Dr. Norman Bethune ေဒါက္တာေနာ္မန္ဗက္သြန္း

ျမန္မာျပည္ကစာဖတ္သူတိုင္း (ေနာ္မန္ဗက္သြန္း) ကိုသိၾကပါတယ္။ အမ်ားစုက တရုပ္ျပည္မွာ စြန္႔စြန္႔စားစား ေစတနာအျပည့္နဲ႔ သြားေရာက္ကူညီတဲ့ ကေနဒါဆရာဝန္လို႔သိၾကမွာပါ။ ေဒါက္တာဗက္သြန္းက သူ႔ရဲ႕ ကမာၻေက်ာ္ သမိုင္းတြင္ လူမႈေရးေဆးကုသမႈကို စပိန္ျပည္တြင္းစစ္ကတည္းကစခဲ့တာပါ။ ဖက္စစ္ဖန္႔က်င္ေရးသမား ျဖစ္တယ္။ စစ္သားေတြကိုေရာ ရြာသူရြာသားေတြကိုပါ ေဆးကုေပးပါတယ္။

ဒိေနာက္မွာ ဒုတိယတရုပ္-ဂ်ပန္စစ္ပြဲမွာ ေခတ္မီေဆးပညာနဲ႔ တရုပ္ျပည္ေတာပိုင္းကို သြားေရာက္ကုသေပးခဲ့ပါတယ္။ သူရ့ဲ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ ဆင္းရဲသားေတြကို ေဆးပညာနဲ႔အကူအညီေပးလို႔ ေမာ္စီတုန္းကစျပီး ကေန႔တရုပ္ႏိုင္ငံသားတိုင္းကပါ ေဒါက္တာဗက္သြန္းကို ေလးစားခ်စ္ခင္ေနၾကပါတယ္။

သူကပဲ စပိန္ျပည္တြင္းစစ္မွာ မိုဘိုင္းေသြးသြင္းကုသမႈကို ေရွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာမွာစခဲ့ပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ေသြးအဆိပ္သင့္လို႔ ၁၂-၁၁-၁၉၃၉ ကြယ္လြန္ခဲ့ရပါတယ္။ သူဟာ တီဘီေရာဂါသည္လည္းျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ ၁၉၂ဝ ေက်ာ္ကာလေတြမွာ တီဘီကို ထိေရာက္ေအာင္မကုႏိုင္ေသးပါ။

ေရာဂါေတြနဲ႔ ဆင္းရဲမႈဆက္စပ္ေနတာကို သူကစိတ္ဝင္စားျပီး စာနာစိတ္ေတြေပါက္ပြါးလာတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကေနဒါမွာ အခမဲ့ေဆးကုသႏိုင္ေရးအတြက္ က်န္းမာေရးဌာနေတြ၊ အစိုးရေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္အန္တုပါတယ္။ သူပဲရွံဳးပါတယ္။ ၁၉၃၅ မွာ ဆိုဗီယက္ယူနီယန္ကို အလည္သြားပါတယ္။ ကေနဒါကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္ျဖစ္လာပါတယ္။ ၁၉၃၆ စပိန္ျပည္တြင္းစစ္မွာ သြားကူညီပါတယ္။ တရုပ္ျပည္ကို ၁၉၃၈ မွာသြားပါတယ္။ စစ္မ်က္ႏွာအေရးေပၚ ခြဲစိတ္ခန္းလုပ္ပါတယ္။

သူ႔ရဲ႕ေဆးပညာစည္းကမ္းက အင္မတန္သေဘာက်စရာေကာင္းတယ္။
• ေဆးပညာဆိုတာ ေစ်းၾကီးပစၥည္းကုန္သြယ္ေရးတခု ျဖစ္တယ္။
• ေပါင္မုန္႔ကို ေက်ာက္ျမက္ရတနာလို ေရာင္းဝယ္ၾကတယ္။ အျမတ္အစြန္းရဘို႔ပဲ။
• ေဆးပညာကေန ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြါးျဖစ္ေရးပဲ။ ေလာဘသမားေတြပဲ။
• လူခ်င္းေတြ႔ရင္ မင္းဘယ္ေလာက္ရသလည္း။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္လုပ္ေပးႏိုင္သလည္း မဟုတ္ၾကဘူး။

ေနာ္မန္ဗက္သြန္းကို ဂုဏ္ျပဳလို႔ ကေနဒါမွာေရာ တရုပ္ျပည္ကေနပါ တံဆိပ္ေခါင္းႏွစ္မ်ိဳးကို ဒီဇိုင္းတူနဲ႔ ထုတ္ေဝေပးပါတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၇-၅-၂ဝ၁၅

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ