ေဒၚစုေမြးေန႔ မေမ့
ေနာက္ေန႔မွာက်မယ့္သူဆီကို အရင္ေန႔တည္းက ဆုေတာင္းစကားပါးလို႔ရလာလို႔ ေျပာေျပာေနၾကတဲ့ အေျပာင္းအလဲ ဆိုတာ အရင္ကထက္ျမန္လာသကိုးလို႔ေျပာရေတာ့မလို။ ကြ်န္ေတာ့္ အေမဆံုးတံုးက (၄) လေနမွသာ သိခြင့္ရႏိုင္ခဲ့တယ္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက ျပည္ပေနသူမွန္သမွ်နဲ႔ အဆက္အသြယ္လုပ္ၾကသူတိုင္းကို ေထာင္ခ်ေနတဲ့ကာလ။ ဒိေနာက္မွာ အေဖဆံုးေတာ့ ညတြင္းခ်င္းသိႏိုင္လာတယ္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးဆရာၾကီး အတီးခံရကာနီးတဲ့အခ်ိန္။ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ညီအရင္းဆီကို သူ႔ေမြးေန႔အရင္ည (၁၂) နာရီထိုးတာနဲ႔ ေရးလိုက္ႏိုင္တယ္။ “တို႔တိုင္းျပည္ရ့ဲ အေျပာင္းအလဲဆိုတာ မင့္ေမြးေန႔မွာ ‘ဟက္ပီးဘာ့သ္ေဒး’ လွမ္းလုပ္ႏိုင္တာက ထူးျခားတယ္ကြ။ ဒါေေပမယ့္ ဗမာျပည္ၾကီးကေတာ့ ဟက္ပီး မျဖစ္ေသးပါဘူးကြာ” လို႔။
ကြ်န္ေတာ္တို႔တေတြ ျပည္ပမွာေနျပီး ကိုယ့္တိုင္းျပည္အေရးကို ရွိတဲ့အားနဲ႔ က်ားကုပ္က်ားခဲ၊ ဇြဲနဘဲနဲ႔ အႏွစ္၂ဝ ေက်ာ္ လုပ္ခဲ့ၾကတာကို မွတ္တမ္းတင္ထားတယ္။ လူငယ္-လူၾကီး၊ ေယာက္်ား-မိန္းမ၊ တိုင္းရင္းသားအကုန္၊ ဘုန္းၾကီးေရာမို႔ အစံုပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ဘုန္းၾကီးဆိုတာ အဲသည္တံုးက သံဃာအစစ္။ သကၤန္းဝတ္ဆိုတာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက ထြင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဒိေနာက္မွာ တမ်ိဳးတမည္နဲ႔ တီထြင္ထားျပန္တယ္။
ႏိုင္ငံေရးမွာ (ကင့္ပိန္း) လုပ္ၾကရတယ္။ လုပ္နည္းေတြက ေထြျပားတယ္။ လူအမ်ားစိတ္ဝင္စားေအာင္၊ မီဒီယာကို ဆြဲေဆာင္မႈရေစေအာင္ လုပ္ၾကရတယ္။ တခါလာမည္းျပာပုဆိုးျဖစ္ေနရင္ သတင္းစာမွာပါမွာမဟုတ္ဘူး။ အိႏိၵယမွာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးလုပ္ၾကေတာ့ အဲဒီအေတြ႔အၾကံဳေတြ တေလွၾကီးရခဲ့တယ္။ ေဒသခံေတြကပါ ပူးေပါင္းလုပ္ၾကလို႔လည္း နည္းနာသစ္ေတြရတယ္။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြၾကားမွာလည္း တေယာက္တမ်ိဳးဆိုေတာ့ ဆန္းသစ္တာေတြကိုရေစလို႔ ေကာင္းတယ္။ (ဂ်င္း ရွပ္) ေရးတဲ့ အာဏာရွင္စနစ္မွ ဒီမိုကေရစီသို႔စာအုပ္ေလးထဲက အၾကမ္းမဲ့တိုက္နည္းေပါင္း ၁၉၇ နည္းပါတယ္။ အဲတာေတြထဲက လုပ္ႏိုင္သမွ် အကုန္လုပ္ၾကတယ္။
NLD က အမတ္ပူပူေႏြးေႏြးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ စည္းရံုးေရးမွဴးေတြ ၁၉၉ဝ ဒီဇဘၤာလ ၂၁ ရက္မွာ အိႏၵိယကို စျပီးေျခခ်ၾကတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲျပီးလို႔ ၆ လ ေက်ာ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အိႏၵိယေရာက္ျပီး ၆ လအၾကာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ရ့ဲေမြးေန႔ကို မီဇိုရမ္ျပည္နယ္၊ အိုက္ေဇာျမိ့ဳအစြန္က ဇင္မာေဘာက္ဆိုတဲ့အရပ္မွာ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ NLD ဝင္ေတြစုေပါင္းျပီး ပထမဆံုး က်င္းပခဲ့တယ္။ အားလံုးကတက္ၾကြေနၾကတယ္။ ခရစ္ယန္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဆုေတာင္းေပးၾကတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြက သံျပိဳင္သီခ်င္းဆိုရင္း မ်က္ရည္က်ၾကတယ္။ နာက်ည္းခ်က္နဲ႔ ေမွ်ာ္လင္ခ်က္ကေနထြက္လာတဲ့ မ်က္ရည္။
ေနာက္ႏွစ္ ၁၉၉၁ ကစျပီး ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုထဲက လူအမ်ားစုက ေဒလီကိုေျပာင္းေရြ႕ၾကတယ္။ ေရာက္တဲ့ႏွစ္ကစျပီး၊ ေဒၚစုေမြးေန႔က်င္းပတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ရ့ဲ ေမြးေန႔တိုင္းဟာ ဒီမိုကေရစီေရးလႈတ္ရွားမႈ ျပကၡဒိန္ထဲမွာပါျပီးသား။ တႏွစ္တမ်ိဳးမရိုးရေအာင္ က်င္းပၾကတယ္။ ေဒၚစုအတြက္ ေမြးေန႔မဂၤလာ ဆုေတာင္းတာထက္ ဒီေန႔ကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကတာလို႔ ဝန္ခံပါတယ္။ စိန္ေခၚခ်င္ပါတယ္။ ေဒၚစုေမြးေန႔ေတြကို ထိုင္းနဲ႔ အိႏၵိယမွာေနခဲ့သူေတြေလာက္ ဘယ္သူမွ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကဘူးလို႔။
ေဒလီျမိ့ဳဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္ထဲက BCRC လို႔ေခၚတဲ့ လူေလးငါးဆယ္သာဆန္႔တဲ့ ျမန္မာရိပ္သာထဲမွာလုပ္ၾကရတဲ့ႏွစ္ဟာ ႏိုင္ငံေရးေရခ်ိန္ ပံုမွန္သာရွိတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ ျမိ့ဳလယ္ေခါင္ (ဂ်န္တားမန္တားရ္) ေနရာမွာသြားျပီး ဆႏၵျပတဲ့အခါက ပိုျပီးတက္ၾကြတဲ့ႏွစ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒိထက္ပိုကဲရင္ ျမိ့ဳထဲက အထင္ကရခန္းမေတြကိုငွားျပီး ေဒၚစုေမြးေန႔ကို ဆင္ယင္ က်င္းပၾကတယ္။ ခန္းမဆိုတာေတြကလည္း အတန္းအစားက အစားစား။ (အိႏၵိယ ဟက္ဘစ္တက္ စင္တာ) ဆိုတာမွာ လုပ္ႏိုင္ဖို႔က ခ်မ္းသာမွျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ေငြေၾကးမျပည့္စံုၾကပါ။ (အိႏၵိယ အင္တာေနရွင္နယ္ စင္တာ) မွာ လုပ္ႏိုင္ရင္ (အင္တယ္လက္က်ဴရယ္) ေခၚတဲ့ ပညာရွင္အသိုင္းအဝိုင္းကိုပါဖိတ္ျပီး လုပ္ရာက်တယ္။ အဲတာေလာက္ေတာ့ လက္လွမ္းမီတယ္။ ေနရာအစံုမွာ ေဒၚစုေမြးေန႔ေတြ လုပ္ဖူးပါတယ္။
၁၉၉၈ ကတည္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ေမြးေန႔ကို ျမန္မာ့အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔အျဖစ္ WRWAB ေခၚ အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႔က ဦးစီးက်င္းပလာႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒိေနာက္လည္း ေဒသခံအမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႔ေတြရ့ဲအၾကံျပဳခ်က္နဲ႔ အာရွအမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔ရယ္လို႔ က်င္းပႏိုင္လာတယ္။ ၂ဝဝ၃ ေဒၚစုေမြးေန႔ကို ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ ကင့္ပိန္းအျဖစ္ တျခားႏိုင္ငံေတြေရာက္ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီေရးလႈတ္ရွားသူေတြနဲ႔အတူ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ၂ဝဝ၉ ဇြန္လ ၁၉ ရက္မွာေတာ့ နယူးေဒလီမွာရွိတဲ့ ျမန္မာသံရံုးကို သြားျပီး ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိပဲဆႏၵျပၾကတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြက ဦးေဆာင္ခဲ့တာပါ။
၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွာ ေဒၚစုေမြးေန႔ပြဲကို နယူးေဒလီျမိ့ဳထဲက ခန္းမတခုမွာက်င္းပတံုးက ကြ်န္ေတာ့္သမီးက တပင္တိုင္အကနဲ႔ တင္ဆက္ရတယ္။ ျပည္ပမွာလည္း ျပည္တြင္းလိုပါပဲ။ အသင္းအဖြဲ႔ေတြၾကား အားျပိဳင္ၾကပါတယ္။ ကြဲၾကပါတယ္။ အပိုင္လိုခ်င္တတ္ၾကတယ္။ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္က ေဒၚစုေမြးေန႔ကို တျခားအစုအဖြဲ႔က လက္ဦးမႈယူျပီးက်င္းပေတာ့ NLD/LA အဖြဲ႔က ယမုန္နာျမစ္သြားျပီး ငါးလႊတ္ၾကတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေမြးေန႔တံုးက ယမုန္နာဒုကၡသည္ေဆးခန္းေလးမွာ ၄၁ ေယာက္ေျမာက္ ကေလးကို မနက္ ၄ နာရီခြဲမွာ ေမြးေပးခဲ့ပါတယ္။ ၁၂-၆-၂ဝ၁၂ ေန႔တံုးက ေဒၚစုေမြးေန႔ပြဲမသြားခင္မွာ ခြဲစိတ္လူနာကို ကုသေပးခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ၁၉-၆-၂ဝ၁၄ ေန႔က ေမြးေန႔ရက္မွာေတာ့ ေဆးခန္းက အကူဆရာမေတြနဲ႔ေဆးမွဴးကို ေအာင္လက္မွတ္ေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ဘာေန႔လည္းလို႔ေမးေတာ့ အားလံုးထဲမွာ အသက္ ၁၈ ႏွစ္မျပည့္ေသးတဲ့ မတူပီနယ္သူဆရာမေလးက အမွန္ကိုေျဖႏိုင္လို႔ ဝမ္းသာအားရျဖစ္ရပါတယ္။
၂ဝ၁၃ ကစျပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေမြးေန႔ေတြကို ေဒလီမွာ မက်င္းပႏိုင္ေတာ့ပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဖြဲ႔စည္းပံုအနံ႔ ရကတည္းက ျပည္ပအေျခစိုက္အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ေပးေနတဲ့အကူအညီေတြေလွ်ာ့လာျပီ။ ၂ဝဝ၈ ေမလ ၁ဝ ရက္ေန႔မွာ ေထာက္ခံမဲ ၂၄၇၆၄၁၂၄ နဲ႔ ၉၃႕၈၂% ရတယ္ဆိုျပီး ဖြဲ႔စည္းပံုကို အတည္ျပဳတယ္လို႔ လုပ္ကတည္းက အကူအညီေတြကို ၁ဝဝ% ျဖတ္ပါေတာ့တယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ေမြးေန႔ကို နယူးေဒလီမွာ အခန္းနားဆံုးနဲ႔ေနာက္ဆံုး က်င္းပႏိုင္ခဲ့တာကေတာ့ ေဒၚစု ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ကေန ေနာက္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ျပီး က်င္းပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲအျပီး၊ ေဒၚစုလည္း လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္လာပါျပီ။ ေမြးေန႔က်င္းပခဲ့တာက ေနရူးျပတိုက္မွာပါ။ ေဒၚစု ဒုတိယအၾကိမ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္အျပီးမွာ က်င္းပတဲ့ေမြးေန႔ပြဲကိုေတာ့ တိဘက္အေဝးေရာက္လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ လာတက္ပါတယ္။ ေဒၚစု ေနာက္ဆံုး လြတ္လာျပီးက်င္းပတဲ့ ေမြးေန႔ပြဲကို ေဒလီမွာရွိတဲ့ တရုပ္သံရံုးကလည္း လာတက္ပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္မွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တရုပ္ျပည္ခရီးစဥ္ကျပန္လာတယ္။
ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးမွာ တရုပ္နဲ႔ အိႏၵိယတို႔ရ့ဲေပၚလစီအေျပာင္းအလဲေတြက မတူၾကပါ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကလည္း တမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၈ မွာ အိႏၵိယဟာ ေထာက္ခံအားေပးမႈမွာ ထိပ္မွာရွိရာကေန ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ရာဂ်စ္ဂႏၵီ လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္ျခင္းခံရအျပီးမွာ စစ္အစိုးရဖက္ကိုသာ ျဖဳန္းစားၾကီးလွည့္လိုက္ပါတယ္။ အိႏၵိယရ့ဲ (ဂငယ္ေကြ႔) နဲ႔ တရုပ္ရဲ႕ (ပေစာက္ေကြ႔) မတူပါ။
၁၉၈၇ ကတည္းက စစ္အုပ္စုနဲ႔ ပလူးပလဲလုပ္လာတဲ့တရုပ္ဟာ တေျဖးေျဖးနဲ႔ စစ္အစိုးရကို အားမရျဖစ္လာျပီးသကာလ အတိုက္အခံအင္အားစုဆီက စကားသံကို နားေထာင္ၾကည့္လာပါတယ္။ အခ်ိန္ၾကာပါတယ္။ အစဥ္အလာကို ေျပာၾကရင္ အိႏၵိယဟာ ဒီမိုကေရစီစစ္စစ္နဲ႔ ပါတီေတြကမ်ားလို႔ ဘာလုပ္လုပ္အခ်ိန္ၾကာတယ္။ တရုပ္မွာ အာဏာရွင္ဒီမိုကေရစီနဲ႔ တပါတီတည္းမို႔ ဆံုးျဖတ္တာမွာ ျမန္ဆန္တယ္လို႔ဆိုၾကတယ္။ ျမန္မာ့အေရးမွာ အဲဒီအစဥ္အလာကို ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုးက ေျပာင္းျပန္လုပ္ၾကတယ္။
ဒီမိုကေရစီအေရးကို ကနဦးကတည္း နားေထာင္ေနခဲ့တဲ့၊ ေထာက္ကူေနခဲ့တဲ့ အေမရိကကေတာ့ ေဒၚစုလြတ္ျပီး၊ ေဒၚစုနဲ႔ သမတစကားေျပာဆိုျပီး၊ ေျပာင္းလဲမႈအတိုင္းအတာတခုထိ ေရာက္လာျပီးမွသာ (ယူတန္း) လုပ္ပါတယ္။
ေဒၚစုရ့ဲဒီႏွစ္ေမြးေန႔ဟာ ႏိုင္ငံတကာအေနနဲ႔ေတာ့ ေျပာစရာကိုမက်န္ေတာ့ပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ အေကြ႔မရွိပါ။ အတက္နဲ႔ အဆင္းသာရွိတယ္။ အဆင္းကပိုခက္ေနတယ္။ ေလွအဆင္း၊ ျမင္းအတက္သာ ရွိတာပါ။ ေလွကားအဆင္းမွာ ေကာ္ေဇာလည္းခင္းထားပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
Comments
Post a Comment