Kokang ကိုးကန္႔သတင္း အဆက္ (၂)
ေဒါက္တာစိုးမင္း (အၾကံေပးမည္ ဦးၾကယ္နီ)
• ၂ဝဝ၉ မွာ ကိုးကန္႔စစ္တပ္ (MNDAA) နဲ႔ ဒုတိယေခါင္းေဆာင္ ပယ္ေဆာက္ခ်င္က ျမန္မာစစ္တပ္ဘက္ကပါလို႔ ဖုန္က်ားရွင္နဲ႔သူ႔မိသားစု ကိုယ္လြတ္ထြက္ေျပးရတာပါ။ ဦးပယ္ရဲ႕ေလာက္ကိုင္ဟာ ဦးဖုန္ရဲ႕ ေလာက္ကိုင္ေလာက္ မစည္ေတာ႔ပါဘူး။
• ေလာက္ကိုင္ၿမဳိ႕ရဲ႕ပထမဦးဆုံး ျမန္မာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို တပ္မေတာ္က အၿငိမ္းစားယူထားၿပီး၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဝန္ႀကီးဌာနက ညႊန္ၾကားေရးမွဴးရာထူးကပါ အၿငိမ္းစားယူထားသူ အဘဦးတင္အုန္းကို ဗိုလ္မွဴးအပြင့္ ျပန္တင္ေပးၿပီး အထူးဆက္ဆံေရး အရာရွိအျဖစ္ပါ ခန္႔အပ္ပါတယ္။ သူေျပာတာကေတာ႔ ျမန္မာ႔တပ္မေတာ္မွာ ပင္စင္ယူၿပီးသား အပြင္႔ျပန္တင္ရတာ သူတစ္ေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္တဲ့။
• အခုတစ္ေခါက္စစ္ျဖစ္တဲ႔အခါ သူမ်ားေတြက စစ္သားေတြ ဘယ္လိုေသကုန္တာ တင္လိုက္၊ အရပ္သားေတြ ဘယ္လိုေျပးရတာ တင္လိုက္၊ သူပုန္ေတြ အတုန္းအရုန္းေသကုန္တာ ျပလိုက္နဲ႔ဆိုေတာ့ ကိုယ့္မွာ အံ့အားႀကီး သင့္ေနမိတာ တစ္ခုရွိပါတယ္။ အခုစစ္ျဖစ္တာ ျမန္မာနဲ႔ ကိုးကန္႔ ဟုတ္ပါ႔မလား။
• သတင္းေတြထဲမွာပါတဲ႔ ဟုံအိုင္တို႔ ေမာ္ထိုက္တို႔ဆိုတဲ႔ ရြာကေလးေတြဟာ အခုမွ ကိုးကန္႔လက္က်သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အစကတည္းက ျမန္မာေတြမသြားနိုင္လို႔ သူတို႔ ကိုးကန္႔သူႀကီးေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ၾကတာ။ ကာကြယ္ေဆးေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ လိုက္ထိုးရတဲ့ရြာေတြ၊
• ဖုန္က်ားရွင္ကို တရုတ္ေတြက ဘယ္မွာမွန္းမသိပါဘူးဆိုတာ ျဖစ္ကိုမျဖစ္ႏိုင္တာ။ တရုတ္သတင္းစာထဲမလည္း အင္တာဗ်ဴးေတြပါလို႔။ ကိုးကန္႔တီဗီလိုင္းကလည္း သတင္းေတြလႊင္႔လို႔။ ဘင္လာဒင္လို ပုန္းေနတာမွမဟုတ္တာ။ ေခြးမင္မွာသူ႔အိမ္ရွိတယ္။ သူ႔လက္ထဲမွာ တရုတ္မွတ္ပုံတင္ႀကီး ကိုင္ထားတယ္။ ဘဏ္ထဲမွာ သူ႔ေငြေတြရွိတယ္။ လူတကာသိတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ မသိဘူးတဲ့ အံ့ေရာ။
• ကိုယ္ေမြးတဲ့ေမ်ာက္ ကိုယ့္ျပန္ေျခာက္တာမို႔ သည္ဘက္ကလည္း အသံေတာင္ မထြက္ရဲဘူး။ အႏူ အနာဆြသလို ၾကိတ္ကုတ္ေနရတာ။ ေသြးခ်င္းခ်င္းနီလို႔ ျမင္မေကာင္းဘူး။ အဲ႔လိုလုပ္မယ္႔အစား ဘိန္းဘုရင္တစ္ေယာက္ အစိုးရစစ္တပ္ကို တရုတ္အစိုးရအကာအကြယ္ယူၿပီး အာခံေနတာပါလို႔ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္လိုက္၊ ရွင္းရွင္းေလးရယ္။ (ဝန္ႀကီး မအားေသးဘူးတဲ့။ သူမ်ားတင္တဲ့ဓါတ္ပုံေတြ ရွယ္ေနတယ္။)
• ဘာျဖစ္လို႔ အဆင္းဘီးတပ္ေပးရသလဲ ဆိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာ တိုင္းရင္းသားအေရးမို႔ နိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေဆြးေႏြးၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအရယူမယ္ဆိုၿပီး ေကာ္မရွင္ထဖြဲ႔မစိုးလို႔။ (မေယာင္ရာဆို ဆီလူးေနက်မို႔ေလ။) ဒါ တိုင္းရင္းသားအေရး မဟုတ္ဘူး။ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ ရာဇဝတ္မႈ၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ထိပါးေႏွာက္ယွက္မႈ။ ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းရမယ့္ ျပည္တြင္းေရး မဟုတ္။ သံတမန္နည္းနဲ ႔ေျဖရွင္းရမယ့္ နို္င္ငံတကာအမႈ။ ေပါက္ေဖာ္ႀကီး ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရင္ မာမီ့ကို ဟီလာရီဆီ အလည္သြားခိုင္းလိုက္။
• ခ်က္ေကာင္းသိရင္ က်ည္ဆံမကုန္ပဲ ပြဲသိမ္းလိုက္လို႔ရတယ္။ မယုံစမ္းၾကည့္။ ဖုန္က်ားရွင္ဟာ ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးလိုပါတယ္လို႔ တြင္တြင္ေျပာလာရင္ အရင္ဆုံး ဦးပယ္ေဆာက္ခ်င္ အပါအဝင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ကိုးကန္႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ အရင္ေဆြးေႏြးခိုင္းလိုက္။ သူတို႔မွာလည္း သူတို႔စစ္တပ္ရွိတယ္။
(၂) ဗိုလ္မွဴးေအာင္လင္းထြဋ္နဲ႔ VOA ကိုးကန္႔ေဒသ အေပးအယူနဲ႔ အရႈပ္အေထြး
• ၈၈ အေရးအခင္းနဲ႔ အေျခအေနကဆုိးေနတဲ့အခ်ိန္အခါမ်ဳိးမွာ ေလာ္စစ္ဟန္ကတဆင့္ ဖုန္းၾကာရွင္တို႔က ဗမာအစိုးရနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဦးေနဝင္း လက္ထက္က ေပၚလစီမ်ဳိးလို လက္နက္ခ်ရမယ့္ ေပၚလစီမ်ဳိးကိုေတာ့ မလုိခ်င္ဘူး။ တျခားနည္းလမ္း သူတုိ႔နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ေပးႏုိင္မလဲ။ အဲဒီလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ေပးမယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကေန ခြဲထြက္ၿပီးေတာ့ အစိုးရနဲ႔ ပူးေပါင္းပါမယ္ဆိုတဲ့ ကမ္းလွမ္းမႈမ်ဳိးကို တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရးကို သတင္းပို႔တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ နဝတ ဥကၠ႒က ဗခမကေစာေမာင္။ ၈၈ အေရးအခင္းၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ အစိုးရက ေတာ္ေတာ္ေလး အၾကပ္အတည္း ရွိပါတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ႏုိင္ငံျခားသံုးေငြ တျပားမွ မရွိတဲ့အျပင္ စစ္စရိတ္နဲ႔ စစ္ေတြတုိက္ရမယ္ဆုိတဲ့အေနအထားက အဲဒီအခ်ိန္အခါမွာ လံုးဝမျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ တပ္မေတာ္ရဲ ႔ တသက္လံုး အဓိကရန္သူဟာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီပါ။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ထိုးႏွက္လိုက္လို႔ သူၿပိဳကြဲသြားရင္ တရုတ္ျပည္ဘက္ရဲ ႔ စစ္ေရးအားလံုးဟာ အေတာ္ေလးေအးခ်မ္းသြားမယ္ဆိုရင္ စစ္တပ္အစိုးရအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအရ အျမတ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးရွိတယ္။ တဘက္ကလဲ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ တရုတ္ေထာက္လွမ္းေရး တုိ႔က အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ေအာက္ေျခပိုင္းမွာ Connection ရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဖုန္ၾကားရွင္တုိ႔ရဲ ႔ ကမ္းလွမ္းမႈက တကယ္လား၊ ဟုတ္လား၊ မဟုတ္လား ဆိုတာကို တဘက္က ျပန္ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ Confirm ျဖစ္တယ္။
• မင္းတို႔လည္း လက္နက္ကိုင္ထား။ ငါတုိ႔လည္း လက္နက္ကိုင္ထားမယ္။ မင္းတို႔က ခ်င္းေရႊေဟာရဲ ႔ ေအာက္ကို မလာနဲ႔၊ ငါတုိ႔က မင္းတို႔ရဲ ႔ ခ်င္းေရႊေဟာကို ေက်ာ္ၿပီး မင္းတုိ႔ကိုလာၿပီး မတိုက္ဘူးဆိုတဲ့ ကတိကဝတ္ တပ္ေနရာ ခ်ထားေရးလို႔ ေျပာရမွာေပါ့။ တို႔က အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တပ္မေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ ဦးေနဝင္းေခတ္ကလို အပိုင္စားေပးတဲ့အာဏာ ငါတုိ႔မွာမရွိဘူး။ ေခတၱခဏထိန္းထားတာ။ တခ်ိန္ေနာင္တက္လာမယ့္ အစိုးရၾကရင္ မင္းတို႔ အဲဒီႏုိင္ငံေရးကိစၥေတြ ေဆြးေႏြး။ အခုလက္ရွိ မင္းတုိ႔နဲ႔ ငါတုိ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားမယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းတုိ႔ေဒသ တုိးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေတြကို ငါတုိ႔လုပ္ေပးမယ္။ မင္းတုိ႔ ငါတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းဆုိတဲ့ အေနအထားမ်ဳိး၊ အခြင့္အေရးမ်ဳိးေပးခဲ့တယ္။ ကိုးကန္႔စဖြင့္လိုက္လို႔ တရုတ္ျပည္နဲ႔ ဗမာျပည္ရဲ ႔ စီးပြားေရး လမ္းေၾကာင္းက မူဆယ္၊ ကြတ္ခုိင္၊ ကြန္လံု အားလံုး လမ္းေၾကာင္းေတြ ပြင့္လာတဲ့ အေနအထားရွိတယ္။
• ကိုးကန္႔ၿပီးတဲ့အခါမွာ ဝ။ ဝ က အခုခ်ိန္အထိ အင္အားလည္း အေကာင္းဆံုး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အင္အားလည္း အေကာင္းဆံုး လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္း။ ဝ မွာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေက်ာက္နီလိုင္လို႔ အဖြဲ႔ေတြ။ ေပါက္ယူခ်မ္း က စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္။ ကိုးကန္႔ရဲ ႔ နမူနာကို ျပလိုက္တဲ့အခါမွာ ဝ လည္း လိုက္လာတယ့္သေဘာရွိပါတယ္။ ရွမ္းအခါ ေခၚ မိုင္လားအဖြဲ႔လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူလာတယ္။ ေနာက္ SSA တုိ႔ကလည္း အထူးေဒသ (၁) (၂) (၃) (၄) ဆိုၿပီး လုပ္ခဲ့တဲ့အခါမွာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးအရအက်ဳိးစီးပြားတခုပဲၾကည့္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအျမတ္၊ တိုင္းျပည္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးကို ၾကည့္ၿပီးမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ခဲ့တာပါ။
• ၁၉၈၉-၉ဝ ေလာက္ကလုပ္ထားတဲ့ ေပၚလစီေတြက ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ဗခမကသန္းေရႊနဲ႔ ဗခကေမာင္ေအး ျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ အဲဒီဟာေတြကို မႀကိဳက္ၾကဘူး။ ဗခက ခင္ညႊန္႔အပိုင္းနဲ႔ ဗခမကသန္းေရႊ နဲ႔ ဗခကေမာင္ေအးအပိုင္းမွာ သေဘာထားကြဲလြဲတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဗခကေမာင္ေအးက ဝ ေတြ၊ ကိုးကန္႔ေတြကို လံုးဝၾကည့္မရဘူး။ ဝ ဆုိရင္ ပိုဆုိးေသးတယ္ အၿမဲတမ္းျပႆနာရွာတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း တပ္မ (၇၇) တပ္မမွဴးျဖစ္ခဲ့တယ္။ အေရွ ႔တုိင္းပိုင္း၊ အေရွ ႔ေျမာက္ပိုင္းတိုင္း လားရိႈး၊ ေတာင္ႀကီးေတြမွာ တပ္ရင္းမွဴး ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္တပ္ေတြနဲ႔ ဝ၊ ကိုးကန္႔ တပ္ေတြနဲ႔ အေသတိုက္ခဲ့ေတာ့ သူ႔စစ္သည္ေတြ က်ဆံုးခဲ့တာကို ခံစားမႈေတြ ရွိေကာင္းရွိပါလိမ့္မယ္။ ဗခမကသန္းေရႊက အသာေလး အခ်ဳိသပ္ၿပီးေတာ့ ဗခခင္ညႊန္႔ကုိေမြးၿပီးေတာ့ အမ်ဳိးသားညီလာခံဆိုတာ ပံုကိုေဖာ္ၿပီးေတာ့ ကိုးကန္႔အပါအဝင္ အားလံုးကို ႏုိင္ငံေရးအရ ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ေခၚသြားတာ။
• ဗခမကသန္းေရႊ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ထင္တာကေတာ့ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြကို ဘယ္လုိ ေျဖရွင္းမယ္ ဆိုတဲ့အေျဖ က်ေနာ္တို႔မွာ ဟုတ္တိပတ္တိနဲ႔ တိတိက်က် မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္မွာ အရင္တုန္းက မေျပာထားတဲ့ နယ္ျခားေစာင့္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးကို ပံုေဖာ္လုိက္တယ္။
• သမုိင္းေၾကာင္းအရ ကိုးကန္႔က ဗမာျပည္ဘက္ျခမ္းပါတယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုးကန္႔တနယ္လံုးက တရုတ္စကားပဲ ေျပာပါတယ္။ ဝ တနယ္ပဲ ဝ စကားေျပာတဲ့ အေနအထားရွိပါတယ္။ တရုတ္ကေတာ့ အနီးစပ္ဆံုးပါ။ ကိုးကန္႔ဆုိတာ ယူနန္တရုတ္ေတြ အမ်ားစုေနတဲ့ေဒသလို႔ပဲေျပာရမယ္။ နယ္နမိတ္ပိုင္းျခားတဲ့ ပိုင္းျခားခ်က္အရ ဗမာျပည္နယ္ထဲမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ေဒသလူမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေနတယ္။
• ကိုးကန္႔က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္တဲ့ကာလ ၉ဝ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘိန္းမဖ်က္ခင္၊ ဘိန္းမလုပ္ေတာ့ဘူး ကာလအတြင္းမွာ ဘိန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကိုးကန္႔ေဒသက အရမ္းလုပ္တယ္။ ပိုက္ဆံအမ်ားအျပားလည္း ဘိန္းကေနရတဲ့ဟာက ေတာ္ေတာ္ မ်ားပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အဲဒီအခါမွာ ဗမာအစိုးရမွာ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္း ဂ်ပန္မွာရွိတဲ့ သံရံုးေရာင္းစားရတဲ့ ဘဝမ်ဳိး ေရာက္တဲ့အေနအထား ရွိတယ္။ က်န္တဲ့လုပ္ငန္းႀကီးေတြမွာ ဗမာအစိုးရက ဘယ္ကမွလဲ ေခ်းေငြမရဘူး။ ႏိုင္ငံျခားေငြ မရွိဘူး။ အဲဒီမွာ မ်က္စိမိွတ္ထားတဲ့ အေနအထားလည္း ရွိေကာင္း ရွိပါတယ္။ ဒီအေပၚမွာမူတည္ၿပီးေတာ့ ကိုးကန္႔က လက္နက္အင္အားစုေဆာင္းႏုိင္တယ္။ ပိုက္ဆံလည္းရွိလာေတာ့ အခု ကိုးကန္႔သားေတြ မႏၲေလးတုိ႔ဘာတုိ႔မွာ ေနရာယူလာတဲ့ဟာမ်ဳိးက အမ်ားႀကီးႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ အေနအထား ရွိပါတယ္။
• ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ျဖစ္ေစခ်င္ရင္ေတာ့ တရုတ္အစိုးရကုိ ၾကားခံထားၿပီးေတာ့ ေျပာဆုိမွရလိမ့္မယ္လို႔ျမင္ပါတယ္။
Comments
Post a Comment