Independence လြတ္လပ္ေရး
၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွေမြးဖြါးၾကသူေတြက လြတ္လပ္ေရးရစေခတ္ကို မမီလိုက္ၾကသလို၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔လဲ ဂ်ပန္႔ေခတ္ကို မမီခဲ့ၾကပါ။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေခတ္က ဆိုးဝါးရက္စက္မႈေတြကို လူၾကီးသူမေတြဆီကေန ၾကားနာသိရွိခဲ့ရတယ္။ ကိုလိုနီေခတ္က ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္တာေတြလဲ နည္းနည္းသာ ၾကားခဲ့ရတယ္။ အဲေတာ့ စာေတြဖတ္ၾကရတယ္။
ဒါေပမဲ့ တပါတီစနစ္တက္လာေတာ့ စာေတြကိုပိတ္တယ္။ ပိုဆိုးတာက သူတို႔အလိုက် သမိုင္းေတြကို ျပင္ေရးတယ္။ သူတို႔ သိေစခ်င္တာကိုသာ တဖက္သတ္ေျပာတယ္၊ ေရးတယ္။ အမိန္႔ေပးျပီး လိုက္နာေစခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဓါတ္ပံုေနရာမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းပံုကို ခ်ိတ္လာတယ္။ ၁၉၈၈ ေနာက္မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးပံုကို ေျပာင္းခ်ိတ္ခိုင္းတယ္။ မၾကာပါဘူး ေနာက္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးတပံု ေရာက္လာတယ္။ သူ႔လက္ထက္ကစျပီး တပ္ထဲမွာ သစၥာဆိုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ က်ဆံုးေလျပီးေသာ ႕႕႕ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့တယ္။
ေတာင္သူလယ္သမားေန႔ကို ဇႏၷဝါရီလ (၁) ရက္ကေန စစ္အာဏာသိမ္းတဲ့ မတ္လ (၂) ကိုေျပာင္းလိုက္တာကို မသိသူေတြမ်ားေနျပီ။ ေခတ္လူရြယ္ေတြ တပါတီစနစ္နဲ႔ စစ္အစိုးရေခတ္ေတြရ့ဲ ဆိုးဝါး ယုတ္မာမႈေတြကို သိေအာင္ လုပ္ၾကေစခ်င္တယ္။ စာေတြဖတ္ၾကပါ။ ဒါေပမဲ့ ေရြးဖတ္ၾကပါ။ ဆန္းစစ္တတ္မႈ အသိဉာဏ္နဲ႔သာ ယူၾကပါ။ အညာခံရတဲ့ေခတ္မ်ိဳး ထပ္မျဖစ္၊ ဆက္မျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ပါ။
ေခတ္လူေတြမွာ ကံဆိုးကံေကာင္းရွိတယ္။ စာေတြျပန္ေရးႏိုင္လာလို႔ ဖတ္ခြင့္ရလာတာကို အသံုးခ်သင့္ၾကတယ္။ ဆိုရွယ္မီဒီယာမွာေတာ့ ဆန္ခါတင္တတ္ဘို႔ လိုတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကေန လိုခ်င္တဲ့မိႈင္းတိုက္ဘို႔ လုပ္ၾကတယ္။ အခံနည္းသူေတြအဖို႔ အေကာင္းနဲ႔အဆိုးကို အခြဲရခက္ေစတယ္။
ေပးလိုတဲ့အၾကံကေတာ့ မ်က္စိႏွစ္ဖက္လံုးနဲ႔ ဖတ္ပါ။ လက္ႏွစ္ဖက္လံုးကို သံုးပါ။ တခုတည္းေသာဦးေႏွာက္ကို သံုးပါ။ တခုတည္းေသာႏွလံုးသား မာပါေစ၊ ေကာင္းပါေစ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁-၁-၂ဝ၁၆
၂၇-၁၂-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment