ပဲ နဲ႔ ဘဲ

(ပဲ) နဲ႔ (ဘဲ) ကို ကြ်န္ေတာ္လည္း မွားတတ္လို႔ ေစတနာနဲ႔ ျပင္လာေပးၾကပါတယ္။ (မ) သေဘာ၊ မရွိ-မဟုတ္ သေဘာ ပါမွသာ (ဘဲ) လို႔သံုးတယ္။ မ ေနာက္က ဘဲ လိုက္သည္တဲ့။

ျမန္မာအဘိဓာန္
ပဲ
၁။ (အေျပာ) ရည္ညြန္းေသာပုဒ္ကို ေလးနက္ေစေသာ စကားလံုး၊ (လူပဲ)၊ (နတ္ပဲ)၊
၂။ ၾကိယာ၏အနက္ကို ကန္႔သတ္လိုရာ၌သံုးသည္။ စားရံုပဲ စားသည္။

ဘဲ = ၾကိယာ၏အနက္ကို တားျမစ္လိုရာ၌သံုးသည္။ မသြားဘဲ၊ မလာဘဲ။

ကြ်န္ေတာ္ စာေတြဖတ္ရင္းနဲ႔ ေတြ႔လာတာရွိပါတယ္။ အဲဒီ ေဖၚျမဴလာက ေယဘုယ်ေတာ့မွန္ပါတယ္။ ေနရာတိုင္းေတာ့ သံုးလို႔မရပါ။ သိပၸံေမာင္ဝေရးခဲ့တာေလးရွိတယ္။

ေမာင္ဝဆိုတဲ့ ေမာင္ဝကေတာ့ သတ္ပံုက်ရင္ျဖင့္ ျဖစ္ကတတ္ဆန္းဘဲ။ ေရးခ်င္သလို ေရးေတာ့တာဘဲ။ သည္ေနရာမွာ ဦးေဇာ္ဂ်ီတို႔ မင္းသုဝဏ္တို႔က သာသဗ်ာ ႕႕႕ ဒါေၾကာင့္မို႔ အခုေတာ့ျဖင့္ ကဝိမ်က္မွန္သတ္ပံုစာအုပ္ၾကီးကို အျမဲ လက္ကိုင္ထားတယ္။ ဒါေတာင္မွ တခါတခါ အမွားေတြေဖါက္ေဖါက္လာတယ္။ ေမာင္ဝဆိုတဲ့ ေမာင္ဝဟာ ဘယ္လိုဘဲ ထြင္တယ္ဆိုဆို၊ ဘယ္လိုဘဲ အေရးေကာင္းတယ္ဆိုဆို၊ ဘယ္လိုဘဲ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေကာင္းတယ္ဘဲဆိုဆို၊ မေသခ်ာတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ပထမတန္းဘဲဗ်ိဳ႕။ ႏို႔ေပမဲ့ ေမြးကတည္းကပါလာတဲ့ အက်င့္မို႔လားမသိဘူး၊ ဘယ္ေတာ့မွ ျပင္လို႔မရဘူး။ ေသသည္တိုင္ေအာင္ ျဖစ္ကတတ္ဆန္းသမားျဖစ္သြားမဲ့ ေမာင္ဝပါဘဲဗ်ာ။ (၁၁-၁ဝ-၁၉၃၇)

သိပၸံေမာင္ဝေရးတာကို ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းမွာေဖၚျပထားတဲ့အတိုင္း ကူးေရးတာပါ။ ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္းမွာပဲ ပထမ နဲ႔ ပဌမ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး ေတြ႔ရတယ္။ အဲလိုမတူတာေတြက အဓိပၸါယ္မလြဲေစပါ။ သမၼတ နဲ႔ သမတ၊ အိပ္ယာ နဲ႔ အိပ္ရာ သိပ္ အေရးမပါလွပါ။

(တ) ေနရာမွာ မလိုအပ္ဘဲ (တစ္) အေရးခိုင္းတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာျဖစ္တယ္။ (တ) မွားေနလို႔နဲ႔ ေရးရတာ ခက္ခဲေနလို႔ ျပင္တာမဟုတ္ပါ။ ေပၚလစီအရလုပ္တာျဖစ္တယ္။ ဥေပဒကဲ့သို႔အာဏာတည္ေသာအမိန္႔အရ အေရးယူခံရတယ္။ အေရးယူေနတာ အခုထိပါပဲ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ