တာရွည္ခံ အလွ
စိန္ပန္းက တႏွစ္လံုးလိုလို ပြင့္ပါတယ္။ အေမႊးနံ႔က မရွိရွာေတာ့ လူသူေတြဂရုစိုက္တာ မခံရပါ။ ရာသီခ်ိန္ေရာက္တဲ့အခါ ပိေတာက္ပင္ေတြက ပြင့္လာၾကတယ္။ လွလြန္း ေမႊးလြန္းလို႔ သူ႔ေခါင္းမွာလည္း ပိေတာက္ပန္း၊ ကိုယ့္ေခါင္းမွာလည္း ပိေတာက္ပန္း။ လြမ္းေလာက္ပါတယ္။ ဂုဏ္ေမာက္စရာ ေကာင္းလွပါေပတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ေဆးမန္းမွာ လြမ္းစရာရယ္လို႔ ေျပာစမွတ္သေကၤတ မရွိပါ။ ေက်ာင္းေရွ႕တည့္တည့္မွာ စိန္ပန္းပင္သာရွိတယ္။ အေရာင္ကလည္း အနီေရာင္ရိုးရိုးပါ။ အပင္ေအာက္ ရပ္ေစာင့္ေနတိုင္း ေခါင္းေပၚမွာ အရြက္ေျခာက္ေတြက က်က်လာေတာ့ ဘယ္မွာလာ စိတ္ကူးယဥ္စရာျဖစ္မွာတုန္း။
ဒါေပမဲ့ ႕႕႕
သူ႔ရဲ႕တာရွည္ခံလွတဲ့သက္တမ္းကို ပိေတာက္ပန္းကို ကမ္းခ်င္တယ္လို႔ စိန္ပန္းခင္ျမာ မုဒိတာပြါးေနရွာပါသတဲ့။ (တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ရဲ႕ကဗ်ာတပုဒ္ကို မွီးပါတယ္။)
ျမန္မာျပည္မွာ အလွေတြ တာရွည္ခံပါေစသတည္း။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁-၃-၂ဝ၁၇
၁-၃-၂ဝ၁၈
Comments
Post a Comment