ငိုရင္ပုလဲ ရီရင္႐ြဲ
Thet Tin ငိုရင္ပုလဲ၊ ရီရင္႐ြဲ။ မရီ မငို မဲ့ရင္ ႕႕႕႕႕
ဟုတ္တယ္ သူငယ္ခ်င္း ႕႕႕
ခုေနခါမွာ ငါ့အစြမ္းနဲ႔ ငိုလိုက္ရင္ ပုလဲလံုးေလးေတြ ထြက္က်လာႏိုင္ျပီး၊ ရီတဲ့အခါ ရြဲလံုးေတြက်ႏိုင္တယ္။
ဒီတန္ခိုးရဘို႔ရာ ငါ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာ အဂၢိရတ္ထိုးသလိုပါပဲကြာ။ တဲအိုမွာ ေခြ်းစိုခဲ့တယ္။ ေျမၾကီးမွာ ျပာလူးခဲ့တယ္။ ေရြႊတိုေငြစ ကုန္ခမ္းခဲ့ရတယ္။
အခု ငါစြမ္းတာ ငါသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ကြာ ငါ မငိုခ်င္၊ ငါ မရီခ်င္။
မဲ့တာေတာ့မဟုတ္ ရြဲ႕တဲ့စာလံုးေတြ ငါေရးေနတယ္ သူငယ္ခ်င္း။
ျပဒါးဆိပ္ပါ သင့္သလားေတာ့ မသိေပါ့ကြာ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၅-၁၁-၂ဝ၁၆
ည ၁၁ နာရီ၊ ၃၃ မိနစ္။
Comments
Post a Comment