Chin National Day ဘာသာစကား အေလးထား
တျမန္ႏွစ္က ခ်င္းအမ်ိဳးသားေန႔ပို႔္စ္တင္ေတာ့ မွတ္ခ်က္ေတြေရးၾကတယ္။ မတူတဲ့ေနရာေဒသေတြမွာ ၾကံဳေတြ႔ေတြ ေရးၾကာတာ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္။ ကိုယ္က်င္လည္တဲ့အသိုင္းအဝိုင္းက ဘာသာစကားတတ္ရင္ တပမ္းသာတယ္။
ေဒလီမွာဖြင့္ခဲ့တဲ့ ယမုန္နာေဆးခန္းမွာ ျမန္မာလိုေျပာတတ္သူေတြကသာ ျမန္မာစကားသာတတ္တဲ့ဆရာဝန္ကို တိုက္ရိုက္ ေျပာႏိုင္ၾကတယ္။ ေမြးလူနာေတြကို ဆရာမေတြကတဆင့္ ဘာသာျပန္ေပးေနရတာ သိပ္အားမရလွဘူး။ ေရထဲမိုးထဲ ဗိုက္မနာဘဲ မညႇစ္နဲ႔၊ အသက္ဝေအာင္ရွဴထား၊ ေရ-ေကာ္ဖီ-လက္ဖက္ရည္-ေဖ်ာ္ရည္ ေသာက္မလား၊ ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔၊ ဆရာနဲ႔ ဆရာမေတြရွိတယ္စသျဖင့္ အားေပးခ်င္တယ္။ မၾကာခင္ကေလးအေမျဖစ္ေတာ့မယ္လို႔ ရီစရာကိုပါ ဘာသာျပန္ခိုင္းရတယ္။ သိပ္မထိေရာက္ဘူးလို႔ထင္တယ္။
အခုလႊတ္ေတာ္မွာ ဥကၠ႒၊ ဒုဥကၠ႒ေတြထဲမွာ ဗမာမဟုတ္ၾကတဲ့ တိုင္းရင္သားေတြပါတယ္။ သူတို႔က ျမန္မာစကားကို ေကာင္းေကာင္းေျပာဆိုႏိုင္ၾကတယ္။ ဦးေအးသာေအာင္ ျမန္မာလိုေရးတဲ့ေဆာင္းပါးေတြဟာ စာေရးဆရာေတြေရးတာနဲ႔ အတူတူပဲ။
ကြ်န္ေတာ့္လွ်ာက ညံ့တယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ႏွစ္ေတြအၾကာၾကီးေနခဲ့ေပမယ့္ ႏႈတ္ဆက္တာနဲ႔ ေက်းဇူးတင္စကားေလာက္သာ ေျပာတတ္တယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၄-၂-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment