Scared ကြ်န္ေတာ့္ကို ေၾကာက္တဲ့သူရွိတယ္

ကိုေလးအင္းဝဂုဏ္ရည္နဲ႔ လူခ်င္းဆံုျပီး စကားမေျပာဖူးေသးပါ။ ကြ်န္ေတာ္ရွိခဲ့တဲ့ေနရာတခုမွာ ဆရာေရာက္လာတာလည္း မသိလိုက္မိပါ။ ေဆာရီးဆရာ။ ျမိဳ႕သာတိုက္နယ္ေဆးရံုမွာ တာဝန္က်စဥ္ကဆိုေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၄ဝ ေလာက္ကေပါ့။ လြန္ခဲ့တဲ့ေလးႏွစ္ေလာက္က ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ ဆရာကေရးပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေတာ့ ေၾကာက္ပ၊ လက္ထဲဓါးကမခ်တဲ့။

တံတားဦးကေန ၂၁ မိုင္ေဝးတဲ့ ျမိဳ႕သာကို ဆရာလာလည္တုန္းမွာ ကြ်န္ေတာ္က မနက္ခင္း အျပင္လူနာေတြရွင္းျပီး၊ အဲဒီအခန္းတြင္းမွာပဲ ခြဲစိတ္လူနာကို ခြဲေနစဥ္ကျဖစ္ရမယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးကရွိတာမဟုတ္လို႔ အခန္းတံခါးမၾကီးကို ဟင္းလင္းဖြင့္ထားျပီး ရင္သားကင္ဆာခြဲေနတာ ေတြ႔သြားပံုရတယ္။ ကဗ်ာဆရာ ေၾကာက္မွာေပါ့။

အဲဒီေခတ္မွာ စမတ္ဖံုးနဲ႔ ေဖ့စ္ဘြတ္ေတြမေပၚေသးတာ ကံေကာင္းတယ္။ ဓါတ္ပံုရိုက္တင္ၾကရင္ တိုက္နယ္ဆရာဝန္ တရားစြဲခံရႏိုင္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ေၾကာက္ရမယ့္အလွည့္။

ဓါတ္ပံုထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ရွိစဥ္ကေဆာက္ခဲ့တဲ့ ျမိဳ႕သာတိုက္နယ္ေဆးရံုသစ္ေရွ႕မွာ ေဆးရံုေကာ္မတီဝင္ေတြနဲ႔အတူ။  ဓါတ္ပံုထဲကလူ ကြ်န္ေတာ္တေယာက္သာ က်န္ေတာ့တယ္။ ျမိဳ႕သာေဆးရံုက ပိုျပီးတိုးတက္ေနတယ္လို႔သိရလို႔ ဝမ္းသာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အုတ္တခ်ပ္စီတာဝန္ယူခဲ့ၾကတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၉-၅-၂ဝ၁၇

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ