My Friends သူငယ္ခ်င္းေတြ
ကေန႔ေတာ့ မႏၲေလးေနတဲ့ဆရာဝန္အတြဲတခုက ေလျဖတ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းဆီ အလည္ေရာက္ၾကတဲ့ပံုေလးတင္တာ ေတြ႔တယ္။ ဒါနဲ႔ စာအေဟာင္းေလးျပန္သတိရေစတယ္။ စာအေဟာင္းေနာက္မွာ အသစ္ျဖစ္တာေတြလည္း ရွိလာတယ္။
• သူငယ္ခ်င္း မင္း အဲဒီႏိုင္ငံသြား အလုပ္လုပ္ေနတာ သိရတယ္။ ေအးကြာ ငါလဲ ဒီႏိုင္ငံမွာ ၾကာျပီဘဲကြ။
• သူငယ္ခ်င္း မင့္မွာလဲ ေျမးေတြရျပီဆို။ ေအးေလ ကေလးေတြတံုးကလဲ မင္းတေယာက္ဆို ငါတေယာက္။ ေျမးေတြလဲ အတူေလာက္ေနမွာေပါ့။
• သူငယ္ခ်င္း မင္းမ်က္စိေတြ မေကာင္းေတာ့ဘူးဆို။ ငါလဲ ငါ့အိမ္ကေလးကို မျမင္ႏိုင္တာ ၾကာလွျပီကြာ။
• သူငယ္ခ်င္း မင္းေလျဖတ္ေနတယ္လို႔ ၾကားရတယ္။ မင္းဦးစီးေဆာက္ေပးခဲ့တဲ့ ငါ့ေဆးခန္းေလးလဲ မလႈပ္ႏိုင္မယွက္ႏိုင္ ဘဝတူပါဘဲကြာ။
• သူငယ္ခ်င္း မင္းဆံုးသြားတဲ့သတင္း ခ်က္ခ်င္းၾကားတယ္။ ငါမရွိတံုး မင္းၾကည့္ေပးခဲ့တဲ့ ငါ့အေမဆံုးေတာ့ ငါက ေလးလေလာက္ေနမွ သိရတယ္ကြ။
• သူငယ္ခ်င္း မင့္သတင္း တစြန္းတစမွ ငါမၾကားရပါလား။ ေအးေပါ့ကြာ ငါ့ကိုလဲ သိတဲ့သူကသာ သိၾကတယ္ မဟုတ္လား။
• သူငယ္ခ်င္း မင့္သတင္းေတြ ငါနဲနဲၾကားတယ္။ ေအာင္ျမင္ေနတာ အရမ္းဘဲတဲ့။ မင့္အေၾကာင္းကို မဲ့ရြဲ႕ေျပာၾကတာလဲ ငါၾကားတာဘဲကြ။ အဲလိုဘဲ ငါလဲ ခ်ီးမြမ္းခံရတာေရာ ကဲ့ရဲ႕တာပါ ခံရတယ္ကြ။
• သူငယ္ခ်င္း မင့္ ငါ့ဆီအေရာက္လာေတြ႔တာ ဘယ္လိုဝမ္းသာလဲ မေျပာတတ္ဘူး။ မင့္အိမ္ေထာင္ေရး ကံမေကာင္းဘူးဆိုလို႔ စိတ္မေကာင္းဘူးကြာ။ ငါ့ႏိုင္ငံေရး ကံမေကာင္းေသးတာအတြက္ေတာ့ မင္း ေန႔တိုင္း ဆုေတာင္းေပးရမယ္ေနာ္။
• သူငယ္ခ်င္း မင္းနဲ႔ျပန္ေတြ႔ရတာ မင့္အကို မက်န္းမာလို႔ေနာ္။ ေအးကြာ တိုင္းျပည္ၾကီး မက်န္းမာေတာ့ ငါ့မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားၾကီးရတယ္ကြ။
• သူငယ္ခ်င္း မင္း ငါစာေရးတိုင္း လိုက္လုပ္တာ ငါေက်းဇူးတင္တယ္။ မင္းက ငါ့လို ႏိုင္ငံေရးပါတီထဲ မဝင္တာငါသိတယ္။ အတူတူပါဘဲကြာ ငါ့ပါတီတခုထဲအတြက္ ငါလုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးကြ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁ဝ-၁-၂ဝ၁၄
Comments
Post a Comment