Uniform ယူနီေဖါင္း (သို႔) အေၾကာက္ေရာဂါ
ကြန္မင့္ (၂) = ေကာင္းလိုက္တဲ့ေမးခြန္းဗ်။ ယရစ္ေၾကာက္က ေဆးမရွိတာလဲ။
Phobias အေၾကာက္ေရာဂါေတြဟာ စိုးရိမ္စိတ္လြန္ကဲတဲ့ စိတ္ေရာဂါတခုျဖစ္တယ္။ က်ား-မ၊ ပ်ိဳ-အို အကုန္ျဖစ္တယ္။ ကေလးေတြမွာလည္း ျဖစ္ၾကတယ္။ အေမရိကန္ National Institute of Mental Health အဆိုအရ အသက္ ၂၅ ႏွစ္အထက္ရွိသူ ၈႕၇ ကေန ၁၈႕၁% မွာ ဒီအေၾကာက္လြန္ေရာဂါရွိေနၾကတယ္။ ကေလးေတြမွာ ၄% ကေန ၁ဝ% အထိရွိၾကတယ္။
ဆြီဒင္ေလ့လာမႈတခုအရ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ ၂၆႕၅% ရွိလို႔ပိုျဖစ္ၾကတယ္။ ေယာက္်ားေတြမွာ ၁၂႕၄% ျဖစ္တယ္။ လူၾကီးေတြထဲက အမ်ိဳးသမီး ၂၁႕၂% နဲ႔ အမ်ိဳးသား ၁ဝ႕၉% တို႔မွာ Specific phobias သတ္သတ္မွတ္မွတ္ကို ေၾကာက္ေနတာရွိၾကတယ္။ တိရစၧာန္ကိုေၾကာက္သူေတြထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြက ၄ ဆ ပိုတယ္။
ကုသနည္းေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္။ ေပ်ာက္ကင္းဘို႔အလားအား ေကာင္းပါတယ္။ Specific phobias တခုခုကို သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ေၾကာက္ေနသူ ၇၅% ဟာ Cognitive-behavioral therapy စိတ္ကုသနည္းနဲ႔ ေပ်ာက္ကင္းၾကတယ္။ Social phobia ေခၚတဲ့ လူေတာသူေတာတိုးရမွာ ေၾကာက္သူေတြက ေဆးဝါးနဲ႔ စိတ္ကုသနည္း လုပ္ေပးရင္ ၈ဝ% ေပ်ာက္တယ္။ Panic disorder ေခၚတဲ့ အလြန္အကြ်ံထိတ္လန္႔မႈျဖစ္ရင္ ၃ဝ-၄ဝ% က ေဆးကုရင္ ေကာင္းလာမယ္။ ၅ဝ% ေလာက္က နည္းနည္းေတာ့က်န္အံုးမယ္။
သတ္သတ္မွတ္မွတ္ကို ေၾကာက္ေနတဲ့ေရာဂါထဲမွာ ယူနီေဖါင္းျမင္ရင္ေၾကာက္ေနရတာလည္းပါသလား မေျပာတတ္ပါ။ ကိုယ့္ေတြ႔ေျပာရရင္ ၁၉၉ဝ အကုန္မွာ ျမန္မာျပည္ကေနထြက္ျပီးကတည္းက အခုေနရာကိုမလာခင္အထိ ပတ္စ္ပို႔ေတြက မစစ္တစစ္ျဖစ္လို႔ ခရီးသြားရရင္ (အင္မီဂေရးရွင္း ေကာင္တာ) ေရာက္တိုင္း ရင္ခုန္ရတယ္။ အိႏၵိယကိုေရာက္ကာစ ရဲနဲ႔စစ္ ယူနီေဖါင္းဝတ္ေတြျမင္ရင္ တမ်ိဳးျဖစ္ခဲ့ရေသးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္လိုလူမ်ိဳးေတြ ေရာဂါေပ်ာက္သြားေစခဲ့တာကေတာ့ ဒုတိယႏိုင္ငံ၊ တတိယႏိုင္ငံေတြမွာ ေနရလို႔သာျဖစ္တယ္။ တနည္းေျပာရရင္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္သင့္တဲ့ဝန္းက်င္မွာ ေနရလို႔ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ေၾကာက္စိတ္ေတြေပ်ာက္ဖို႔ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရး တကယ္ေကာင္းရပါလိမ့္မယ္။ ယူနီေဖါင္းဝတ္သူေတြကလည္း မဝတ္သူေတြနဲ႔ တသားတည္းက်မွျဖစ္မယ္။
Uniform ယူနီေဖါင္းဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္စကားမွာ တူညီဝတ္စံုဆိုတာနဲ႔ တသားတည္း က်တယ္ဆိုတာ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးမွန္တယ္။
1. Uniform = denoting a garment forming part of a person's uniform. တူညီဝတ္စံု။ ဥပမာ ပိုင္းေလာ့ဝတ္စံု၊ စစ္ဝတ္စံု။
2. Uniform = not changing in form or character; remaining the same in all cases and at all times. ပံုအသြင္သဏၭာန္ေရာ အႏွစ္သာရပါမေျပာင္းလဲျခင္း။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၈-၂-၂ဝ၁၅
Comments
Post a Comment