အိမ္ေနာက္ေဖးက အေၾကာ္ဆိုင္

ကေန႔ သားတေယာက္က ဗရာေၾကာ္ ေၾကာ္တယ္။ အေတာ္ေကာင္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က အိႏၵိယမွာ ၂၄ ႏွစ္သာၾကာခဲ့တာ အဲဒီကအစားအေသာက္ေတြကို မခံုမင္ပါ။ မယ္ဆလာဆို ေရွာင္ေျပးခ်င္တယ္။ ေတာင္ပိုင္းအစားအေသာက္ေတာ့ အေတာ္မ်ားမ်ားစားလို႔ရတယ္။ ဗရာေၾကာ္လည္းပါတယ္။

ေနာက္သားတေယာက္လည္း သူ႔အိပ္မွာ ထမင္းေၾကာ္သတဲ့။ ၾကာသတဲ့။ အဲတာ သူ႔ဖရင္းတေယာက္ကေန အားေပးတယ္။ လူကေတာ္ျပီး ဒယ္ကညံ့လိုေနမယ္တဲ့။

ကြ်န္ေတာ္ ျမိဳ႕သာမွာေနရတုန္းက မႏၲေလးကိုသြားရေတာ့ အန္တီေအးက အိမ္ေဖၚမေလးကို ခရမ္းသီးခ်က္ထားႏွင့္လို႔ မွာထားခဲ့တယ္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဟဲ့ ႕႕႕ ေရႊစံု ႕႕႕ ခရမ္းသီးကို ဘာနဲ႔ခ်က္သလဲေမးတယ္။ ဒယ္အိုးနဲ႔ခ်က္တယ္ရွင့္တဲ့။

မေရႊစံုက စကားယဥ္ေက်းတယ္။ ေမးခြန္းကိုလည္း အတည့္ေျဖတတ္တယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၂-၄-၂ဝ၁၈

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ