Essay စာစီစာကံုး

စစ္ကိုင္းတိုင္း ပုလဲနဲ႔ ေန႔ေရာညပါ (အိပ္ခ်ိန္ကလြဲရင္) အဆက္အသြယ္ေတြ ရေနတယ္။ ကိုယ့္နယ္ကိုယ္ ႏိုဝဘၤာအမီ အားေပးဝိုင္းကူဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ မေန႔က တေယာက္ကေျပာတယ္။ မံုသြင္၊ ခ်င္ျပစ္မွာ ဆရာမေတြကေန ကေလးေတြကို ခိုးနည္းကိုအားက်ေအာင္လုပ္ေပးျပီး၊ အနာဂတ္ကို ဖ်က္ဆီးေနတယ္တဲ့။

ကြ်န္ေတာ္က က်န္းမာေရးနဲ႔ ပညာေရးဝန္ထမ္းေတြဖက္ကေန အျမဲဘက္လိုက္တတ္လို႔ ရွင္းေအာင္ျပန္ေမးရတယ္။
သည္လိုဆရာ ႕႕႕ ပုလဲနယ္က ထင္ေပၚေၾကာ္ၾကားသူတဦးအေၾကာင္း စာစီစာကံုးေရးခိုင္းတယ္။ အဲတာ ဦးေက်ာ္ဆန္း အေၾကာင္းတဲ့။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ပုလဲက ေတာျမိ့ဳေလးပါ။ ထင္ေပၚလွတာမဟုတ္ပါ။ လြတ္လပ္ေရးရကာစမွာ သူပုန္ေတြၾကီးစိုးလို႔ နာမည္ထြက္ပါတယ္။ အလံနီေတြလႈတ္ရွားခဲ့တယ္။ သခင္စိုးရဲ့အသံလႊင့္ရံုက ပံုေတာင္ေပၚမွာ ရွိခဲ့တယ္။ ဦးေက်ာ္ဆန္း ဖခင္ကလည္း အလံနီပဲ။

မဆလေခတ္မွာေတာ့ သိပ္မထူးလွပါ။ စစ္အစိုးရေရာက္ေတာ့ နာမည္ျပန္ထြက္လာတယ္။ တက္လာတာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ပုလဲအေနာက္ဖက္ ၆ မိုင္ေဝးတဲ့ မင္းတိုင္ပင္ရြာဟာ ကင္းဝန္မင္းၾကီးဦးေကာင္းဇာတိ ျဖစ္တယ္။ ဦးေကာင္းရ့ဲမိခင္ မယ္မင္းဆီအုတ္ဂူလည္းရွိတယ္။ ဦးေကာင္းေမြးေန႔ ႏွစ္ (၁၄ဝ) တံုးက ဦးေလးတေယာက္ရ့ဲ အစီအစဥ္နဲ႔ မင္းတိုင္ပင္မွာ ပြဲတခုလုပ္ခဲ့ဘူးတယ္။ အဲဒီတံုးက ကြ်န္ေတာ္က ေဆးေက်ာင္းသားပဲရွိေသးတာ။

(နဝတ) ေခတ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ဆန္း ဒုဝန္ၾကီးျဖစ္လာတယ္။ ဗခက ခင္ညြန္႔နဲ႔အတူ မင္းတိုင္ပင္ကို ေရာက္လာျပီး ရြာဦးေက်ာင္းမွာ အစဥ္အဆက္ထိန္းသိမ္းထားခဲ့တဲ့ ကင္းဝန္မင္းၾကီးရဲ႕ အေမြအႏွစ္ေတြကို သယ္သြားတယ္။ ဒိေနာက္ ဗခ ေက်ာ္ဆန္းက ဝန္ၾကီးျဖစ္လာတယ္။ စစ္ယူနီေဖါင္းခြ်တ္ျပီးေတာ့ ဦးေက်ာ္ဆန္းက ဝန္ၾကီး ထပ္ထပ္ျဖစ္တယ္။ သူ႔ေၾကာင့္ ပုလဲနယ္ဂုဏ္တက္တယ္လို႔ထင္တဲ့သူလည္းရွိမယ္။ သေဘာမတူသူေတြလည္းရွိတယ္။ သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ အမ်ိဳးမကင္းပါ။

ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကေရးခဲ့ရတဲ့စာစီစာကုံးကေတာ့ မေကာင္းသူပယ္ ေကာင္းသူကယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃၁-၈-၂ဝ၁၅

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ