ဖိုးေမာင္ သြားေခ်ျပီ
ဖိုးေမာင္လာေနျပီကြလို႔ ေျပာစရာမလို။ ေရာက္ေနႏွင့္ၾကတဲ့ အေဖၚေတြက ကုန္းအျမင့္ေပၚတက္လာတဲ့ ဖိုးေမာင္ကို အထင္အရွားျမင္ႏိုင္ၾကတယ္။ မိႈင္းျပာေမွာင္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ေနာက္ခံေၾကာင့္ ဖိုးေမာင္ရဲ႕ တပတ္ႏြမ္းရွပ္အျဖဴဟာ ပိုျပီးသစ္လြင္ေနတယ္။ ဖိုးေဆာင္ ဒီေကာင္ကြာ မိန္းမ မရွိေတာ့ ေပါ့ပါးေနလိုက္တာ။ ငါ့မွာေတာ့ ဗိုက္တလံုးနဲ႔မိန္းမကို ထားခဲ့ရတာ ဗိုက္သံုးလံုးစာ အတြက္မို႔သာ။ အဲတာနဲ႔ အရင္လူေတြနဲ႔လိုက္ဘို႔ရာ အထမေျမာက္ခဲ့ဘူး။ အခုေတာင္ အိမ္ျပန္ရေကာင္းမလား စဥ္းစားေနသူက ဖိုးေဆာင္။ ဖိုးေအာင္ ဖိုးေမာင္ မင့္မွာ ယူစရာေတြ စံုရဲ႕လား။ ဓါတ္ပံုရိုက္ခဲ့တယ္ေနာ္။ ပတ္စပို႔ဆိုက္။ သူၾကီးဆီက စာေကာပါလား။ ေငြကေတာ့ လံုေလာက္ေအာင္ မပါလို႔ကမျဖစ္။ တို႔အားလံုး အတူတူနဲ႔ အႏူႏူခ်ည္းပဲကြ။ ေစ့စပ္ျပီး စာရင္းဇယားတြက္ခ်က္တာမွာ အထံုပါတဲ့ ဖိုးေအာင္က လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။ ဖိုးေထာင္ သူတို႔ထဲ စာဖတ္အမ်ားဆံုး ဖိုးေထာင္ကေတာ့ သူဖတ္ဖူးတဲ့ ရြက္ဝါေတာမွာ လမ္းႏွစ္သြယ္ဆိုတဲ့ ဘာသာျပန္ကဗ်ာကို အမွတ္ရေနတယ္။ ကဗ်ာထဲက ခရီးသည္ဟာ လမ္းႏွစ္သြယ္မွာ လူသြားလူလာနည္းတဲ့လမ္းကို ေရြးခဲ့တယ္။ သူေရြးတဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္ အရိပ္ေအာက္မွာ ခိုနားတယ္။ ပူေလာင္တာကို ရင္ဆိုင္ရတယ္။ ေလျပင္း...