Union spirit of Bogyoke Aung San ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ (ခ)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္

ေရးသားသူ = ဦးေအးသာေအာင္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ CRPP ၏ (၅၃)ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ အထိမ္းအမွတ္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ျပည္ေထာင္စုသေဘာတရားမ်ားစာအုပ္ ေကာက္ႏုတ္စာ

အပိုင္း (ခ)
တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ သေဘာထား သို႔မဟုတ္ ျပည္ ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကို ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံတြင္ တင္သြင္းခဲ့ေသာ အဆိုမ်ား၌ ပီျပင္စြာေတြ႔ျမင္ရသည့္အျပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား၏ ျဖစ္တည္မႈအေျခခံႏွင့္လည္း အလြန္ကုိက္ညီမႈရွိသည္ကို ေတြ႔ ရေပသည္။ ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံတြင္ အဆုိ (၁၄)ခ်က္ကိုတင္ သြင္းခဲ့ရာ အပုိဒ္ (၃)တြင္ ေအာက္ပါအတုိင္း ေဖၚျပထားသည္-
၃(၁) ေအာက္ပါ အဂၤါလကၡဏာအားလံုးႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အခ်ိဳ႔ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပည့္စံု၍ (ခ)(ဂ)(ဃ)(ခ)တို႔၌ ေဖာ္ျပထားေသာ နယ္ေျမမ်ားသည္ ဤတုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္က ဆံုးျဖတ္သတ္မွတ္၍ ေနာင္အခါ ႏုိင္ငံဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံ ဥပေဒတြင္ ထုိသို႔ ဆံုးျဖတ္ သတ္မွတ္ေသာတရားဥပေဒႏွင့္အညီျပည္ေထာင္စုျပည္နယ္ အဆင့္အတန္းကိုျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ရ ျပည္နယ္အဆင့္အတန္းကိုျဖစ္ေစ လူမ်ိဳးစုျပည္နယ္ အဆင့္အတန္းကိုျဖစ္ေစရရွိမည္။

အဂၤါလကၡဏာမ်ားကား-
၁) ပထဝီအေနအထားအရ နယ္နိမိတ္အထင္အရွားရွိျခင္း။
၂) ျမန္မာစကားႏွင့္မတူေသာ ဘာသာစကားတမ်ိဳးတည္းရွိျခင္း။
၃) ယဥ္ေက်းမႈတမ်ိဳးတည္းရွိျခင္း။
၄) ရာဇဝင္အစဥ္အလာတမ်ိဳးတည္းရွိေသာ လူစုရွိျခင္း။
၅) စီးပြားေရးဆုိင္ရာအက်ိဳးေက်းဇူးႏွင့္စီးပြားေရးလံုေလာက္မႈတို႔ရွိေသာ လူစုရွိျခင္း။
၆) လူဦးေရ အေတာ္အတန္ရွိျခင္း။
၇) သီးျခားျပည္ေထာင္စု အဖြဲ႔ဝင္တခု အျဖစ္ျဖင့္ မိမိ၏ ကိုယ္ပုိင္ ထင္ရွားခ်က္အတုိင္းေနလိုေသာ ဆႏၵရွိျခင္းတို႔ျဖစ္ေလသည္။
ထိုနယ္ေျမမ်ားသည္ မိမိတို႔အားအပ္ႏွင္း၍ေသာ္လည္း ေကာင္းခြဲေဝ လႊဲအပ္၍ေသာ္လည္း ရရွိေသာအာဏာႏွင့္ အလုပ္ဝတၱရားမ်ားကို သံုးစြဲ ေဆာင္ရြက္ရမည္။

၃(၂) ထုိအာဏာႏွင့္ အလုပ္ဝတၱရားမ်ားသည္ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံ သဘင္ကခန္႔ေသာ ေကာ္မတီအဖြဲ႔၏ ေစ့စပ္ခ်က္ျဖင့္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ သေဘာတူညီခ်က္ကိုရၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္သတ္မွတ္ရမည့္ အာဏာႏွင့္အလုပ္ဝတၱရားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အထက္ပါ ေကာ္မတီအဖြဲ႔၏ ေစ့စပ္ခ်က္ျဖင့္ ရရွိလာေသာ သေဘာတူညီခ်က္သည္ ဖဆပလ အမႈေဆာင္အဖြဲ႔၏အတည္ ျပဳခ်က္ကို ခံယူရမည္။

အထက္ပါေဖၚျပျခင္မ်ားကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံကို ဖြဲ႔စည္းရာတြင္ အဖြဲ႔ဝင္ျပည္နယ္မ်ား၏ အဆင့္အတန္းကို အေျခခံအဂၤါရပ္(၇)ရပ္သတ္မွတ္ၿပီး ထုိအဂၤါရပ္မ်ားေပၚမူတည္၍ ျပည္ေထာင္စုျပည္နယ္၊ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ရျပည္နယ္၊ လူမ်ိဳးစု ျပည္နယ္ဟူ၍ ျပည္နယ္မ်ား၏ အဆင့္ကို ခြဲျခားသတ္မွတ္ေဖၚျပထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဤသည္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ လူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ေပၚတုိးတက္မႈအားျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ကြဲျပားလ်က္ရွိရာ ထုိအေျခအေနမ်ားႏွင့္ လြန္စြာကုိက္ညီမႈ ရွိသည္ဟု ဆုိရေပမည္။ အပုိဒ္ငယ္(၂)တြင္လည္း ျပည္နယ္မ်ား၏ လုပ္ပုိင္ခြင့္အာဏာမ်ားကို ေဆြးေႏြးညိွႏႈိင္းၿပီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ သေဘာတူမွ ဆံုးျဖတ္မည္ဟူ၍ ပါရွိသည္မွာ ဒီမိုကေရစီက်ၿပီး လူမ်ိဳးမ်ား၏ အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားကို ေလးစားရာေရာက္ေပသည္။

အပုိဒ္(၄)တြင္ ေအာက္ပါအတုိင္းေဖၚျပထားေပသည္-
၄။ (ဤေနရာမွစ၍ေအာက္တြင္ျပည္ေထာင္စုဥပေဒျပဳအဖြဲ႔ဟုေခၚဆိုအပ္ေသာ)ဗဟုိဥပေဒျပဳအဖြဲ႔၏ စီရင္ပုိင္ခြင့္အာဏာသည္ ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံ တဝွမ္းလံုး၌တည္ရမည္။ ျပည္ေထာင္စုျပည္နယ္ သို႔မဟုတ္ ကုိယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ရျပည္နယ္ သုိ႔မဟုတ္ လူမ်ိဳးစုျပည္နယ္ တို႔၏ ဥပေဒအဖြဲ႔မ်ားကို လံုးဝခြဲေဝ လႊဲအပ္ေပးသည့္ ဌာနအမ်ိဳးအစားထဲတြင္မပါဝင္ေသာ ကိစၥခပ္သိမ္းတို႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ႏိုင္ငံဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ၌ မည္သို႔ပင္ဆိုထားေစကာမူ ျပည္ေထာင္စုဥပေဒအဖြဲ႔၏ ဥပေဒျပဳအမိန္႔အာဏာသည္ ေအာက္၌သီးျခားေဖၚျပထားေသာ ဌာနအမ်ိဳးအစားမ်ားတြင္ ပါဝင္သည့္ ကိစၥအားလံုးတို႔ အေပၚ၌ တည္ရမည္။

၁) ျပည္ေထာင္စုအစိုးရဌာနမ်ားကိစၥ။
၂) ျပည္နယ္အခ်င္းခ်င္းကိစၥမ်ား။
၃) က်န္ကိစၥမ်ား။
၄) ျပည္ေထာင္စုတစ္ႏုိင္ငံလံုးႏွင့္ခ်ီ၍ စီးပြားေရးတုိးတက္ေအာင္ျပဳရန္ရွိေသာ ကိစၥမ်ား။
၅) ျပည္ေထာင္စုနယ္ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ရ ျပည္နယ္ လူမ်ိဳးစု ျပည္နယ္ တို႔မွတပါး က်န္နယ္ေျမမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာကိစၥမ်ား။
(မွတ္ခ်က္။ အထက္ပါပုဒ္မ(၄)ပုဒ္မခြဲ(၅)တြင္ဆိုထားေသာက်န္နယ္ေျမမ်ားအတြက္ ဥပေဒျပဳအဖြဲ႔မ်ားသတ္သတ္ထားရွိမည္မဟုတ္ေခ်။)

အထက္ေဖၚျပပါအခ်က္မ်ားကို သံုးသပ္မည္ဆိုပါက ျပည္ေထာင္စု ျပည္နယ္၊ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ရျပည္နယ္၊ လူမ်ိဳးစု ျပည္နယ္မ်ားသည္ လံုးဝ ဥပေဒျပဳအာဏာမ်ားရွိၾကၿပီး၊ က်န္ေဒသမ်ားတြင္ကား ဥပေဒျပဳအာဏာေပးထားမည္ မဟုတ္သည္ကို တိတိက်က် ေဖၚျပထားေပသည္။

၇(၁) တုိင္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ား ၏ အခြင့္အေရးမ်ားျဖစ္ေသာ
၁) လူတုိ႔၏ အခြင့္အေရး။
၂) လူမ်ိဳးတို႔၏ စရုိက္၊ ထံုးစံဓေလ့၊ စသည္တို႔ႏွင့္ ဆိုင္ေသာ သို႔မဟုတ္ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ဆုိင္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ား။
၃) ကုိယ္ပုိင္ယဥ္ေက်းမႈျပဌာန္းႏုိင္ခြင့္ကိုမထိခုိက္ေစပဲ လြတ္လပ္စြာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံႏုိင္ေသာ အခြင့္အေရး
၄) ဥပေဒျပဳအဖြဲ႔တြင္ ထုိက္သင့္ေသာကိုယ္စားလွယ္ဦးေရပါဝင္ ႏုိင္ေရး။

ထုိအခြင့္အေရးမ်ားကို လူမ်ိဳးေရးအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဘာသာ စကားအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ရာဇဝင္ အစဥ္အလာမ်ားအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ လူမ်ားစုႏွင့္ကြဲျပားျခားနားေသာ သူမ်ားလည္းျဖစ္၍ သက္ဆုိင္ရာ ျပည္ေထာင္စု အဖြဲ႔ဝင္တခုတြင္ လူဦးေရ ဆယ္ပံုတပံုထက္မနည္းရွိသည့္ သူမ်ားလည္းျဖစ္ေသာ ျပည္သူတစုသည္ ခံစားႏုိင္သည္ဟု အာမခံခ်က္ ရွိရမည္။

ဤအပုိဒ္တြင္မူ လူနည္းစုလူမ်ိဳးစုအေရးကို အေလးေပးေဖၚျပထားသည္ကို ေတြ႔ရေပမည္။
၈။ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္သည္ ျပည္ေထာင္စုျပည္နယ္ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ျပည္နယ္ လူမ်ိဳးစု ျပည္နယ္တုိ႔အား ပုိင္းျခား ခြဲေဝလႊဲအပ္ထားေသာအာဏာမ်ားမွတပါးလြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္ သမတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒျပဳ အာဏာကိုလည္းေကာင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအာဏာကုိလည္းေကာင္း၊ တရားစီရင္မႈအာဏာကိုလည္းေကာင္း စိုးပုိင္ရမည္။ ထိုအာဏာတို႔ကုိ ႏုိင္ငံဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒကတည္ေထာင္ထားေသာျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရဌာနမ်ားက ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထုိဌာနမ်ား၏ အမိန္႔အရေသာ္လည္းေကာင္း သံုးစြဲႏုိင္ရမည္။ ျပည္ေထာင္စုအာဏာႏွင့္ ျပည္နယ္၏အာဏာကို ခြဲေဝသတ္မွတ္ထား မည္ကို အတိအက်ေဖၚျပထားျခင္းျဖစ္ေပသည္။

၉။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိျပည္သူအားလံုးတို႔၏ အထြဋ္အျမတ္ျဖစ္ထိုက္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အႀကီးအမႉးျဖစ္သည့္ ႏုိင္ငံေတာ္ သမတႏွင့္တကြ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ လူမ်ိဳးစုလႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ပါေသာ ျပည္ေထာင္စု မဟာလႊတ္ေတာ္သည္ ျပည္ေထာင္စု ဥပေဒျပဳ အာဏာကိုစိုးပုိင္ရမည္။ ႏုိင္ငံေတာ္သမတအား ျပည္ေထာင္စု မဟာလႊတ္ေတာ္က ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ရမည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ားကို လ်ိဳ႔ဝွက္ေသာ မဲဆႏၵေပးစနစ္ျဖင့္ အရြယ္ေရာက္သူတုိင္းက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ရမည္။ လူမ်ိဳးစုလႊတ္ေတာ္တြင္ ျပည္ေထာင္စုျပည္နယ္မွလည္းေကာင္း တုိင္းရင္းသားလူနည္းစုမွ လည္းေကာင္း ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႔ဝင္တခုအျဖစ္ျဖင့္ စုရံုးဖြဲ႔စည္းအပ္ေသာ က်န္နယ္ေျမမ်ား မွလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္စားလွယ္အမတ္မ်ား ပါဝင္ရမည္။

ဤအပုိဒ္သည္လည္း ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံအတြက္ အဓိကက်သည့္အျပင္ လူမ်ိဳးမ်ားတန္းတူေရးအတြက္ အေရးပါသည့္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ ရပ္ထားရွိေရးကို ထင္ထင္ရွားရွားေဖၚျပထားျခင္းျဖစ္သည္။ အားလံုးကို ျခံဳ၍ ေျပာျပရမည္ဆုိပါက ဗုိလ္ခ်ဳပ္တို႔ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုမူသည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံရွိ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ ပကတိအေျခအေနႏွင့္ ကုိက္ညီေသာ မူတရပ္ျဖစ္သည္ဟုဆိုရေပမည္။

၄င္းအျပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ေရးဆြဲရမည့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ပတ္သက္သည့္ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားႏွင့္၄င္း လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားကို ရွင္းလင္းေျပာၾကားခ်က္မ်ားတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ ျပည္ေထာင္စု သေဘာတရားႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကို ပုိမို၍ ရွင္းလင္းစြာ ေတြ႔ႏုိင္ေပသည္။

လမ္းညႊန္မူ(၇)ခ်က္မွာ-
၁။ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ျမန္မာျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံေတာ္ဟု ေခၚတြင္ေစေသာ လြတ္လပ္သည့္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပုိင္ သမတႏုိင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒျဖစ္ေစရမည္။

ထုိ႔ျပင္-
၂။ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္တြင္ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒကသတ္ မွတ္ေဖၚျပသည့္ တသီးပုဂၢလျပည္နယ္မ်ားပါဝင္ေစလ်က္၊ သို႔သတ္မွတ္ ေဖၚျပထားသည့္ တသီးပုဂၢလျပည္နယ္မ်ားသည္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ သတ္မွတ္ ေဖၚျပထားသည္ႏွင့္အမွ် ကုိယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာရရွိေစရမည္။

ထုိ႔ျပင္-
၃။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္ လြတ္လပ္ေသာ သမတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္တကြ အပါအဝင္ျဖစ္သည့္ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္း အားလံုးတို႔၏ အခြင့္အာဏာဟူသမွ်တုိ႔သည္ တုိင္းသူျပည္သားတို႔ထံမွ သက္ဆင္းေစရမည္။

ထို႔ျပင္ -
x x x
၅။ ဤဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒတြင္လူနည္းစုအဖုိ႔ လံုေလာက္ေသာ ကာကြယ္ခ်က္မ်ား ထည့္သြင္းျပဌာန္းထားရွိေစရမည္။

ထို႔ျပင္-
x x x
လမ္းညြန္ခ်က္မ်ားအရဆုိပါက ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ကို ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံအျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းရမည္ျဖစ္ေပသည္။ ထုိျပည္ေထာင္စုတြင္ တသီးပုဂၢလ ျပည္နယ္မ်ား(သို႔မဟုတ္)သီးျခားျပည္နယ္မ်ားပါရွိရမည္။ ၄င္းအျပင္ ျပည္နယ္မရရွိေသာ လူမ်ိဳးမ်ားအတြက္လည္း တုိင္းရင္းသားလူနည္းစု လူမ်ိဳးစု အခြင့္အေရးမ်ား သတ္မွတ္ထားရွိၿပီး လံုလံုေလာက္ေလာက္ ကာကြယ္ေပးရမည္ဟူသည့္ အခ်က္မ်ားအထင္အရွားပါရွိေပသည္။ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား၌ေဖၚ ျပရာတြင္လည္း ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ အေျခခံမ်ားကို ထင္ဟပ္ေစပါသည္။

ျမန္မာ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္ဆိုတာကို က်ေနာ္ အထူးရွင္းျပ ေနစရာမလိုပါဘူး။ သည္ႏုိင္ငံေတာ္ကို ျပည္ေထာင္စုေတြ စုထားမည္ဆိုတဲ့ သေဘာေလာက္ပါပဲ။ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္ဆိုကတည္းက က်ေနာ္တို႔ အခုဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒဟာ (Unitary Constitution) လူတမ်ိဳး တည္းဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲႏွင့္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ က်ေနာ္ကေနၿပီးျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံေတာ္အျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းအပ္တယ္လို႔ အဆိုသြင္းတဲ့ကိစၥမွာ ယခု ၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ အမတ္မင္းမ်ားက ဗမာႏုိင္ငံေတာ္ကို သည္လိုျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးအျဖစ္ႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းအပ္တယ္လို႔ဆိုတဲ့ အေျခခံမူဟာ သင့္မသင့္ကို သည္လႊတ္ေတာ္ႀကီးက စဥ္းစားဘို႔ပါပဲ။

က်ေနာ္တို႔အခုျဖစ္ေနတဲ့ ဗမာျပည္ရဲ့ အေျခအေနေတြကို ေထာက္ လို႔ၾကည့္လွ်င္ က်ေနာ္တို႔ႏုိင္ငံကို ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံအျဖစ္ႏွင့္ ဖြဲ႔စည္း တည္ေထာင္မွသာလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆတဲ့အတုိင္း သည္အေျခခံသေဘာကို သည္အဆိုထဲမွာ ထည့္သြင္းၿပီး သည္လႊတ္ေတာ္ႀကီးမွာတင္သြင္းျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္ဆိုသည္မွာ တင္ျပထားျခင္းအားျဖင့္ ယခု သည္တုိင္းျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္မွာၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား ကိုယ္စားလွယ္ အမတ္မင္းမ်ားဟာ ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ သူတို႔သက္ဆုိင္ရာနယ္မ်ားက ပါဝင္ၿပီးသားျဖစ္သြားမည္လားဆိုၿပီး သံသယရွိေနတယ္လို႔ က်ေနာ္သိရပါတယ္။

အဲသည္ေတာ့ ဒီကစၥႏွင့္ပတ္သက္လို႔ က်ေနာ္ တိတိလင္းလင္း ရွင္းလင္းခ်င္တာကေတာ့ ဗမာျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္ လို႔ေခၚတြင္ဖို႔ဆိုၿပီး ေတာ့ သည္အဆိုထဲမွာတင္ျပထားေပမည့္သည္ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ဘယ္နယ္ေတြပါလို႔၊ ဘယ္နယ္ေတြပါရမည္လို႔၊ သတ္မွတ္ထားျခင္း မရွိေသး ပါဘူး။ သည္ေတာ့ ေတာင္တန္းေဒသကေနၿပီးေတာ့ တက္ေရာက္လာၾကတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ ဘာမွ်သည္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး စုိးရိမ္စရာအလွ်ဥ္း မရွိပါဘူး။ သည္ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္ထဲမွာ ကုိယ္ပါခ်င္မွ ကုိယ့္နယ္ ဆုိင္ရာမွေနၿပီးေတာ့ ပါခ်င္မွပါႏုိင္တာပဲ။ သည္တုိင္းျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ မဖြဲ႔ စည္းမီအခါမွာ တုိင္းျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ ဖြဲ႔စည္းရန္အလို႔ငွါ က်ေနာ္တို႔သေဘာ တူညီခ်က္ေတြ စာခ်ဳပ္အမ်ိဳးမ်ိဳးခ်ဳပ္တဲ့အခါတုန္းက ေတာင္တန္းေဒသ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ စာခ်ဳပ္အရဆိုလို႔ရွိရင္ျဖစ္ေစ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေတာင္တန္းေဒသဆုိင္ရာ စံုးစမ္းေရးအဖြဲ႔ အစီရင္ခံစာမွ ေထာက္ခံခ်က္မ်ားကို က်ေနာ္တို႔ လက္ခံလာခဲ့သည့္ အတုိင္းျဖစ္ေစ၊ အဲသည္လို လက္ခံထားခဲ့သည့္ စာသေဘာတြင္မကဘဲ (Not only the letter of agreement) သည္စာသေဘာကို က်ေနာ္သေဘာတူညီလာခဲ့တာတြင္ မကဘဲ၊ က်ေနာ္တို႔အဘို႔မွာဆိုလိုရွိရင္ (The spirit of agreement) သေဘာတူညီလာခဲ့တဲ့ တကယ့္အရင္ခံ သေဘာတရားကို လက္ခံၿပီးေတာ့၊ သည္ အတုိင္းဘဲ သည္တုိင္းျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္မွာ လုပ္မွာပါဘဲဆိုတာ၊ ေတာင္တန္းနယ္ဆုိင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား တိတိလင္းလင္း နားလည္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေပးၿပီးသားကတိ၊ နားလည္ၿပီးသား သေဘာတူညီခ်က္ေတြကို၊ နယ္ခ်ဲ႕သမားေတြလို က်ေနာ္တို႔ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းမလုပ္ပါဘူး။ သည္လို ေပးၿပီးသား ကတိႏွင့္ နားလည္ၿပီးသား သေဘာတူညီခ်က္ကို ေဖါက္ဖ်က္မည္လားလို႔ သံသယရွိတဲ့လူေတြဟာ ဥကၠ႒မင္း ခြင့္ျပဳခ်က္အရေျပာရလ်င္ က်ေနာ္တို႔ ရဲ့ (Sensne of honour, Sense of self-respect, Sense of pride) တို႔ကို ေစာ္ကားတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ယူဆပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေပးၿပီးသားကတိ၊ နားလည္ၿပီးသား သေဘာတူညီခ်က္တို႔အရ၊ ေတာင္တန္းနယ္က ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ တုိင္းျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္လာတဲ့အခါ ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္ေစခ်င္တာက ဘယ္နည္းႏွင့္မွ် က်ေနာ္တို႔ဗမာ လူမ်ားစုျဖစ္တဲ့ လူေတြဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ကုိ အတင္းအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ မသြင္းပါဘူး။ သေဘာမတူဘဲေနႏုိင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးကို လက္တလံုးၾကား လိမ္တဲ့နည္းႏွင့္လည္း က်ေနာ္တို႔ မလုပ္ပါဘူးဆိုတာ အတိအလင္းနားလည္ေစခ်င္ပါတယ္။

ဤရွင္းလင္းခ်က္မ်ားက ေပၚလြင္ေစသည္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုေနထုိင္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံသာျဖစ္ရမည္။ ျပည္ေထာင္စုမ်ားကို ေပါင္းထားသည့္ ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္ရမည္ဟူ၍ ထပ္မံ ရွင္းလင္းထားသည္ကို ေတြ႔ရေပသည္။ ျပည္ေထာင္စုတြင္ ပါဝင္မည့္ ျပည္နယ္မ်ားအေနျဖင့္လည္း လြတ္လပ္မူရွိၿပီး မိမိ၏ ဆႏၵသေဘာ အေလ်ာက္သာ ပါဝင္ရမည္။ အတင္းအက်ပ္အားျဖင့္ ပါဝင္ေစျခင္းျပဳလုပ္ရမည္ မဟုတ္သည္ကိုလည္း ရွင္းလင္းထားေပသည္။ တဖန္ ပင္လံုတြင္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေသာ စာခ်ဳပ္စာတမ္း၏သေဘာအရ၊ ၄င္းေတာင္တန္းေဒသဆုိင္ရာ အစီရင္ခံစာမွ ေထာက္ခံခ်က္မ်ားကိုသာမက၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သေဘာတူညီ ခ်က္မ်ားကိုပါ ေဖါက္ဖ်က္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ရွင္းလင္းေဖၚျပထားေပသည္။

ဤရွင္းလင္းခ်က္၏အေျခခံအေၾကာင္းတရားမ်ားကိုနားလည္ႏုိင္ရန္အတြက္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႏွင့္တကြ ပင္လံုစာခ်ဳပ္တြင္ မပါေသာ္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ တုိင္းရင္း သားေခါင္းေဆာင္မ်ား ေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ား၊ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ တင္ျပခ်က္မ်ား၊ အျပန္အလွန္ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ကတိကဝတ္မ်ားကိုပါ နားလည္ သေဘာေပါက္ရန္လိုေပသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းစသည့္ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ပင္လံုစားခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကသည္။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္သည္ သာမန္ ရုိးရုိးရွင္းရွင္းစားခ်ဳပ္တခုမွ်သာျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုဖြဲ႔စည္းေရးဆိုင္ရာ အေျခခံအခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္အာဏာမ်ားကိုမူ ျပည့္ ျပည့္စံုစံု ေဖၚျပထားျခင္းမရွိေပ။ ၄င္းစာခ်ဳပ္တြင္ ေဖၚျပထားသည္မွာ ၾကားျဖတ္ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ခ်က္ျခင္းပူးေပါင္းျခင္းအားျဖင့္ ရွမ္း၊ ကခ်င္ႏွင့္ ခ်င္း တို႔သည္ လြတ္လပ္ေရးကို ပိုမိုလွ်င္ျမန္စြာရလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ နယ္စပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆာင္ရြက္ရန္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားကိုယ္စားလွယ္တဦးခန္႔ထားေရး၊ ထုိကိုယ္စားလွယ္၏ လုပ္ပုိင္ခြင့္ႏွင့္ တာဝန္ဝတၱရားမ်ား၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ဖြဲ႔စည္းေရးကိစၥႏွင့္ ဤစာခ်ဳပ္ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ရွမ္းျပည္နယ္၏ ဘ႑ာေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ်ားကို မထိခုိက္ေစရန္စသည့္ အခ်က္မ်ားေလာက္သာ ေဖၚျပထားေပသည္။

သို႔ရာတြင္ ျပည္ေထာင္စုဖြဲ႔စည္းေရးႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာအခ်က္မ်ားကိုကား တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ တင္ျပခ်က္မ်ား၊ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားႏွင့္ အျပန္အလွန္သေဘာတူနားလည္မႈမ်ား၊ ကတိကဝတ္မ်ား အေနျဖင့္သာ ရွိေနၾကေပသည္။ ထုိေၾကာင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ ရွင္းလင္းခ်က္တြင္- က်ေနာ္တို႔ေပးၿပီးသားကတိ၊ နားလည္ၿပီးေသာ သေဘာတူညီခ်က္ေတြကို နယ္ခ်ဲ႔သမားလို က်ေနာ္တို႔ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္း မလုပ္ပါဘူး။ သေဘာမတူဘဲ ေနႏုိင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးကို လက္တလံုးၾကားလိမ္တဲ့နည္းႏွင့္လည္း က်ေနာ္ တို႔မလုပ္ပါဘူး- ဟူ၍ပင္ ထပ္ေလာင္း ကတိျပဳခဲ့ေပသည္။

ျပည္ေထာင္စု ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ေအာက္ပါအတုိင္း ရွင္းလင္းထားသည္ကို ေတြ႔ရေပသည္-
အဲသည္ ႏုိင္ငံဟာလည္းသမတႏုိင္ငံျဖစ္ရမယ္။ သမတစနစ္အရ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့မူေတြ ထည့္ထားပါတယ္။ သည္ ႏုိင္ငံေတာ္ဟာလည္း ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္ျဖစ္ရမယ္-

ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ပတ္သက္သည့္ လမ္းညြန္ျပ ဌာန္းခ်က္(၂)တြင္- ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ သတ္မွတ္ေဖၚျပထားသည့္ တသီးပုဂၢလျပည္နယ္မ်ားပါဝင္ေစလ်က္ ဟု ပါရွိပါသည္။ ထုိအခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရွင္းလင္းခဲ့သည္မွာ- က်ေနာ္တို႔သည္ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ ဘယ္နယ္ပယ္ေတြ ပါမလဲဆိုတာကို သတ္မွတ္ရမည္။ အခု မသတ္မွတ္ရေသးဘူး၊ ပါခ်င္တဲ့နယ္ေတြသာသတ္မွတ္ ရမည္။ အခုမသတ္မွတ္ရေသးဘူး။ ပါခ်င္တဲ့နယ္မွ ပါၾကပါဆိုတာ ရွင္းပါတယ္။ သို႔သတ္မွတ္ေဖၚျပထားသည့္ တသီးပုဂၢလျပည္နယ္မ်ားသည္ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ သတ္မွတ္ေဖၚျပထားသည္ႏွင့္အမွ် ကိုယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာမ်ားရွိေစရမည္။

ထိုဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒမွာ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြး၊ တုိင္ပင္၊ ညိွႏႈိင္းဆံုးျဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သတ္မွတ္ ေဖၚျပထားတဲ့ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာမ်ားလည္း ရွိလိမ့္မည္။ အဲသည္ေတာ့သည္ကိစၥမွာ ရွင္းလင္းနားလည္ေစခ်င္တာက သည္လို ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္ထဲမွာ တသီးပုဂၢလ ျပည္နယ္မ်ားဟာ ဘယ္ျပည္နယ္ေတြလဲ ဆိုတာသည္အထဲမွာ မပါေသးဘူး။ ဘယ္နယ္ေတြက ပါခ်င္လို႔ ဘယ္နယ္ေတြက မပါခ်င္ဘူးဆိုတာ ႏုိင္ငံဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုု အေျခခံဥပေဒတြင္ သတ္မွတ္ ေဖၚျပထားသည့္ ျပည္နယ္မ်ားဟာ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာမ်ား ရွိေစမယ္ဆိုတဲ့အတုိင္း၊ အဲသည္ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာေတြကို သတ္မွတ္ဖို႔ လိုတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေတာင္တန္းနယ္ပယ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ တုိင္ပင္ ေဆြးေႏြးၿပီး လုပ္ရမယ့္ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။

အဲသည္လိုလုပ္ၿပီးမွ သေဘာတူသည္ျဖစ္ေစ၊ ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ ခ်က္က်သည္ျဖစ္ေစ၊ အဲသည္လို ဆံုးျဖတ္ၾကတဲ့အခါမွာ၊ သတ္မွတ္ ေဖၚျပထားတဲ့ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာမ်ားကို သေဘာတူေက်နပ္လို႔၊ ဝင္ လာတဲ့ျပည္နယ္မ်ားသာ ပါလိမ့္မယ္။ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံဆိုၿပီး အဲသည္လို သေဘာေလာက္သာထည့္ထားတယ္။ ဘယ္နယ္ကိုမွ က်ေနာ္တို႔ အတင္း ထည့္ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဤရွင္းလင္းခ်က္မ်ားအရဆုိပါက ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႔စည္းရာတြင္ တသီးပုဂၢလျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းရမည္။ ထုိျပည္နယ္မ်ားတြင္ ကိုယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာမ်ားရွိရမည္။ ထိုအာဏာမ်ားကိုပင္လွ်င္ တုိင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးဆံုးျဖတ္မည္။ ျပည္နယ္မ်ား၏ လုပ္ပုိင္ခြင့္ အာဏာမ်ားကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္က်ၿပီးပါမွ ထိုအခ်က္ေပၚမွာ ႏွစ္သက္မႈရွိမွသာ ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ႏုိင္သည္။ မိမိသေဘာဆႏၵအရ မပါဝင္ဘဲလည္း ေနႏုိင္သည္မ်ားကို ရွင္းလင္းထားေပသည္။ ဤအခ်က္မ်ားကို ၾကည့္ ျခင္းအားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုျပည္နယ္မ်ား ပါဝင္ေရးသည္ အတင္းအက်ပ္ ပါဝင္ေစျခင္းမရွိ၊ လြတ္လပ္ၿပီးသေဘာတူညီမႈရိွမွသာ ဝင္ေရာက္ႏုိင္သည္ကို ေတြ႔ရေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္သည္ လြတ္လပ္မႈ၊ တန္းတူမႈ၊ ဒီမိုကေရစီက်မႈ၊ လူမ်ိဳးမ်ား၏ ကိုယ္ပုိင္ ျပဌာန္းခြင့္ရွိမႈ၊ လူမ်ိဳးစုလူနည္းစု၏ အခြင့္အေရးမ်ားကို အေလးအနက္ထား အသိအမွတ္ျပဳမႈ စသည့္ အေျခခံမူမ်ားေပၚတြင္ တည္ေပသည္။

ဤသို႔အားျဖင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သည္ မွန္ကန္ေသာ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကို ေပါင္းစပ္ကာ အမ်ိဳးသား ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ခဲ့၏။ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားျပႆနာကို ရႈျမင္သံုးသပ္ရာ တြင္ လူမ်ိဳးစြဲ၊ ဆႏၵစြဲကင္းရွင္း၏။ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ ပကတိအေျခအေနမ်ားကို ႏုိင္ငံတကာအေတြ႔အၾကံဳမ်ားႏွင့္ ေပါင္းစပ္ကာ စစ္မွန္ေသာ ျပည္ေထာင္စုမူတရပ္ကို ခ်မွတ္ႏုိင္ခဲ့၏။ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ကိုယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ကိုအသိအမွတ္ျပဳ၏။ စိတ္တူ၊ သေဘာတူ၊ တန္းတူ ရည္တူမႈျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုကိုတည္ေဆာက္ခဲ့၏။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကား ခ်ီးက်ဴးေလးစားအပ္သည္။ စံျပဳအတုယူေလာက္ေပသည္။ ယေန႔ကာလသည္ကား ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာစံနမူနာႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကို လက္ကုိင္ထား ၿပီး၊ အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ၾကရမည့္ အခ်ိန္သမယျဖစ္ေပသည္။

ေအးသာေအာင္
အတြင္းေရးမႉး
ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
http://union-affairs.blogspot.in/
Photo = ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လူထုအားေဟာေျပာစဥ္။