ဓါ ႏွင့္ ဓာ ပဲ ႏွင့္ ဘဲ

ဆရာခင္ဗ်ား ေလးစားစြာ ေမးခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ဆရာေဖာ္ျပထားတဲ့ ျမန္မာစာမွန္ေအာင္ေရးထားတဲ့ ပုိ ့စ္မ် ားထဲမွ ဆရာလက္ခံထားတဲ့ တ အသုံးကုိေတာ့ ထူးျပီး ေျပာစရာမရွိပါဘူး။ Khin Muyar San တေဆာင္းလံုး ခ်မ္းလြန္းလို႔ အရြက္ကေလးေတြေတာင္မထြက္ႏိုင္ပဲ မွာ မထြက္ႏုိင္ဘဲလုိ ့ေရးရင္မွားပါသလားခင္ဗ် ာ။ လား နဲ ့လါး ၊ ဓား နဲ ့ဓါး၊ ဖြား နဲ ့ဖြါး မွာ ဘယ္ဟာက ေရးထုံးအမွန္ပါလဲခင္ဗ်ာ။

ဓါ ႏွင့္ ဓာ

ျမန္မာစာမွာ ခင္-ငူ-ေဂါ-ေဒါ-ပံု-ဝ ဝိုက္ခ်မသံုးရလို႔ စည္းကမ္းရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္ကေတာ့ အဲလို မသင္ရပါ။ ခ၊ င၊ ဂ၊ ဒ၊ ပ၊ ဝ၊ ေတြမွာ ဝိုက္ခ်မသံုးရလို႔ ေျပာတာပါ။ အဲဒီ (၆) လံုးထဲမွာ ဓ မပါ။ ေနာက္ထုတ္ သတ္ပံုစာအုပ္သစ္ေတြမွာလည္း ဓာ လို႔သာေရးခိုင္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္ကေတာ့ ဓါ လို႔သာ ေရးရတယ္။ တ နဲ႔လြဲဖတ္မိမွာစိုးလို႔။

အရင္ကလည္း ဓာတ္ေရာ ဓါတ္ပါ ေရးၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္စိထဲမွာ ဓါတ္လို႔ေရးတာက ရွင္းလို႔ သေဘာက်တယ္။

ဓါတ္
ဓါတ္ခံေကာင္း
ဓါတ္ခိုက္
ဓါတ္ခဲ
ဓါတ္ခ်ဳပ္
ဓါတ္ငုတ္
ဓါတ္စက္
ဓါတ္တံခါး
ဓါတ္ပံု
ဓါတ္ပစၥည္း
ဓါတ္ပ်က္
ဓါတ္ၾကိဳး
ဓါတ္မတည့္
ဓါတ္မွန္
ဓါတ္မီး
ဓါတ္သြား
ဓါတ္သိ
ဓါတ္သေဘာ
ဓါတ္ေခ်ာက္ခ်ား
ဓါတ္ေဆာင္
ဓါတ္ေတာ္ေဝခန္း
ဓါတ္ေျပာင္းလဲျခင္း
ဓါတ္ေလးပါး
ဓါတ္ေလွကား
နာမ္ဓါတ္
မႏၶာတ္မင္း
ရုပ္ဓါတ္
လွ်ပ္စစ္ဓါတ္
လာကဓါတ္
သုဇိဓါတ္
အာကာသဓါတ္
ေမဓာဝီ

ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ ဓာေရးေရး၊ ဓါေရးေရး မမွားပါ။

ပဲ ႏွင့္ ဘဲ

ပဲ နဲ႔ ဘဲ ကို ကြ်န္ေတာ္လည္း မွားတတ္လို႔ ေစတနာနဲ႔ ျပင္လာေပးၾကပါတယ္။ မ သေဘာ၊ မရွိ-မဟုတ္ သေဘာပါမွသာ ဘဲ။ မ ေနာက္က ဘဲလိုက္လို႔လည္း ေျပာၾကတယ္။ မွန္တာမ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဖၚျမဴလာလို သံုးမရပါ။

ျမန္မာအဘိဓာန္
ပဲ
၁။ (အေျပာ) ရည္ညြန္းေသာပုဒ္ကို ေလးနက္ေစေသာ စကားလံုး၊ (လူပဲ)၊ (နတ္ပဲ)၊
၂။ ၾကိယာ၏အနက္ကို ကန္႔သတ္လိုရာ၌သံုးသည္။ စားရံုပဲ စားသည္။
ဘဲ = ၾကိယာ၏အနက္ကို တားျမစ္လိုရာ၌သံုးသည္။ မသြားဘဲ၊ မလာဘဲ။

ပဲ (ပဲး) = ပဲၾကီးဟင္း၊ ပဲေၾကာ္၊ ပဲေလွာ္၊ ပဲစဥ္းခုန္၊ ပဲခ်ဥ္ေပါင္၊ ပဲေစာင္းလွ်ား၊ ပဲပိစပ္၊ ပဲတီခ်ဥ္၊ ပဲလင္းေျမြသီး၊ ပဲပုစြန္၊ စားေတာ္ပဲ၊ ဗိုလ္စားပဲ၊ ေျမပဲ၊ ပဲစိမ္းစားဥ၊ ဝမ္းပဲငွက္၊ တပဲေလးေရြး၊ မေျပာပဲ၊ မဆိုပဲ၊ မလာပဲ၊ မလုပ္ပဲ၊

ဘဲ (ဘဲး) = ဘဲဥ၊ ဘဲသား၊ ဘဲငန္း၊ ဝမ္းဘဲဟသၤာ၊ မသြားဘဲ၊ မလာဘဲ၊ မလုပ္မကိုင္ဘဲ၊ မေခၚဘဲ၊ သနခါးဘဲက်ားရိုက္၊

ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းပါ သိပၸံေမာင္ဝေရးတဲ့ ၁၁-၁ဝ-၁၉၃၇ ေန႔ကစာ = ေမာင္ဝဆိုတဲ့ ေမာင္ဝကေတာ့ သတ္ပံုက်ရင္ျဖင့္ ျဖစ္ကတတ္ဆန္းဘဲ။ ေရးခ်င္သလို ေရးေတာ့တာဘဲ။ သည္ေနရာမွာ ဦးေဇာ္ဂ်ီတို႔ မင္းသုဝဏ္တို႔ကသာသဗ်ာ ႕႕႕ ဒါေၾကာင့္မို႔ အခုေတာ့ျဖင့္ ကဝိမ်က္မွန္သတ္ပံုစာအုပ္ၾကီးကို အျမဲ လက္ကိုင္ထားတယ္။ ဒါေတာင္မွ တခါတခါ အမွားေတြ ေဖါက္ေဖါက္လာတယ္။ ေမာင္ဝဆိုတဲ့ ေမာင္ဝဟာ ဘယ္လိုဘဲ ထြင္တယ္ဆိုဆို၊ ဘယ္လိုဘဲ အေရးေကာင္းတယ္ဆိုဆို၊ ဘယ္လိုဘဲ စိတ္ကူးစိတ္သန္း ေကာင္းတယ္ဘဲဆိုဆို၊ မေသခ်ာတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ပထမတန္းဘဲဗ်ိဳ႕။ ႏို႔ေပမဲ့ ေမြးကတည္းကပါလာတဲ့ အက်င့္မို႔လားမသိဘူး၊ ဘယ္ေတာ့မွ ျပင္လို႔မရဘူး။ ေသသည္တိုင္ေအာင္ ျဖစ္ကတတ္ဆန္းသမားျဖစ္သြားမဲ့ ေမာင္ဝပါဘဲဗ်ာ။

သိပၸံေမာင္ဝကေတာ့ ဘယ္လိုဘဲလို႔သာ ေရးခဲ့ပါတယ္။ လက္ေရတျပင္စီးစကားအဓိပၸါယ္ဖြင့္တဲ့စာမွာ လွသမိန္က မယူၾကပဲနဲ႔ မခြဲပဲလို႔သာေရးတယ္။ ဘဲနဲ႔ေရးတာမဟုတ္ပါ။

အရင္ေရးခဲ့တာေတြက မွားတယ္၊ ေနာက္လူေတြေျပာတာသာ မွန္တယ္လို႔ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က မထင္ပါ။ ျမန္မာစာမွာ သခ်ၤာနဲ႔ သိပၸံမွာလို ပံုေသနည္းေတြနဲ႔ အဆင္မေျပလွပါ။ ျမန္မာစာကို ယူနီေဖာင္းဝတ္ေပးတာ အျမဲေတာ့ၾကည့္မေကာင္းပါ။ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ သင့္တာဝတ္ရတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂ဝ-၄-၂ဝ၁၈