KG Reader ကစြန္းပင္ ဘယ္မွာ ရႊင္သလဲ
Phyu Lin ျမန္မာစာကုိ သတိေတာ့ထားေရးပါတယ္။ တခါတေလေတာ့ မွားတယ္။ ကန္ဇြန္းဥ၊ ကန္စြန္းဥ၊ အမွန္က ဘာလဲမသိပါဘူး။
Shwezinyaw Monywa ျမန္မာသင္ပုန္းၾကီး ေဒါင္းဖတ္စာထဲမွာ က ကန္စြန္းပင္ ေရမွာရႊင္၊ ခ ခရမ္းသီး ဓါးနဲ႔လွီးစသျဖင့္။
Upoh Khaing ဆရာ မူရင္းက မရွင္းျဖစ္ေနတယ္။ ေက်းဇႈးျပဳ၍ လင္းပါဦး။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္ သူငယ္တန္းတုန္းက ျမန္မာသင္ပုန္းၾကီး ေဒါင္းဖတ္စာထဲမွာ -
က = ကစြန္းပင္ ေရမွာရႊင္
ခ = ခရမ္းသီး ဓါးနဲ႔လွီး
ဂ = ဂဏန္းေကာင္ လက္မေထာင္
သူငယ္တန္းျမန္မာစာပါ သင္ပုန္းၾကီး အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလာခဲ့တယ္။
က = ကညစ္ ေပမွာျခစ္
ခ = ခရာ အသံသာ
ဂ = ဂဏန္း ေရမွာဖမ္း
က = ကေလးငယ္ ခ်စ္စဖြယ္
ခ = ခေရကုံး မေလးၿပဳံး
ဂ = ဂဏန္းသင္ ၿပဳံးရႊင္ရႊင္
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာစာဆရာ-ဆရာမေတြက ကစြန္းလို႔သာ သင္ေပးပါတယ္။ ေနာက္လူေတြက တမ်ိဳးတမည္ေတြ ေျပာင္းေရးတယ္။ ေခတ္လူေတြသိၾကမွာကို ကိုးကားပါရေစ။
လူထုစိန္ဝင္းေရးတဲ့ က, ကညစ္ေပမွာျခစ္ မျဖစ္ၾကရေအာင္ထဲမွာ သည္လိုေရးထားပါတယ္။ ကႀကီး ကစြန္းပင္ ေရမွာရႊင္ဆိုတဲ့ စာကဟုတ္ေနပါလွ်က္နဲ႔ က ကညစ္ေပမွာျခစ္လုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့ အားလံုး ဒုကၡေရာက္ကုန္ၾကေရာ။ ကညစ္တို႔၊ ေပတို႔ဆိုတာ ကေလးေတြက ဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ။ ကေလးမေျပာနဲ႔ သူတို႔ကို သင္ေနရတဲ့ဆရာမေတြ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ကညစ္ကိုမျမင္ဖူးသလို ေပရြက္ကိုလည္း ျမင္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ ျပဳစုရာမွာ မူလတန္းဆရာ၊ ဆရာမေတြ မပါမျဖစ္ပါသင့္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ကန္အစြန္းမွာေပါက္လို႔ ကန္စြန္းပင္လို႔ေရးတာဆိုျပီး ၾကံဖန္ေျပာတာကို သေဘာမတူပါ။ ငွက္ေပ်ာပင္မွာ ငွက္မနားပါ။ သေဘၤာပင္ေကာ သေဘၤာေပၚမွာေပါက္သလား။ ဆီးပင္ေအာက္ ရွဴမေပါက္သင့္ပါ။ (ကန္ေတာ့ပါ) ဆီးကို ဇီးလို႔ေတာ့ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ ဇီးကပ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ဝန္ရွိတာ။ (အဲတာလည္း ကန္ေတာ့ပါ။)
ျမန္မာစာ စာလံုးေလးေတြကို ကိုယ့္အျမင္နဲ႔ ေတြးေတာေျပာၾကတယ္။ ဟုတ္သလိုလုိနဲ႔ မဟုတ္တာေတြၾကားေနရတယ္။ ဆရာၾကီးေတြလည္း ပါတယ္။
ငယ္ငယ္က လယ္ထဲမွာေပါက္တဲ့ လယ္ကစြန္းရြက္ေလးေတြကို ကိုယ္တိုင္ခူးခဲ့ဘူးတာကို အမွတ္ရတယ္။ အရိုးနီညိဳညိဳ အိမ္ကိုယူလာ၊ အမလို႔ ကြ်န္ေတာ္ကေခၚတဲ့ အေဒၚက ခ်က္ေကြ်းပါတယ္။ မင္းရြာမွာ။ လယ္စြန္းရြက္လို႔ မေခၚပါ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၅-၉-၂ဝ၁၆
၁၆-၁၁-၂ဝ၁၆
Shwezinyaw Monywa ျမန္မာသင္ပုန္းၾကီး ေဒါင္းဖတ္စာထဲမွာ က ကန္စြန္းပင္ ေရမွာရႊင္၊ ခ ခရမ္းသီး ဓါးနဲ႔လွီးစသျဖင့္။
Upoh Khaing ဆရာ မူရင္းက မရွင္းျဖစ္ေနတယ္။ ေက်းဇႈးျပဳ၍ လင္းပါဦး။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္ သူငယ္တန္းတုန္းက ျမန္မာသင္ပုန္းၾကီး ေဒါင္းဖတ္စာထဲမွာ -
က = ကစြန္းပင္ ေရမွာရႊင္
ခ = ခရမ္းသီး ဓါးနဲ႔လွီး
ဂ = ဂဏန္းေကာင္ လက္မေထာင္
သူငယ္တန္းျမန္မာစာပါ သင္ပုန္းၾကီး အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလာခဲ့တယ္။
က = ကညစ္ ေပမွာျခစ္
ခ = ခရာ အသံသာ
ဂ = ဂဏန္း ေရမွာဖမ္း
က = ကေလးငယ္ ခ်စ္စဖြယ္
ခ = ခေရကုံး မေလးၿပဳံး
ဂ = ဂဏန္းသင္ ၿပဳံးရႊင္ရႊင္
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာစာဆရာ-ဆရာမေတြက ကစြန္းလို႔သာ သင္ေပးပါတယ္။ ေနာက္လူေတြက တမ်ိဳးတမည္ေတြ ေျပာင္းေရးတယ္။ ေခတ္လူေတြသိၾကမွာကို ကိုးကားပါရေစ။
လူထုစိန္ဝင္းေရးတဲ့ က, ကညစ္ေပမွာျခစ္ မျဖစ္ၾကရေအာင္ထဲမွာ သည္လိုေရးထားပါတယ္။ ကႀကီး ကစြန္းပင္ ေရမွာရႊင္ဆိုတဲ့ စာကဟုတ္ေနပါလွ်က္နဲ႔ က ကညစ္ေပမွာျခစ္လုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့ အားလံုး ဒုကၡေရာက္ကုန္ၾကေရာ။ ကညစ္တို႔၊ ေပတို႔ဆိုတာ ကေလးေတြက ဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ။ ကေလးမေျပာနဲ႔ သူတို႔ကို သင္ေနရတဲ့ဆရာမေတြ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ကညစ္ကိုမျမင္ဖူးသလို ေပရြက္ကိုလည္း ျမင္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ ျပဳစုရာမွာ မူလတန္းဆရာ၊ ဆရာမေတြ မပါမျဖစ္ပါသင့္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ကန္အစြန္းမွာေပါက္လို႔ ကန္စြန္းပင္လို႔ေရးတာဆိုျပီး ၾကံဖန္ေျပာတာကို သေဘာမတူပါ။ ငွက္ေပ်ာပင္မွာ ငွက္မနားပါ။ သေဘၤာပင္ေကာ သေဘၤာေပၚမွာေပါက္သလား။ ဆီးပင္ေအာက္ ရွဴမေပါက္သင့္ပါ။ (ကန္ေတာ့ပါ) ဆီးကို ဇီးလို႔ေတာ့ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ ဇီးကပ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ဝန္ရွိတာ။ (အဲတာလည္း ကန္ေတာ့ပါ။)
ျမန္မာစာ စာလံုးေလးေတြကို ကိုယ့္အျမင္နဲ႔ ေတြးေတာေျပာၾကတယ္။ ဟုတ္သလိုလုိနဲ႔ မဟုတ္တာေတြၾကားေနရတယ္။ ဆရာၾကီးေတြလည္း ပါတယ္။
ငယ္ငယ္က လယ္ထဲမွာေပါက္တဲ့ လယ္ကစြန္းရြက္ေလးေတြကို ကိုယ္တိုင္ခူးခဲ့ဘူးတာကို အမွတ္ရတယ္။ အရိုးနီညိဳညိဳ အိမ္ကိုယူလာ၊ အမလို႔ ကြ်န္ေတာ္ကေခၚတဲ့ အေဒၚက ခ်က္ေကြ်းပါတယ္။ မင္းရြာမွာ။ လယ္စြန္းရြက္လို႔ မေခၚပါ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၅-၉-၂ဝ၁၆
၁၆-၁၁-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment