Tongue thrust လွ်ာတစ္လစ္

တစ္ေတြနဲ႔ေဝ ေခတ္စာေပလို႔ အျမီးမပါ ေခါင္းမပါေရးလိုက္လို႔ သေဘာမေပါက္သူေတြရွိပါမယ္။ ေဆာရီး။

ျမန္မာစာေပထြန္းကားစည္ပင္ခဲ့တဲ့ေခတ္ၾကီးေတြမွာ ေရးသား၊ သီကံုး၊ စပ္ဆို၊ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ခဲ့တဲ့ စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ၊ ရတုေတြ၊ ရကန္ေတြ၊ ေဒြးခ်ိဳး ၾတိခ်ိဳး ေလးခ်ိဳးေတြ၊ ပ်ိဳ႕ေတြ၊ သီခ်င္းၾကီး သီခ်င္းခန္႔ေတြ၊ လကၤာေတြကို ေပၚလစီသတ္ပံုေတြနဲ႔ ရိုက္ႏွိပ္ျပီး၊ လုပ္စား၊ ေရာင္းစားေနၾကတာကို အမုန္းခံျပီး ေရးခ်င္တာပါ။

ေနာက္လူေတြက အရင္ စာဆိုေတြ၊ စာေရးဆရာေတြ၊ ကဗ်ာဆရာေတြ၊ ဆရာေတာ္ေတြထက္ ေတာ္၊ တတ္၊ ထူးခြ်န္၊ ေျပာင္ေျမာက္၊ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ၾကေၾကာင္း ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္တာပါ။။

အေပၚယံႏွမ္းျဖဴးတယ္လို႔ ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္။ နငယ္ အျမီးဆြဲတယ္လို႔လည္း ေျပာၾကတယ္။ ဒိထက္ေခတ္ဆန္တဲ့ အသံုးေတာ့ တကို တစ္လုပ္တတ္တယ္။

အေပၚယံႏွမ္းျဖဴးတာေတာ့ စားေကာင္းမွာပါ။ နငယ္အျမီးရွည္လို႔လည္း အဓိပၸါယ္မေျပာင္းေစပါ။ အဲ ႕႕႕ ဟိုဟာကေတာ့ ျမန္မာစာကို လွ်ာတစ္လစ္ထြက္ေစတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၇-၁၁-၂ဝ၁၆

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

Furamin BC သံဓါတ္အားေဆး