Big Government ကိုးဆယ့္ေျခာက္ပါးေရာဂါ သို႔မဟုတ္ အစိုးရအရြယ္အစား

(ဒီလိႈင္းမွာပါခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါး)

ကမာၻမွာ အေသးအၾကီးဆိုတဲ့ေပတံနဲ႔တိုင္းတာတဲ့ ‘အစိုးရအမ်ိဳးအစား’ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက အစိုးရဟာ ဘယ္အစားထဲမွာ ပါသလဲ။

‘အစိုးရအေသးစား’ ဆိုတာ (လစ္ဘရယ္) အယူအဆမွာ အေရးပါတဲ့ေခါင္းစဥ္ျဖစ္တယ္။ ၾသစေၾတးလ်က ဥပမာတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ေလဘာပါတီကေတာ့ အစုိးရအရြယ္အစားၾကီးျပီး၊ လစ္ဘရယ္ပါတီက အစိုးရေသးမယ္။ နယူးဇီလန္၊ ဆြစ္ဇာလန္နဲ႔ ေဟာင္ေကာင္အစိုးရေတြက အစိုးရအေသးစားေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ဦးေရးကိုသာမက အခြန္ေကာက္ခံမႈနဲ႔ အစိုးရအသံုးစရိတ္ကိုပါ ခ်ိန္ထိုးျပီး ႏိႈင္းယွဥ္ေလ့လာၾကရပါတယ္။ ၾသစေၾတလ်မွာ အခြန္ေကာက္ခံမႈ အဆင့္က နဝမေျမာက္အနည္းဆံုးျဖစ္ေပမဲ့ အစိုးရအသံုးစရိတ္မွာ သတၲမေျမာက္အနည္းဆံုးျဖစ္တယ္။

(ယူေက) မွာ (မာဂရက္သက္ခ်ား) လက္ထက္မွာ ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီက အစိုးရအေသးစား အယူအဆကိုတင္တယ္။ အတိုက္အခံ ေလဘာပါတီက ျငင္းခ်က္ေတြထုတ္တယ္။ ယူႏိုက္တက္စတိတ္မွာ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ အစိုးရအေသးစားကို ရည္ရြယ္ထားတယ္။ (ေရာ္နယ္ရီဂင္) လက္ထက္မွာ အစိုးရအေသးစားလႈပ္ရွားမႈကို ျမႇင့္တင္ခဲ့တယ္။ ‘Tea Party movement လက္ဖက္ရည္ပါတီ လႈပ္ရွားမႈ’ လို႔ သံုးႏွဳန္းတယ္။

Nanny state ‘ကေလးထိန္းအစိုးရ’ ဆိုတာ ျဗိတိသွ်ကေနလာတယ္။ အစိုးရျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ေပၚလစီျဖစ္ျဖစ္ကို လိုတာထက္ပိုျပီး အကာကြယ္ျပဳထားတယ္။ ဥပမာေတြထဲမွာ နယူးဇီလန္နဲ႔ စကၤာပူအျပင္ ဥေရာပေကာ္မရွင္ကိုပါ အေျပာင္သေဘာ အေျပာခံရတယ္။

‘အကန္႔အသတ္အစိုးရ’ အမ်ိဳးအစားဆိုလဲ ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံသားေတြကို ေဒသအစိုးရအလုပ္ေတြမွာ ပိုျပီး လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေပးတယ္။ အစိုးရကေန လူထုလြတ္လပ္ခြင့္ေတြမွာ ဝင္စြက္မွာမ်ိဳးကို ဥပေဒလုပ္ျပီး ကန္႔သတ္ထားတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒထဲမွာကို ထည့္ေရးတယ္။ ‘စံျပဳထိုက္တဲ့အစိုးရ’ မ်ိဳးရ့ဲလူေတြရ့ဲ ညီမွ်မႈေတြ အခြင့္အေရးေတြကို အကာကြယ္ေပးရမယ္ဆိုတာနဲ႔ ဒီလိုအကန္႔အသတ္ရွိတဲ့ အစိုးရပံုစံဟာ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနတာဟာ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ အကန္႔အသတ္အစိုးရ အယူအဆဟာ ဘုရင္ေတြမွာ ‘ဘုရားသခင္ေပးထားတဲ့ အုပ္ခြင့္အာဏာ’ ရွိတယ္ ဆိုတာနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ၁၉၆၂ ကတည္းကစခဲ့တာ ‘စစ္တပ္ကေပးတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ အာဏာရွိတယ္’ ဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ ကေန႔အထိမေျပာင္းေသးပါ။

အစိုးရအၾကီးစား ‘Big government’ အယူအဆကို ပိုျပီးသိသာေအာင္ စာလံုးေပါင္းတာေတာင္မွ ‘Big Government’ လို႔ ေပါင္းေလ့ရွိတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ေတြ မ်ားတာထက္ စီးပြါးေရးမွာ အစိုးရခ်ဳပ္ကိုင္မႈလုပ္တာကို အေလးထားၾကတယ္။ လူေနမႈဘဝထဲမွာ အစိုးရရဲ႕ပါဝင္ပတ္သက္၊ လႊမ္းမိုး ခ်ဳပ္ကိုင္ေနမႈ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြရ့ဲအရည္အေသြး၊ ဒီမိုကေရစီ အတိုင္းအတာ၊ သာမန္လူေတြရ့ဲ ကိုယ္စားျပဳႏိုင္မႈ (အေရအတြက္ + အရည္အေသြး) စတာေတြကိုပါ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ အကဲျဖတ္ရပါတယ္။

အစိုးရဝန္ၾကီးအေရအတြက္၊ အစိုးရရံုးေတြက အရာထမ္းဦးေရ၊ အစိုးရအသံုးစရိတ္ (ကုန္က်စရိတ္) အျပင္ အစိုးရရ့ဲ စီးပြါးေရးအေပၚ လႊမ္းမိုးမႈဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကုိပါ ထည့္ျပီးသတ္မွတ္ရတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္ အရာအားလံုး အေပၚမွာ အစိုးရကေန ခ်ဳပ္ကိုင္-လႊမ္းမိုး-ခ်ယ္လွယ္ဆဲပါဘဲ။ ‘အစိုးရနာမည္မတပ္ဘဲ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာရွိတယ္’ လို႔ပါ ယံုၾကည္ၾကတယ္။

ဗ်ဴရိုကေရစီ ေဝဖန္ခ်က္ဆိုျပီးလဲ လုပ္ၾကပါတယ္။ ေပၚလစီေတြကို လူနည္းနည္းေလးနဲ႔ ေအာင္ျမင္ျပည့္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိတာကို ခ်ီးက်ဴးတာက သဘာဝက်တယ္။ ဗ်ဴရိုကေရစီယႏၲယားၾကီးေလေလ တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈ ေလ်ာ့နည္းေလ ျဖစ္တတ္တယ္။ ထိန္းညႇိႏိုင္မႈလဲ နည္းမယ္။ ‘အရြယ္က်ယ္ အလယ္လတ္တာမ်ိဳး’ ျဖစ္တတ္တယ္။ တြက္ေခ်ကိုက္မႈကေတာ့ ေစ်းတြက္အရ အေရးအၾကီးဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္က စစ္မွန္တဲ့အက်ိဳးတရားေတြ လူေတြဆီေရာက္တာက အဓိကျဖစ္တယ္။ ‘ခန္႔ထားတဲ့လူေတြ ေပါျခင္းေသာျခင္း’ ဆိုတာက အေရးမပါဘူး။

ဖက္ဒရယ္ပံုစံ အစီအစဥ္ေတြကိုေတာ့ ဗဟိုအဆင့္အစိုးရကေန အေကာင္အထည္ေဖၚရတာဟာ သမားရိုးက်ျဖစ္တယ္။
ပုဂၢလိကက႑၊ အျမတ္အစြန္းမယူတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ဘာသာေရးအသင္းအပင္း စတာေတြရ့ဲပါဝင္ႏိုင္မႈေတြကိုလဲ ထည့္တြက္ရပါေသးတယ္။

အစိုးရအၾကီးစားေတြကို သတင္းေဝဖန္သံုးသပ္သူေတြကေန နာမည္တပ္ေခၚတာမ်ိဳးေတြရွိတယ္။ ဥပမာ Big business စီးပြါးေရးသမားၾကီး၊ Big labor အလုပ္သမားေခါင္းၾကီး၊ Big oil ေလာင္စာဆီသည္ၾကီး၊ Big tobacco ေဆး (ေဆးလိပ္) သမားၾကီး၊ Big pharma ေဆး (ေဆးဝါး) သမားၾကီး။

ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ အစိုးရ
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရ့ဲဖြဲ႔စည္းပံုမွာပါေနတဲ့ ‘ခ်က္-အင္-ဘဲလင့္စ္’ စစ္ေဆး-ထိန္းညႇိမႈရွိတယ္ဆိုတာ ဒီသေဘာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အထူးသတိထားသင့္တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ (၁) ‘ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ခြင့္’ ရွိေပးတာျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ (၂) ‘ေရြးခ်ယ္ခံႏိုင္ခြင့္ အရည္အခ်င္း’ နဲ႔ပါ က်ားကန္ေပးထားတယ္။ ျမန္မာျပည္က ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟာ ဒီအခ်က္ၾကီးႏွစ္ခ်က္လံုးနဲ႔ ဖီလာဆန္႔က်င္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျပင္လို႔လဲ မရႏိုင္ေအာင္နဲ႔ (သူတို႔) မလိုလားသူလဲ သမတအျဖစ္ အေရြးမခံႏိုင္ေစေအာင္ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ၁၄ ႏွစ္ၾကာ၊ တမင္တကာေရးခဲ့တာပါ။

ဗခက ေနဝင္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီစဖြဲ႔တံုးက ဝန္ၾကီး ၇ ေယာက္ထဲနဲ႔စတယ္။ လက္ရွိ ျမန္မာအစိုးရမွာ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ၾကီးေပါင္း ၃၆ ဦးနဲ႔ ဒုဝန္ၾကီးေပါင္း ၅၉ ဦး ရွိေနလို႔ ဒုတိယသမတေတြကို ဖယ္ထားရင္ သမတနဲ႔ သူ႔အစိုးရအဖြဲ႔ စုစုေပါင္းဟာ ၉၆ ဦး ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ‘၉၆ ပါးေရာဂါ’ ကို သတိရတယ္ဗ်ာ။ အစိုးရ (သမတ) အၾကံေပး ဆိုတာေတြလဲ ရွိျပန္ေသးေတာ့ ‘ေခတ္ေပၚေရာဂါ’ လဲ ဝင္ေနတဲ့ သေဘာဘဲ။ အကုရခက္မယ္။

ေရာဂါေဝဒနာတိုင္းမွာ ကုထံုးေတြရွိပါတယ္။ အရင္ကကုဘို႔ခက္တာေတြအတြက္လဲ အသစ္ေတြေပၚထြက္ေနပါတယ္။ သမားေတာ္ေတြဘက္က ၾကိဳးပမ္းၾကရသလို ေဝဒနာရွင္ကလဲ စနစ္တက်ကုသမႈခံယူတာ၊ အရင္ကနဲ႔မတူတဲ့ လူေနမႈပံုစံ ျပင္တာနဲ႔ စိတ္ဓါတ္ခြန္အား ခိုင္မာေအာင္ထားႏိုင္ရင္ အသက္ရွည္က်န္းမာပါမယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမွန္သမွ် က်န္းမာ-ခ်မ္းသာၾကပါေစ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၂-၆-၂ဝ၁၄