ဆရာ သမီးအမည္ ႕႕႕႕႕ ပါ။ မန္းတေလးၿမိဳ႕ကပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၃ လပိုင္းဝန္းက်င္က ဆရာ့ထံ ကိုယ္ဝန္ရည္ႁမႊာရည္ နည္းတဲ့အတြက္ ေမးခဲ့ဖူးသူပါ။ ဆရာ့ျပန္စာေရးသားခ်က္ေတြအတိုင္းလည္းလိုက္နာခဲ့ဖူးသူပါ။ သားေလးအား ဘုရားသခင္ေကာင္းခ်ီးေၾကာင့္ ေဘးမသီစြာေမြးဖြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သားေလး လသားအရြယ္နဲ႔ သမီးသိခ်င္တာေတြ ဆရာ့ထံ မေမးမိေပမယ့္ ဆရာကေလးေတြအတြက္ေရးေပးေနတာေတြ ဖတ္ရတာနဲ႔ သိသင့္သေလာက္ သိခြင့့္ရတဲ့အတြက္ အတိုင္းမသိ ဝမ္းသာမိပါတယ္ဆရာ။ သမီးတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆရာတို႔လို အသိပညာေပးဆရာဝန္ေတြ အမ်ားႀကီး လိုအပ္တာသိလိုက္ရတဲ့အတြက္ မ်ားစြာရင္ထဲမေကာင္းမိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဆရာေရးသားထားေသာစာေတြ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အခ်ိန္ေပးဖတ္ၿပီး သူမ်ားေတြသိရေအာင္ ႐ွယ္ေပးပါတယ္။ ဆရာတို႔ မိသားစု ယခုထက္မက ပညာမ်ား ဆပြားတိုးတက္ၿပီး ဘုရားသခင္ထံမွ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာၿပီး ယခုထက္ဆေပါင္းမ်ားစြာတိုး၍ အမ်ားအက်ိဳး သယ္ပိုးႏိုင္ၿပီး လိုတိုင္းတ တတိုင္းရ ဘဝကိုခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူပါေစ။ (အာမိန္း ႕႕႕႕႕ သမီးတို႔ဘာသာအရပါ။)
ဟုတ္။
God bless you and your family!
ကြ်န္ေတာ္ သတိထားမိတာတခုေရးပါရေစ။ သုေတသနေတာ့မဟုတ္ပါ။ က်န္းမာေရး၊ ေဆးပညာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ေမးၾက၊ ေျပာျပၾကသူေတြထဲမွာ ဗမာမဟုတ္၊ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္သူေတြေရးတာမွာ ျမန္မာစာကို က်က်နနနဲ႔ အသံုးအႏွဳန္းကအစ ယဥ္ေက်းၾကတာေတြကို သတိထားမိလာပါတယ္။ တိုင္ဝမ္မွာေနတဲ့ တရုပ္စပ္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ႏွစ္ေယာက္ကေနစျပီး သတိထားမိတာပါ။ တိုင္းရင္းသားလို႔ေခၚခံရတဲ့ ဗမာမဟုတ္သူေတြထဲကေန ျမန္မာစာနဲ႔ ကဗ်ာ (ကလပ္ဆစ္) ေတြကိုပါ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ရွိသူလည္း ေတြ႔ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာစစ္စစ္ေတြထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ေရႊလို႔ေျပာျပီး ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားကို အျမီးအေမာက္ တည့္ေအာင္မေရး၊ ပီပီသသမေျပာ၊ သတ္ပံုေတြလည္း တလြဲခ်ည္းသာေရးေနၾကတယ္။
ျမန္မာစာျမန္မာစကား ရွိရွိသမွ်ဘုရား ကယ္ေတာ္မူပါဘုရား။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၅-၂-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment