Bogyoke Statue မံုရြာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္နားမွာ

ေရးထားတာ ငါးႏွစ္ရွိပါျပီ။ ႏွစ္ပတ္လည္ပို႔စ္အျဖစ္ျပန္ေပၚလာေတာ့ မတင္ေသးပါ။ ဆရာမုံရြာကေန ေနရပ္စြန္႔ခြာတဲ႔အခ်ိန္ လွည္းနဲ႔ဆရာ့ကုိ ေခၚထုတ္သြားရတယ္လုိ႔ ဆရာ့အေၾကာင္းသိတဲ့ ဆရာ့မိတ္ေဆြေဟာင္းက ေျပာျပတယ္ဗ်။ ဆရာ့သားကုိ ၾကိဳးနဲ႔တြဲေလာင္းခ်ည္ခံရေသးတယ္လုိ႔လဲ ေျပာျပခဲ့တယ္ဗ် ဆရာေရ။ အဲဒီကြန္မင့္ရလို႔ ျပန္တင္ပါရေစ။

• ဆရာရွင့္ က်မပုလဲကေန အျမဲျဖတ္ျပီး ေထာင္ဝင္စာေတြ႔ရတိုင္း ဆရာ့ျမိဳ့ေလးကို ကားေပၚကေန ေတြးရပါတယ္။ ဆရာ့ဇာတိေျမကို လြမ္းေနမွာပဲလို႔ေလ။

• ဘာလိုလိုနဲ႔ ႏွစ္ေတြအေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီ။ အန္တီေအး ႕႕႕ ဆရာဝန္ကေတာ္လဲ ဆရာဝန္ကေတာ္၊ ၿပီးေတာ့ သူပုန္မယား သားႏွစ္ေယာက္ သမီးတေယာက္ရဲ႕မိခင္ အိမ္ရွင္မ တေယာက္၊ အမတ္ကေတာ္လဲျဖစ္ဖူးခဲ့။ ဝရန္းေျပး လင္နဲ႔ သားငယ္အတြက္ ေသာကေဝဒနာေတြနဲ႔ ႀက့ံႀက့ံခံ ခ်ိပ္ပိတ္ခံအိမ္က ပစၥည္းခ်ေရာင္း မံု႐ြာကိုေျပာင္းၿပီး လက္ဘက္ရည္ ေရာင္းခဲ့ရ၊ ဂြမ္းဖတ္စက္ကို နဝလီႀကိတ္ခြဲ၊ သမီးေနေန (ေနျမျမေဆြ) အတြက္ ပညာေရးကိုအေလးေပး၊ ဝမ္းေရးတဘက္ ျပည္တြင္းေရးတဘက္္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေဖာ္ေတြရဲ႕လူမႈဘဝကလ တဘက္နဲ႔ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ အမိေျမက စြန္႔ခြာ လင္ရွိရာ လိုက္သြားၿပီး၊ အေဝးေရာက္ တေနရာက ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ အားမာန္ေတြ ေပးဆက္သူ။ ေအာ္ ဘာလိုလိုနဲ႔ ႏွစ္ေတြေတာင္ အေတာ္ၾကာခဲ့ေပါ႔။ အန္တီေဒၚျမျမေအးနဲ႔ အန္တီေဒၚနန္းသိန္းေမတို႔ကို သတိရ ေအာင့္ေမ့လွ်က္ ႕႕႕။

• က်ဳပ္တုိ႔မိတ္ေဆြ၊ အဲ ႕႕႕ ဆရာစံုတြဲဟာ အတိတ္ကံတရားရဲ႕ သက္ေရာက္မႈဒဏ္ကိုခံခဲ့ၾကရတာ ျပီးေလာက္ျပီလို႔ ထင္ပါတယ္။ ခုဘဝရဲ႕ သူတို႔ေစတနာ (ကံသံုးပါး အျပဳေတြ) ဟာ ေဇာ ၇ တန္အျဖစ္နဲ႔ သူတို႔ကို ေကာင္းက်ိဳး တလွည့္ျပန္ေပးဦးမွာပါ။ အဲသည္အခ်ိန္ကိုသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေစာင့္ၾကိဳေပးလွ်က္ပါ။ ျမန္ျမန္ အလွည့္ေပးႏိုင္ပါေစ။

• အန္တီအဖမ္းခံရခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္လည္းေထာင္ထဲမွာဆရာ။ ေတာင္ယာေဆာင္မွာ။ ဆရာ့ကုိ ကားေမာင္းပုိ႔တဲ့ ကားဆရာနဲ႔ဆုံေတာ့ အန္တီကုိ ခုိးရာပါပစၥည္းလက္ခံမႈဆုိျပီး ေမာ္တာတလုံးဝယ္တာနဲ႔ အဖမ္းခံရတယ္လုိ႔ ေျပာတယ္ဆရာ။ ဆရာ့ညီ ဆရာဦးတင္ေလးနဲ႔အတူတူေနခဲ့ရတယ္ဆရာ။ တခန္းထဲမွာက အခ်ဳပ္ပုံစံခန္းမွာ။ ေနာက္ေထာင္က်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေထာင္က်ပုံစံခန္း၊ ဆရာဦးတင္ေလးက ရဲဘက္ခန္ုး။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္က ေတာင္ယာေဆာင္ (၂)။ အခန္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းေပမဲ့ ဆရာဦးတင္ေလးကေတာ့ ရဲဘက္ခန္းမွာပါပဲ။ ခုျမင္ေနရတဲ့ေထာင္ရ့ဲ ညာဘက္ျခမ္းမွာ အန္တီတုိ႔ေနရတာ။ ေတာင္ယာေဆာင္က ဘယ္ဘက္ျခမ္းမွာတည့္တည့္မွာက အခ်ဳပ္ပုံစံခန္း၊ ေထာင္က်ပုံစံခန္း၊ (၂) ခန္း (၃) ခန္း၊ ရဲဘက္ခန္း၊ ညမီးခန္း၊ ညာဘက္အေရွ႕ဘက္မွာ တုိက္၊ အေရွ႕ေတာင္ဘက္မွာ အလုပ္ရုံဆရာ။

ဆရာမႏွင္းပန္းအိမ္ ေရဒီယိုကေန ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ သူတို႔မိသားစုေတြရဲ႕ တကယ့္ဘဝေတြအစီအစဥ္ထဲ ထည့္ေပးေစခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါ။ မွတ္တမ္းေလးတခု က်န္ရစ္ေအာင္အတြက္သာ ဒီစာကိုေရးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ထြက္ေျပးရတာနဲ႔ဆက္ျပီး အဖမ္းခံရ၊ ေထာင္က်ရသူေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားစာရင္းေတြထဲမွာ ပါ-မပါလဲ မသိပါ။ တတိယေျမာက္သား၊ ျပည္တြင္းမွာ ပုန္းေျပးေနရတာလဲ ပုန္းေပးခဲ့သူကလြဲရင္ မသိပါ။

ကြ်န္ေတာ့မိသားစုက NLD ထဲဝင္လုပ္တဲ့ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ စစ္အစိုးရရဲ႕ဒဏ္ေတြခံေနၾကရခ်ိန္မွာ၊ ရင္းနီးေနခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြထဲက တခ်ိဳ႕ဟာ ရွဲသြားၾကေပမဲ့ အရင္တံုးက ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေနခဲ့ၾကတဲ့ အမ်ိဳးေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြက ျပည္တြင္းမွာ က်န္ရစ္တဲ့ အန္တီအနားကို ေရာက္လာၾကတယ္။ တခါမွမေတြ႔ဘူးသူေတြက အေကာင္းဆံုးမိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္လာတာဟာ တသက္တာ မေမ့ႏိုင္စရာေတြေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔နာမည္ေတြကို အန္တီေအးက ျပန္ျပန္ရြတ္ျပေနဆဲပါ။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ လူခ်င္းတခါမွ မေတြ႔ဘူးၾကပါ။

ဆံုးသြားျပီျဖစ္တဲ့ သားအၾကီးက မံုရြာအခ်ဳပ္ထဲေရာက္ဖူးတာ သူ႔အေမရဲ႕ အရင္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ မံုရြာေဆးရံုမွာ တာဝန္က်ရင္း ေထာင္ဆရာဝန္ဆိုျပီး အလွည့္က်သြားရဘူးတာနဲ႔ က်ိန္းေက်သြားလား မသိဘူး။ အကိုလြတ္ေျပးသြားလို႔ (၄) ႏွစ္အခ်ခံရတဲ့ညီအရင္းကလဲ မံုရြာေထာင္မွာဘဲ။ ညီက အစိုးရဝန္ထမ္းမို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကင္းရွင္းေအာင္ကို အေတာ္ သတိထားေနၾကတာပါ။ တခ်က္ကေလးေျပာစရာေတာ့ ရွိသြားတယ္။ သူကေန ကြ်န္ေတာ့္ဆီကို အေမရိကန္ သမတ ဘြတ္ရွ္ (စီနီယာ) ရဲ႕ ကိုယ္ေရးအတၳဳပတၲိစာအုပ္ လွမ္းပို႔ဘူးတယ္။ သူ႔ကိုစြဲခ်က္တင္ေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္တဲ့ဗ်ာ။ ဗခ ခင္ညြန္႔ရ့ဲ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲက ဇယားထဲမွာ ညီျဖစ္သူက (ယူဂ်ီ) တဲ့။ တူတေယာက္ကေန ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ ဓါတ္ပံုတင္ေပးတယ္။ အဲဒီ (ယူဂ်ီ) က ဘုရားတဆူမွာ မီးလွဴထားတယ္တဲ့။

တဖက္ႏိုင္ငံကေန သိထားရသေလာက္ ဇနီးနဲ႔ အမ်ိဳးေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြ အဖမ္းခံရတယ္။ ညီအရင္းကို ေထာင္ (၄) ႏွစ္ ခ်တယ္။ ေနအိမ္နဲ႔ ေဆးခန္းကို ခ်ိပ္ပိတ္ထားတယ္။ အိမ္ကို မေနရ၊ မျပင္ရ၊ မေရာင္းရ၊ အငွားထားရ။ ဆရာဝန္လိုင္စင္ (ဆမ) လဲ သိမ္းသြားတယ္။ ဒါေလာက္သာ သိခဲ့ရတယ္။ ဇနီးက အဲဒီခါးသီးဘြယ္ရာ ဘဝဒဏ္ရာၾကီးကို ေျပာမထြက္လို႔ တစစီတစစီသာ ေပါင္းစုေနရတယ္။ အႏွစ္ (၂ဝ) ေက်ာ္ေပမဲ့ ခုထိ လံုးေစ့ပတ္ေစ့ ဇာတ္စံုမခင္းႏိုင္ေသးပါ။
အန္တီကို မဖမ္းေသးခင္ လြယ္အိတ္ေလးလြယ္ထားတဲ့ အရပ္ဝတ္နဲ႔လူေတြ ပုလဲအိမ္မွာ တပါတ္ခါ လာလာစစ္ၾကတယ္။ ဟိုဟာရွာ။ ဒီဟာေမး။ မံုရြာကိုလဲ ႏွစ္ခါေခၚစစ္ေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လြယ္အိတ္လြယ္တေယာက္က အမၾကီး ခုလို ေခၚစစ္တာ မခံရေအာင္ ေဒါက္တာတင့္ေဆြကိုကြာရွင္းေၾကာင္း လက္မွတ္ေလးထိုးေပးလိုက္ရင္ အားလံုးရွင္းသြားမယ္၊ မလုပ္ခ်င္ဘူးလား။ အခုေခတ္ ပုလဲမွာ သစ္ကြက္ေတြနဲ႔ ခ်မ္းသာေနၾကတာေတြ ျမင္တယ္မဟုတ္လား။ အမၾကီးလဲ ဒီလို ျဖစ္လာမွာေပါ့၊ ဟဲဟဲဟဲ ႕႕႕။

က်မနဲ႔ကြာရွင္းျပီးမွ ဆရာကထြက္သြားတာမွ မဟုတ္တာ။ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္နဲ႔ သစ္ကြက္မလဲခဲ့ပါ။ အၾကင္လင္မယားဘဝနဲ႔ အက်ဥ္းသားဘဝမလဲခဲ့ပါ။

ေဒၚျမျမေအးခင္ျမာ သားသမီးေလးေယာက္ကို ေက်ာင္းဆက္ထားရမွာမို႔ အေရာင္းအဝယ္ေလး လုပ္ၾကည့္ပါတယ္။ ေစ်းဝယ္ေတြ ေဖါက္သည္ေတြကိုပါ ေထာက္လွမ္းေရးဆိုသူေတြက ျခိမ္းေျခာက္တာ ခံၾကရေတာ့ ဘာစီးပြါးေရးမွ လုပ္မရပါ။ စုထားတာေလးေတြ ထုတ္ေရာင္းျပီး၊ ေလးႏွစ္ၾကာ အသက္ဆက္ခဲ့ရတယ္။ မံုရြာအထက္တန္းေက်ာင္း အမွတ္ (၃) မွာ တက္ေနရတဲ့ (၁ဝ) တန္းေက်ာင္းသူသမီးကို စစ္တပ္ကေဘာလံုးပြဲလုပ္ရင္ ပန္းစီးဆက္ဘို႔ရာ လူေရြးပါတယ္။ ကြမ္းေတာင္ကိုင္ေတြလို ရုပ္ရည္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပါ။ (အင္နယ္လ္ဒီ) အမတ္ကို နာမ္ႏွိမ္တာသက္သက္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲလိုေန႔မ်ားမွာ သမီးေက်ာင္းမသြားေတာ့ပါ။

ေဒၚျမျမေအးကို မံုရြာေထာင္ကေန ရံုးထုတ္ေတာ့ (၃၈ဝ) လို႔ေရးထားတဲ့ စာရြက္တခုကို အကိုင္ခိုင္းသတဲ့။ ဘာလဲမသိ။ ကိုယ္ပိုင္နံပါတ္လားေပါ့။ ေရွ႕ေနကေျပာမွ အဲဒါ ခိုးမႈတဲ့။ ဟာ ႕႕႕ ဘာခိုးလို႔လဲ။ စက္ဘီးတဲ့။ သားသမီးနဲ႔ ကူတဲ့သူေတြကလဲ မ်ားေတာ့ အိမ္မွာ စက္ဘီးဘယ္ႏွစ္စီးရွိလဲ ကြ်န္ေတာ္တကယ္မသိပါ။

ေနာက္တေခါက္ ရံုးထုတ္ေတာ့ (၆/၁) ေရာ ပါျပန္သတဲ့။ အဲတာေတာ့သိတယ္။ ဟာ ႕႕႕ ဘယ္ျပည္သူပိုင္ပစၥည္းကို အလြဲသံုးစားလို႔လဲ။ ေထာက္လွမ္းေရးဆိုသူက ဘုတလင္က ေရစုပ္စက္၊ ေနာက္ထပ္ဘာမွ မေမးနဲ႔ေတာ့။ ဒါဘဲ ႕႕႕။ အမ်ိဳးေတြကေန စက္ဘီးအခိုးခံရသူ၊ ေရစုပ္စက္ေပ်ာက္သူလို႔ဆိုတာ လိုက္ေမးေတာ့ ဘယ္မွာရွာမေတြ႔ၾကပါ။
ေထာင္ထဲမွာ ခိုးတာေရာ ျပည္သူပိုင္ပစၥည္းဆိုတာပါ ဘာတခြန္းမွ မေမးပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုဘယ္ပံုထြက္ေျပးသလဲ။ ဘယ္သူေတြက ကူညီသလဲသာ ေမးတယ္။ ေမးဘို႔ရာ၊ စစ္ဘို႔ရာ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္မွာ ေခၚတယ္။ အရပ္ဝတ္နဲ႔ ရဲလား၊ ဘာလား၊ မိန္းတေယာက္ေတာ့ရွိပါရဲ႕၊ သူမ်ားေတြက ဘာထင္ၾကမလဲ။ အဲဒီတံုးက အသက္ (၄ဝ) ဝန္းက်င္ေလာက္၊ အရြယ္ရွိပါေသးတယ္ ေျပာရမလား။ ဒီအမ်ိဳးသမီး ညၾကီးသန္းေခါင္ တေယာက္တည္း ေခၚေခၚထုတ္သြားတယ္၊ ဘာလဲ ႕႕႕ ေတြးေစဘို႔ တမင္တကာ လုပ္ၾကံတာေပါ့။

ဆရာဝန္ကေတာ္ကိုထားေတာ့လဲ (အိတ္ခ်္အိုင္ဗြီ) ရွိေလာက္မဲ့ ကိုယ္ခႏၶာေရာင္းစားရရွာသူေတြနဲ႔ တြဲထားတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ အဲဒီမိန္းကေလးေတြက အမၾကီးက ဘယ္ရပ္ကြက္ကလဲ ႕႕႕။ မသိသူေတြက အန္တီကို (ကန္ေတာ့ပါ) ေခါင္းပဲထင္ေနၾကတယ္။ ေရာဂါပိုးေတာ့ ပါမလာပါ။ ဂုဏ္သိကၡာက်ေစေအာင္ ႏွိပ္စက္လိုက္တယ္ဆိုတာကို ႏွစ္ေတြ အေတာ္ၾကီးၾကာမွ ကိုယ့္အျဖစ္ကိုသိလာရတယ္။

ကိုယ့္စစ္ေမးတဲ့သူေတြကို နာမည္လဲမသိခ်င္၊ လူလဲမွတ္မထားဘူး၊ ေခါင္းထဲမွာကို မထားခ်င္၊ အသိအမွတ္ကို မျပဳခ်င္တာပါလို႔ ႏွစ္ေတြအေတာ္ၾကီးၾကာေတာ့ ထြက္လာပါေသးတယ္။ ဗိုလ္ၾကီး-ဗိုလ္မွူး ဘယ္သူကေန မတရားမႈ၊ ညစ္ပတ္မႈေတြ လုပ္တာမဟုတ္ စစ္အုပ္စုကေနလုပ္ေနတာသာျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိထားလို႔ပါ။

မံုရြာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္နားမွာ အဲဒီတကယ့္အျဖစ္အပ်က္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ လႊတ္ခါနီးေတာ့ မႏၲေလးအိုဘိုေထာင္ ၾကိဳက္လား၊ အင္းစိန္ေထာင္ၾကိဳက္လား။ အဲဒီမွာ ခင္မ်ားတို႔လို ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ ႕႕႕။ လႊတ္မဲ့ဟာေတာင္ စိတ္ကို ႏွိပ္စက္ေသးတာ။ ကားကိုလွည့္ပတ္ေမာင္းျပီး၊ မံုရြာျမိဳ႕လည္ေခါင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္နားမွာ ကားေပၚကအဆင္းခိုင္းတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ တလနီးပါး ဝတ္စားထားရတဲ့ ေဟာင္းႏြမ္း ညစ္ေပေနတဲ့ အဝတ္အစားေတြနဲ႔ လူရုပ္ကို သူမ်ားေတြ အျမင္မခံခ်င္တာမို႔ ေယာကၡမအိမ္အထိ အပို႔ခိုင္းရတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္အမႈနဲ႔ဆက္ျပီး အန္တီနဲ႔အတူ သူ႔အမ်ိဳးကိုယ့္အမ်ိဳးနဲ႔ မိတ္ေဆြ (၇) ဦးကိုလဲ မံုရြာေထာင္ၾကီးခ်ဳပ္မွာ ထားတယ္။ မိန္းမသားလဲျဖစ္ ေယာက္်ားနဲ႔ သားတေယာက္ကလဲ တိုင္းျပည္ကေနထြက္ေျပးၾကရျပီဆိုေတာ့ အန္တီဟာ တရားဓမၼ ဘယ္မွာသတိရႏိုင္မလဲ။ ငိုယိုတယ္။ ေဒါသထြက္တယ္။ ေသာကမီးေလာင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သတၲိလား၊ မာနလား၊ ဇာတိျပတာလား မေျပာတတ္ပါ၊ အတူအခ်ဳပ္ခံေနရသူေတြက ေျဖာင့္ခ်က္ေပးၾကျပီ၊ တေယာက္ကို (၂) ႏွစ္စီခ်မယ္ ဆိုေတာ့ အန္တီက ငိုရင္းနဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ေအး ႕႕႕ အဲဒီ (၇) ေယာက္စာ (၁၄) ႏွစ္လံုးကို ငါတေယာက္တည္း က်ခံမယ္ေဟ့ ႕႕႕႕႕

ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အက်ဥ္းက်ခဲ့ရသူတိုင္း၊ အခ်ဳပ္က်ခဲ့ရသူတိုင္း၊ ပုန္းေရွာင္ခဲ့ရရသူတိုင္းကို ေလးစားလ်က္ ႕႕႕႕႕

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ