ကင္းေဝး ရန္ဘယာ

စံုကႏၲာျမိဳင္ၾကီး ဘယ္ထီးမွမပါ စာအုပ္အဖုံးကို ေတြ႔လိုက္တယ္။ ေက်းဇူး။ ကိုအံၾကီးဆိုတဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္မွာလည္း အဲလို စာသားပါတယ္။

ကႏၲာရဆိုတာ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ေနရာ စံုျမိဳင္ဆိုတာ စိုစိမ္းအံု႔ဆိုင္းေနတဲ့သစ္ပင္ေတြ ေပါက္ေရာက္တဲ့ေတာ။ လူ႔ဘဝမွာ အဲလို မတူျခားနာတဲ့ ခရီးလမ္းေတြမွာ ျဖတ္သန္းရတတ္တယ္။ ျမိဳင္ၾကီးထဲမွာ ေဆာင္းစရာမပါတဲ့အခါ စလူရြက္ကိုသာ မိုးရတယ္။ စံုကႏၲာေနပူခရီး ဘယ္ထီးမွ မပါပါတယ္ ႕႕႕။ စီးစရာဖိနပ္လည္း တခါတခါ မပါတတ္ၾကပါ။ ေျခဖဝါးမွာပါ ခေယာင္းေတာ ျဖစ္ရတတ္တယ္။

ဇာတ္ပြဲေတြမွာ ျမိဳင္ထကတာကို သေဘာက်ၾကတယ္။ မင္းသားက အဆိုေကာင္း အေျပာေကာင္း၊ မင္းသမီးကလည္း အကေကာင္း။ လူ႔ဘဝမွာ တၾကိမ္တည္းသာ စံုတြဲကၾကရျပီး ကခ်ိန္က မၾကာပါ။ ဘီလူးနဲ႔ ေတြ႔ရတတ္တယ္။ ဗီလိမ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတတ္တယ္။ ဇာတ္ေပါင္းခန္းတိုင္းမွာ ဇာတ္လိုက္က မႏိုင္ပါ။

ငါးရာ့ငါးဆယ္ဆိုတာ မ်ားျပားရွည္ၾကာသလို ထင္ရေပမဲ့ ကြင္းဆက္ေပါင္းက မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ရွိတာ။ ဘဝကမ်ိဳးကလည္း စံုလွတယ္။

ျဖဴနီျပာဝါ ေရာင္စံုျဖာ ႕႕႕ ကင္းေဝး ရန္ဘယာ။

https://www.youtube.com/watch?v=fBVoD0wTf5g&list=PLavZo2qqHUNzdHQJK4Q3JoYjiibwYZ9tS&index=2

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂ဝ-၂-၂ဝ၁၈

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ