္ပန္းမႈကို အားထုတ္ျခင္း၎ ဤႏွစ္ပါးတို႔တည္း။
အဖန္တစ္လဲလဲ မဟုတ္ပါ။ စာဖတ္သူမ်ား သံသရာမွာ အဖန္တလဲလဲ တစ္မေနၾကေစဘို႔ ဆုေတာင္းအပ္ပါတယ္။ စာေရးသူမ်ားတခ်ိဳ႕ကား တစ္ေနၾကဆဲ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃ဝ-၆-၂ဝ၁၈
Comments
Post a Comment