Expatriate ျပည္ေျပး
ဆရာတင္မိုးရဲ႕ ျပည္ေျပးလြမ္းခ်င္းမွာ ယာခင္းနဲ႔ ႏြားျပာတ႐ွဥ္းတဲ့ ႕႕႕
လယ္ကန္သင္းနဲ႔ ထမင္းၾကမ္းခဲ၊ ကြ်န္ေတာ္လည္း လြမ္းေနဆဲပါဆရာ၊
ဆရာက ဆရာအိုရဲ႕ ဘင္ဂ်ိဳ၊ ကြ်န္ေတာ္ဆို ေဆးေက်ာင္းမွာသင္ မယ္ဒလင္၊ ဖိုဆိုခ်င္သူငယ္ခ်င္း လြမ္းခ်င္းပါပဲဆရာ၊
ဆရာက က်မ္းစတိုထြာ ျငင္းစရာ၊ ကြ်န္ေတာ္မွာ ေဆးပညာစာနဲ႔ မဂၤလာလမ္း၊ လြမ္းခန္းခ်ည္းပါဆရာ။
စာအဆံုးကေတာ့ ဆရာသံုးသလိုပါပဲဆရာ၊
ယခုအခါ၊ ငါ့႐ြာနဲ႔ေဝး၊ ျပည္ေျပး တိုင္းျခား၊ ငါေရာက္သြား၊ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္မွာလဲဗ်ား။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၄-၁၂-၂ဝ၁၅
Comments
Post a Comment