Red carpet ထံုးမဟန္ ေကာ္ေဇာခံ
•
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းေခတ္ကို ‘ထံုးသုတ္တဲ့ေခတ္’ လို႔ ေျပာစမွတ္ျပဳၾကရတယ္။
သူလာမယ္ဆိုတာနဲ႔ လမ္းေဘးက တိုင္မွန္သမွ်၊ သစ္ပင္မွတ္မွ်
ထံုးျဖဴခၾကရေတာ့တယ္။
• လူေတြကလဲ လူၾကီးလာရင္ ထံုးသုတ္ရမယ္လို႔ တသမတ္ထဲထင္ထားၾကတယ္။
• တခါက ပုလဲျမိဳ႕ ဗိုလ္တဲကုိ ‘မဆလ’ ဝန္ၾကီးမလာခင္ အလွျပင္ၾကရတယ္။ လံုျခံဳေရး ကင္းတဲေလးကိုပါ ထံုးသုတ္ၾကတာေပါ့။ ေဖြးလို႔ျဖဴလို႔။ ေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္မွဴးလုပ္သူကေတြ႔ေတာ့မွ ‘ဟ ကင္းဆိုတာ က်ည္ကြယ္-မ်က္ကြယ္၊ လူမျမင္ေအာင္ လုပ္ရတယ္ကြ၊ အခုဖ်က္’ ဆိုလို႔ ထံုးအထက္မွာ ေရနံပါစြက္လိုက္ရတယ္။
• ေဟာဒီအစိုးရေခတ္ကိုေတာ့ ‘ေကာ္ေဇာေခတ္’ လို႔ ေျပာရေတာ့မလား။ ဗဟိုမေျပာနဲ႔ တိုင္းအဆင့္လူၾကီးက ေကာ္ေဇာေပၚမွ ေျခေတာ္ခ်သတဲ့။
• ေကာ္ေဇာက နီတာ၊ စိမ္းတာ၊ ျပာတာလဲ ဇာတ္ခြဲထားသလားမသိပါ။
• ဇာတ္ဆိုလို႔ ဇာတ္ခြဲလွတဲ့ အိႏၵိယမွာ၊ ေနရာတကာ ေကာ္ေဇာခင္းပါတယ္။ မဂၤလာေဆာင္မလား၊ တရားေဟာမလား၊ စကားေျပာမလား။ ‘တင့္ေဟာက္စ္’ မွာ ေအာ္ဒါလုပ္လိုက္ယံုဘဲ။
• ေနာက္ေန႔မနက္ေတာ့ အဲသည္ေကာ္ေဇာေတြကို လူသြားလမ္းေပၚမွာ ေတာ္သလိုေရာ္သလို ခင္းခ်ထားမယ္။ အနံအသက္ေဟာင္းေတြ လြင့္စင္ေစ၊ ဟင္းဖတ္၊ တံေတြးစက္ေတြကို နင္းသြားသူေတြရဲ႕ ဖိနပ္ေတြမွာကပ္ေစ၊ ကားဘီးေတြကို ကပ္ေစ။ ႏြားခြါေတြလဲ ပါတာေပါ့။ ႏြားေခ်းပါခ်လဲ ကိစၥမရွိ။
• ျမန္မာျပည္က ေကာ္ေဇာကို လူၾကီးေတြေျခေတာ္ခ်ျပီးရင္ ဘာလုပ္ၾကသလဲ မသိပါ။ ေျခေတာ္တင္ျပီးရင္ ဘာဆိုတာေတာ့ သိတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၄-၅-၂ဝ၁၄
Comments
Post a Comment