Precise သတ္ပံုစာ သံခိပ္

Deedi Grown ဆရာ႐ွင့္ ဆရာရဲ႕က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ပညာေပးတဲ့ေဆာင္းပါးေတြဘေလာ့ေတြကို ဖတ္ရတဲ့ က်န္းမာေရးအသိေတြ တိုးတိုးလာလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္႐ွင္။ ဒါေပမယ့္ သတ္ပံုႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဘဝင္မက်ပါဘူး႐ွင္။ ဆရာတို႔ေခတ္မွာ တစ္ကို တလို႔ ေရးခဲ့ေပမယ့္ သမီးတို႔က်ငယ္ငယ္ကတည္း တစ္လို႔ပဲေရးမွအမွန္လို႔ သင္ၾကားခဲ့ရသလို အမ်ားလည္း အဲ့လိုပဲေရးၾကပါတယ္။ ဒါကိုမွားတယ္ဆိုၿပီး ခဏခဏေထာက္ေနေတာ့ မခံခ်င္ပါဘူးဆရာ။ သတ္ပံုနဲ႔ ျမန္မာစာ အေရးအသားဆိုတာ တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းလဲလာတာပဲေလ။ ဆရာေတာင္ ပုဂံေခတ္ကအေရးအသားမ်ိဳးကို သံုးေသးလို႔လား႐ွင္။

ကြ်န္ေတာ္ သတ္ပံုေရးေနတာ အၾကိမ္တရာ (တစ္ရာ မဟုတ္) လို႔ေရးတာလည္းမ်ားပါျပီ။ သေဘာတူတယ္၊ မတူဘူး အဆင့္ေရာက္လာတာ တိုးတက္လာတာျဖစ္တယ္။ ဖာသိဖာသာေနၾကရင္ ေျပာင္းစရာ ေကာင္းစရာမရွိပါ။ ေရွးက ေရးတာတိုင္းသည္ မွန္၏၊ ေခတ္ေပၚေတြလက္မခံ မဟုတ္ေၾကာင္းကိုလည္း အကိုးအကားေတြေပးခဲ့ျပီးပါျပီ။ ပို႔စ္ တခုႏွစ္ခုသာ ဖတ္မိသူေတြက ထပ္ထပ္ေမးေနၾကတယ္။

က်မၼာေရး၊ ၾဆာ၊ ယၡင္၊ သၡင္၊ မင္းသၼီး၊ မိုဃ္း၊ စြဲး၊ ဧး၊ ဥဴး၊ စတာေတြကို ဆက္သံုးပါလို႔ မေျပာပါ။ စြယ္စံုက်မ္းပါသတ္ပံုေတြ ေျပာင္းေရးတာတခ်ိဳ႕ကိုျငင္းစရာမရွိပါ။ ဂ်ဴးလယပ္ဆီဇာကို ဂ်ဴလီယက္ဆီဇာ၊ ဆအူးဒီအာေရဗ်ကို ေဆာ္ဒီအာေရးဗီးယား၊ ဆိုက္ဗီးရီးယားကို ဆိုက္ေဗးရီးယား၊ ယန္ဆီျမစ္ကို ယန္စီျမစ္၊ ရွီကာဂိုးကို ခ်ီကာဂို၊ ရွီကာဂို၊ ဗဲလဂ်ီယမ္ကို ဗယ္လဂ်ီယန္၊ ကြန္မ်ဴနစ္ကို ကြန္ျမဴနစ္၊ ဗုဇြန္လို႔ေရးရာကေန ပုစြန္ျဖစ္လာတယ္။ သမၼတ နဲ႔ သမတ၊ ကစြန္းပင္ နဲ႔ ကန္စြန္းပင္၊ တရုပ္ နဲ႔ တရုတ္၊ စတာေတြ မတူပဲေရးတာက အဓိပၸါယ္ေျပာင္းစရာမရွိပါ။

တ ကို တစ္ လို႔သာေရးရမယ္လို႔ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္က လမ္းစဥ္ပါတီဥကၠ႒ရဲ႕ လမ္းညႊန္ခ်က္အရ ေျပာင္းခဲ့တာပါ။ တေတြက မွားလို႔ ေျပာင္းေစတာ မဟုတ္ပါ။ တေျပးညီျဖစ္သင့္တယ္ ေျပာလို႔ပါ။ အဲတာသာလွ်င္မွန္၏လို႔ေျပာတာ၊ အဲလိုမေရးရင္ ထုတ္ေဝခြင့္မေပးတာ၊ ဒဏ္ေဆာင္ခိုင္းတာ၊ လူတိုင္းက အဲလိုေရးေနလို႔ အဲတာကသာမွန္တယ္ေျပာေနတာကိုေတာ့ သေဘာမတူပါ။ ေဆာရီး။

ကြ်န္ေတာ္ေပးခဲ့တဲ့ဥပမာေတြဟာ အထင္ကရဆရာေတြျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္လူေတြ တခ်ိဳ႕ေတာ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾသကာသဘုရားရွိခိုးနဲ႔ စခ်င္တယ္။ အနႏၲသူရိယ၊ ေပေလးပင္ရွင္ေလးပါး၊ နဝေဒး၊ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းျပဳပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ဦးႏု၊ သိပၸံေမာင္ဝ၊ သိန္းေဖျမင့္၊ ေရႊဥေဒါင္း၊ ဒဂံုေရႊမွ်ား၊ ေမာင္ထင္၊ မင္းသုဝဏ္၊ ေဇာ္ဂ်ီ၊ ဦးဖိုးက်ား၊ သခင္ဘေသာင္း၊ ဦးေဖေမာင္တင္၊ ေသာ္တာေဆြ၊ ကာတြန္းဦးဘဂ်မ္း၊ သခင္သန္းထြန္း၊ ျမသန္းတင့္၊ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊ ေအာင္လင္း၊ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္၊ ခင္မ်ိဳးခ်စ္၊ လူထုဦးလွ၊ ေဒၚအမာ၊ ပါရဂူ၊ ရန္ကုန္ဘေဆြ၊ ဝင္းဦး၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး၊ သုခ၊ ဇဝန၊ ဒဂုန္ခင္ခင္ေလး၊ မဟာေဆြ၊ ဒဂုန္နတ္ရွင္၊ တက္တိုး၊ ထင္ႀကီး၊ ေဒါက္တာသန္းထြန္း၊ ေအာင္သင္း၊ ဒဂုန္တာရာ၊ တင္မိုး၊ ႕႕႕႕႕

အဲဒီစာဆိုေတြ၊ စာေရးဆရာေတြ၊ ကဗ်ာဆရာေတြထက္ ေနာက္လူသစ္ေတြက ပိုေတာ္တယ္လို႔မထင္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္ မွားေနသလား။

မတစ္ေတာ့တာေတြ တိုးသထက္တိုးလာေနပါတယ္။ အားတက္ပါတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၆-၉-၂ဝ၁၆
၁၈-၁၁-၂ဝ၁၆

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ