UMEH ဦးပုိင္လီမိတက္ အပိုင္း (၂)

(သုိ႔မဟုတ္)
တပ္မေတာ္လက္ဝါးႀကီးအုပ္ မဟာစီးပြားေရးလုပ္ငန္းၾကီးမ်ား

၁၅-၁-၂ဝ၁၆ ေန႔ကလႊတ္ေတာ္မွာ NLD ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေအာင္မိုးညိဳေဆြးေနြးခ်က္ကို လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ကေန သတိတာေပးခံလိုက္ရတယ္။ သူ႔ေဆြးေႏြးခ်က္ထဲမွာ စစ္တပ္ပိုင္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းၾကီးေတြအေၾကာင္းပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ရွာေဖြစုေဆာင္းထားတဲ့ စစ္တပ္ပိုင္မဟာစီးပြါးေရးလုပ္ငန္းၾကီးအေၾကာင္းက စာမ်က္ႏွာေပါင္း (၃ဝ) ေက်ာ္ရွိလို႔ အပိုင္း (၅) ပိုင္းခြဲ တင္ပါရေစ။

အပိုင္း (၂)

ဦးပုိင္အစ
၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈအဖဲြ႔အစုိးရ ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနက ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ စီးပြားေရးဦးပုိင္လီမီတက္ The Union of Myanmar Economic Holdings Limited ကုိ ၁၉၅ဝ အထူးကုမၸဏီအက္ဥပေဒ အရ ဖဲြ႔စည္းေၾကာင္း အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာ အမွတ္ ၇/၉ဝ နဲ႔ေၾကညာခဲ့တယ္။ ၁၈-၉-၁၉၈၈ ေန႔၊ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္း တပ္မေတာ္ကတည္ေထာင္ခဲ့တယ့္ ပထမဦးဆုံးစီးပြားေရးလုပ္ငန္းျဖစ္တယ္။

ကုမၸဏီလုပ္ငန္းနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကီးထြားျခင္းမရွိေအာင္ပိတ္ပင္ျခင္းခံေနရတဲ့ ဗမာျပည္မွာ စီးပြားေရးဦးပုိင္လီမိတက္ ဆုိတာကုိ လူအခ်ဳိ႕အတြက္ နားဆန္းေနသလုိရွိပါတယ္။ ဦးပိုင္ဆုိတာ သာမန္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတခု (သုိ႔) စက္မႈလုပ္ငန္းတခုကို လုပ္ကုိင္တဲ့ ေငြအရင္းအႏွီး မဟုတ္ေခ်။ ရွိသမွ်အရင္းအႏွီးအားလုံးကုိ လုပ္ငန္းတခုခုမွာ ျမွဳပ္ၿပီး လုပ္ျခင္းလည္း မဟုတ္ေခ်။ လုပ္ငန္းကုိင္ငန္း အေျမာက္အမ်ားမွာ စုိးမုိးတဲ့အေနအထားရရန္ (ရွယ္ယာအားလုံး၏ ၄ဝ% ထက္ပုိၿပီးလုိအပ္ခဲ့တယ္။) အရင္းအႏီွီးကုိ ျဖန္႔ခဲြၿပီး ခ်ဳပ္ကုိင္လုိက္တယ္။ တခါတေလ ေခ်းေငြပုံစံမ်ဳိးကစၿပီး အဆင့္ဆင့္ တုိးဝင္ျခင္းလည္း ရွိတတ္တယ္။ ပထမဆုံးအစုစပ္ေဖာ္ထုတ္လုိက္တဲ့ ဖရဇ္ဝါနာ၊ ေဒဝူးတုိ႔နဲ႔ ဖက္စပ္လုပ္ငန္းေတြဆုိရင္ အျခားျပင္ပက ရွယ္ယာပုိင္ရွင္မ်ားပါဝင္စရာမရွိလို႔ ႏုိင္ငံျခားအရင္းရွင္ကုမၸဏီႀကီးေတြနဲ႔ သူတုိ႔သာ ထင္သလုိ ခ်ယ္လွယ္ႏုိင္ၾကဘြယ္ရာရွိတယ္။

အဲလိုအစုဝင္ၿပီးခ်ဳပ္ကုိင္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကေန အျခားလုပ္ငန္းကုိင္ငန္းေတြကို တည္ေထာင္ျခင္း၊ အစု ရွယ္ယာ ဝယ္ယူျခင္းစတဲ့နည္းမ်ားနဲ႔ ခ်ဳပ္ကုိင္ပါလိမ့္ဦးမယ္။ (ရွယ္ယာအားလုံး တန္ဘုိးရဲ႕ ၄ဝ% ထက္ပုိ၍မလုိပါ)။ ဦးပုိင္စနစ္ဆုိတာ အဲဒီနည္းနဲ႔ မိမိအရင္းထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာပုိတဲ့ လုပ္ငန္းကုိင္ငန္းေတြကိုခ်ဳပ္ကုိင္တဲ့ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ အရင္းအႏွီးျဖစ္တယ္။ စစ္ဗိုလိဳပ္ေတြဟာ မဆလ ၂၆ ႏွစ္တံုးကေတာ့ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ကိုရန္သူလို႔ လူၾကားေကာင္းေအာင္ ေအာ္ခဲ့ၾကသူေတြသာျဖစ္တယ္။  အထူးကုမၸဏီတခုအေနနဲ႔ သူအျပည့္အဝပုိင္တဲ့ကုမၸဏီေတြနဲ႔ ကုမၸဏီခဲြေတြဟာ အခြန္ကင္းလြတ္ခြင့္ အထူးအခြင့္အေရးကုိ ရယူခံစားတယ္။ ဒါေပမယ့္တဲြဖက္လုပ္ကုိင္တဲ့ ကုမၸဏီေတြမွာ အဲဒီအခြင့္ထူးကုိ မခံစားရေခ်။

ဦးပုိင္လီမ္ိတက္ဟာ ဖရစ္ဝါနာ၊ ေဒဝူးတုိ႔နဲ႔ ဖက္စပ္လုပ္ျပီး ပဲြဦးထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ေသးေသးမႊားမႊားလုပ္ငန္းနဲ႔ အရႈံးအျမတ္ မေသခ်ာတဲ့လုပ္ငန္းမ်ဳိးမွာ မပါဝင္ပါ။ ဒါ့ျပင္ စစ္အုပ္စုရဲ႕သခင္ရင္းမ်ားလို႔ဆုိႏုိင္ေလာက္တဲ့ ကုမၸဏီေတြနဲ႔လုပ္ကုိင္တာ ျဖစ္တယ္။ အေနာက္ႏုိင္ငံလက္ဝါးႀကီးအုပ္အရင္းအႏွီးမ်ားထဲက စက္မႈလုပ္ငန္း၊ အရက္လုပ္ငန္း၊ စာနယ္ဇင္းလုပ္ငန္း၊ ေၾကးစားေဘာလုံး အသင္းစသည္တုိ႔ကုိ တၿပိဳင္နက္ထဲ ပုိင္ဆုိင္ထား ျခင္းမ်ဳိးမ်ား ရွိသည္။ အဲတာေၾကာင့္ ဘီအီးဒီစီ အရက္ ထုတ္လုပ္ဖူးတဲ့၊ ကြမ္းယာဆုိင္ကုိပင္ ျပည္သူပုိင္သိမ္းဖူးတဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ ကုေဋ တေထာင္အရင္းအႏွီးႀကီးနဲ႔ တုိင္းျပည္မွာ အေရးပါတဲ့၊ အျမတ္ရတဲ့လုပ္ငန္းကုိင္ငန္းမ်ားမွာ ရွယ္ယာဝင္ပါကာ ခ်ဳပ္ကုိင္ေတာ့တာျဖစ္တယ္။

စီးပြားေရးဦးပုိင္လီမိတက္ကို ဘယ္သူေတြက ပုိင္ဆုိင္ခ်ဳပ္ကိုင္မယ္ဆိုတဲ့ ျပႆနာကုိ ဆက္ေျပာစရာလုိလာတယ္။ အဲဒီလီမိတက္မွာ အစုရွယ္ယာဝင္တုိင္း မဲေပးခြင့္ရွိသည္ဆုိေသာ လြတ္လပ္မႈမ်ဳိးေၾကာင့္ သာမန္စစ္သားကေလးနဲ႔ စစ္ျပန္တပ္ၾကပ္အုိႀကီးတုိ႔ကလည္း လီမိတက္ရဲ႕ ေပၚလစီမ်ား၊လုပ္ငန္းေတြကို ခ်ယ္လွယ္ဆုံးျဖတ္ခြင့္ရၾကမည္ေလာ။ သည္အခြင့္အေရးမ်ဳိးကုိ အစုရွယ္ယာဝင္တုိင္း ခံစားရလိမ့္မယ္လို႔ ၁၉ ရာစုႏွစ္ကတည္းကပင္ မယုံၾကည္ခဲ့ၾကဘူးလို႔ ေျဖရပါလိမ့္မယ္။

စစ္တပ္ဦးပုိင္လီမိတက္မွာ အစုရွယ္ယာဝင္ေတြက ဒါရုိက္တာေရြးခ်ယ္ခြင့္ မည္သုိ႔ရွိေၾကာင္း ရွင္းေအာင္မေက်ညာေခ်။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ မဲေပးခြင့္မွာ အစုရွယ္ယာ ပုိင္ဆုိင္မႈနဲ႔ အညီျဖစ္တတ္သည္။ ဥပမာ တစုပုိင္သူက တမဲ၊ အစု (၁ဝဝ) ပုိင္သူက မဲ (၁ဝဝ) ေပးခြင့္ရွိသည္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။ အေရြးခံခြင့္ကေရာ မည္သုိ႔ ရွိိပါသနည္း။ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာအပုိဒ္ (၆) မွာ အစုရွယ္ယာ က်ပ္တသိန္းပုိင္ဆုိင္သူ မည္သူမဆုိ ဒါရုိက္တာအျဖစ္အေရြးခံႏုိင္သည္လို႔ ေဖာ္ျပထားတယ္။ စစ္တပ္ အဝန္းအဝုိ္င္းမွာ ကုမၸဏီတခုမွာရွယ္ယာ တသိန္းဖုိးပါဝင္ႏုိင္သူ (လူတဦးလ်င္ သုံးသိန္းဖုိးအထိ ရွယ္ယာဝယ္ယူႏုိင္သည္ လို႔ဆုိသည္) ဆုိလိုတာက ဘယ္လူစားမ်ားျဖစ္မလည္း။ တကယ္လို႔ တပ္ရင္း၊ တပ္မ စတဲ့အဖဲြ႔အစည္းေတြက အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာ အပုိဒ္ (၆) အရ ရွယ္ယာတန္ဘုိး တသိန္းအထက္ ဝယ္ယူၿပီး ဒါရုိက္တာဝင္ေရာက္အေရြးခံပါၿပီတဲ့၊ အဲဒီအဖဲြ႔အစည္းေတြကိုယ္စား တပ္ေထာက္အရာခံဗုိလ္ကုိ ဝင္ေရာက္အေရြးခံခုိ္င္းမည္ေလာ။ ထုိ႔ျပင္ အပုိဒ္ (၂) မွာ  ပ႒မအဖဲြ႔ဝင္မ်ားအျဖစ္ပါဝင္ရမည့္သူမ်ားစာရင္းမွာ စစ္အရာရွိႀကီးေပါင္း (၁၄) ဦးပါၿပီးျဖစ္ေနတယ္။

အဲဒီဦးပုိင္လီမိတက္ရဲ႕ အစုရွယ္ယာေတြကို တစု က်ပ္ ၁ဝဝဝ/-ႏႈန္း သတ္မွတ္ထားတယ္။ လက္ရွိ က်ပ္ေငြ တန္ဘုိးအရ သာမန္စစ္သားမ်ား ဝယ္ယူပါဝင္ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ထားျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ စဥ္းစားစရာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုပ္ငန္းမ်ဳိးနဲ႔ အဲဒီေလာကမ်ဳိး ကုိယ္ေတြ႔ ျဖတ္သန္းဖူး သူေတြကမူ ျပဳမိၾကေပလိမ့္မည္။ ဥပမာ၊ ၂ဝ ရာစု အေစာပုိင္းကာလ၊ ဂ်ာမဏီႏုိင္ငံမွာ ရွယ္ယာတခု မတ္ ၁ဝဝဝ/- အနည္းဆုံးသတ္မွတ္ထားတယ္။ ၿဗိတိန္မွာ တေပါင္သာ သတ္မွတ္ထားလို႔ ရွယ္ယာကုိဝယ္ယူႏုိင္သူ ပုိမ်ားတယ္။ ရွယ္ယာပုိင္ဆုိင္မႈအေပၚမူတည္ၿပီး ေရြးခ်ယ္တဲ့ ဒါရုိက္တာ ဘုတ္အဖဲြ႔ စတာေတြမွာ ရွယ္ယာေတြကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ပုိင္ဆုိင္သူမ်ားက မဲကုိအစုိင္အခဲနဲ႔ရေအာင္ အာမခံခ်က္ ရွိၿပီးျဖစ္ေနတယ္။

က်န္အေရြးခ်ယ္ခံႏုိင္ခြင့္မရွိသူေတြရဲ႕ မဲေတြက တေယာက္တေပါက္ ကြဲသြားေတာ့တယ္။ ဘယ္လုိမွစုစည္းမရႏုိင္ပါ။ အဲတာေၾကာင့္လည္း ဂ်ာမဏီႏုိင္ငံမွ အႀကီးဆုံးစက္မႈလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးနဲ႔ဘ႑ာအရင္းရွင္ႀကီးတဦးျဖစ္တဲ့ SIEMANS က ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ရဲ႕ အုတ္္ျမစ္ဟာ တေပါင္တန္ရွယ္ယာစနစ္ပဲဟု မနာလုိစြာျဖင့္ ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။

ဦးပုိင္လီမိတက္ကုိ ဘာေၾကာင့္တည္ေထာင္တာလဲ
(နဝတ) အစုိးရက ထုတ္ေဖာ္ေၾကျငာသည္ျဖစ္ေစ၊ မေၾကျငာသည္ျဖစ္ေစ အဲဒီအဖဲြ႔အစည္းကုိ တည္ေထာင္လုိက္လို႔ ေအာက္ပါအက်ဳိးဆက္မ်ား ျဖစ္ထြန္းလာေပလိမ့္မည္။

(က) စီးပြားေရး
ေတာ္လွန္ေရးနာမည္ပဲခံခံ၊ မဆလ နာမည္ပဲခံခံ၊ တစည (သုိ႔မဟုတ္) ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အျခားနာမည္ တခုခုပဲခံခံ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကုိ စစ္တပ္နဲ႔သိမ္းယူထားခ်ိန္မွာ စစ္ဗ်ဴရုိကရက္ေတြရဲ႕ စီးပြားေရးအတြက္ အစစအရာရာအာမခံခ်က္ ရွိေနေစတယ္။ ႀကိဳက္သလုိ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံၾကတယ္။ ႀကိဳက္ရာႏုိင္ငံနဲ႔ ဆက္သြယ္ႏုိင္သည္။ ဖုံးခ်င္သေလာက္ဖုံး၊ ထုတ္ေျပာခ်င္သေလာက္ ထုတ္ေျပာႏုိင္သည္။ ေစတလုံးပုိင္ေနၾကတယ္။ ႏုိင္ငံေရးပင္စင္ဥပေဒဆုိသည္မ်ဳိး အပါအဝင္ သူတုိ႔ထင္သလုိ ဥပေဒေတြထုတ္ျပန္ၿပီး ႀကိဳက္သလုိ ခံစားႏုိင္ၾကေသးတယ္။

ဒါေပမယ့္၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြကာလလုိ အရပ္သားအစုိးရလက္ထဲ အာဏာကုိလဲႊရမလုိလုိ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ အရင္ အခြင့္အေရးမ်ဳိးမ်ားအတြက္ အာမခံခ်က္မ်ား နည္းလာႏုိင္တာကိုသိလာၾကတယ္။ အဲတာေၾကာင့္ စစ္တပ္အဝန္းအဝုိင္း တခုလုံးအတြက္ (အထူးသျဖင့္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၏မိသားစုအတြက္သာ) စီးပြားေရးအရ လင္းတတေသာင္းနားႏုိင္တဲ့ သစ္ပင္ႀကီးတပင္ ရွိဖုိ႔လုိလာသည္။ အနည္းဆုံး ေျခမၿမဲေတာင္ လက္ေတာ့ၿမဲရေစမည္။ အဲဒီသုိ႔ေသာဟာကြက္ကုိ ျဖည့္ဆည္းဘို႔ ကုိယ့္လက္ထဲအာဏာရွိတုန္း စီစဥ္ဖန္တီးရလွ်င္ အလြယ္ဆုံး အေကာင္းဆုံးပင္ မဟုတ္ပါေလာ။ အဲဒီ ဦးပုိင္လီမိတက္ကုိ လက္ညႇိဳးထုိးၿပီး စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားအေနနဲ႔ သူတုိ႔နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ရထားတဲ့ ေငြမည္းေတြကို တရားဝင္ေအာင္ ပဲြဲထုတ္ႏုိင္ေစတယ္။ အရင္ကလို ထီလက္မွတ္အဝယ္ျပဘို႔ မလုိေတာ့ပါ။

(ခ) ႏုိင္ငံေရး
ၾကာလာေတာ့ သူတုိ႔တပ္ထဲမွာ ကြဲျပားလာတယ္ မ်ားျပားလာတဲ့ မဆလ၊ တစညနဲ႔ နဝတဆန္႔က်င္ေရး ႏုိင္ငံေရး ႏုိးၾကားမႈကုိ ထုိင္းမႈိင္းသြားေစလိုတယ္။ ဦးပိုင္ဆိုတာ ထုိင္း၊ ဖိလစ္ပုိင္စတဲ့ ႏုိင္ငံေတြက စစ္အုပ္စုေတြလုပ္ေလ့ရွိသလုိ ေအာက္ေျခကုိ စားႂကြင္းစားက်န္ေလးေတြနဲ႔ ေခြ်းသိပ္ရန္ စီစဥ္ျခင္းလည္းျဖစ္ပါတယ္။

အစကေၾကးစားဆန္ဆန္ လစာဆုိတဲ့ အေႏွာင္အတဲတခုထဲနဲ႔ ဖဲြ႔စည္းထားတဲ့ စစ္တပ္အား စည္းလုံးေစဘို႔  ေနာက္ထပ္ သံေယာဇဥ္အေႏွာင္အတဲတခု ထပ္ျဖည့္လုိက္တာလို႔လည္း ဆုိႏုိင္တယ္။ တပ္ထဲမွာပဲ ဆက္ရွိရွိ၊ တပ္အျပင္မွာပဲရွိရွိ အားလုံးတေလွထဲစီး၊ တခရီးထဲသြားခ်ည္းပဲ။ အဲတာေၾကာင့္ စစ္အုပ္စုထိပ္သီးပုိင္း၏ တေသြး၊ တသံ၊ တမိန္႔ကို နာခံဘို႔ အၿမဲအသင့္ရွိေရးစိတ္ဓါတ္ကုိ ခံစားခြင့္ျပၿပီး ရုိက္သြင္းေပးေနျခင္းလည္းျဖစ္တယ္။

ဒါ့ျပင္ ျပည္သူထူထု ဘက္ေပါင္းစုံဆန္႔က်င္မႈ၊ မေက်နပ္မႈေတြ ျပင္းထန္သထက္ ျပင္းထန္လာၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြသာ အိတ္ေဖာင္းတဲ့ စစ္အုပ္စုအဖုိ႔ အထီးက်န္ျဖစ္သထက္ ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ ကိုယ့္အင္အားကုိ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ အားျဖည့္ၿပီး ေသေဘာ္ညွိတဲ့ လုပ္ရပ္တခုလည္းျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိႏုိင္တယ္။ ေနာင္မွာေပၚေပါက္လာႏုိင္တဲ့ အရပ္သားအစုိးရအေပၚမွာ စစ္အုပ္စုနဲ႔စစ္တပ္က ဘက္စုံ၌ မားမားႀကီးမုိးေနႏုိင္ ေအာင္ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ အစီအစဥ္မ်ားထဲကတခုျဖစ္ပါေသးတယ္။ ေနာင္ ဘယ္အစုိးရတက္လာလာ စစ္အုပ္စုနဲ႔ စစ္ဗ်ဴရုိကေရစီယႏၱယားမွာ စစ္ေရးအရ မလႊဲမေရွာင္သာ အသိအမွတ္ျပဳရတဲ့ အင္အားတရပ္သာမကေတာ့ဘဲ စီးပြားေရးအရပါ အသိအမွတ္ျပဳေနရာေပးရတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိး ဆုိက္လာပါေတာ့တယ္။

(ဂ) လူမႈေရး
သူတုိ႔အသုိင္းအဝုိင္းထဲကလူေတြ၊ သားသမီးေတြအတြက္ ဝင္ေငြေကာင္း၊ အခြင့္အေရးေကာင္းေတဲ့ အလုပ္အကုိင္ေတြ အာမခံခ်က္ ရွိလာပါလိမ့္မယ္။ ႏုိင္ငံျခားထြက္ျခင္း၊ ႏုိင္ငံျခားေငြ ပုိင္ဆုိင္ျခင္းစတဲ့ အခြင့္အေရးေတြလည္း ရၾကတယ္။ သေဘၤာသားေခတ္က စစ္တပ္ဦးပိုင္လီမ္ိတက္အမႈထမ္းေခတ္သကိုေရာက္လာတာျဖစ္တယ္။ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြဟာ စစ္အစုိးရလက္ထက္ မဟုတ္တာေတာင္မွ စီးပြားေရးဗ်ဴရုိကရက္ႀကီးမ်ားအျဖစ္နဲ႔လည္း စီးပြားေရးနယ္ပယ္အားလုံးမွာ ခ်ယ္လွယ္စုိးမုိးၾကႏုိင္ေပလိမ့္မည္။

(မွတ္ခ်က္။ ဦးဗလအမည္နဲ႔ေရးသားခ်က္ + အင္တာနက္ရင္းျမစ္ေတြကေန အေျခခံေရးသားထားတာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ရဲ႕ ထိပ္တန္းလိႈ႕ဝွက္သေဘာဆန္တဲ့အေၾကာင္းအရာျဖစ္လို႔ တိက်မႈအားနည္းႏိုင္ပါတယ္။)

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ